Cinayete Teşebbüs
20 Ocak 2011, 00.06 A- A+
Kana buladım ellerimi bugün.. Sanki yıllardır bu işi yapan bir profesyonel gibi soğukkanlıydım hemde.. Bekledim önce sevinsin, umutlansın tekrar.. Çok uzun süren bir kabustan uyanmış gibi fırladı yerinden.. Önce bir sarstı kendini sonra döndü hemen arkasını , bana baktı.. Uyuyordum.. En azından o böyle biliyordu.. Bir fırsat yakalamıştı dışarı çıkacaktı elbette(!) Plan yapıyordu şimdi.. Bunu yokolmak üzere olan, artık iyice saydamlaşmış ellerinden anlıyabiliyordum.. Sağ elinin işaret parmağını sol elinin parmakları üzerinde dolaştırıyordu, sayı saymasını yeni öğrenen bir çocuk gibi.. Neyi var neyi yok gözden geçiriyordu.. Koşacak gücü, kapıyı açacak ümidi vardı.. Her zamanki gibi yoktan varolan bir adrese gidecekti tabii ki.. Cebindeki kağıdı çıkardı, ismi okudu.. Tekrar bana baktı. Silahı süzdü, kapalıydı.. Güldü.. Gözleri bu sefer zafer kazanmışcasına bakıyordu.. Oysa ne salaktı.. Arkasını döndü, derin bir nefes aldı..
"DUR!!"
İlk mermi tam bacağına girdi.. Bacağındaki acıdan değil yenilmenin verdiği üzüntüden basamadı yere.. Sendeledi..
"Gene mi?"
İkinci mermiyle beraber oluk oluk ümit süzülüyordu ayaklarına.. Durdu, güç bela bana döndü.. Evet, işte yalvarma faslı başlıyordu..
"Yapma!" dedi.. Bacakları silinmeye başlamıştı çoktan.. "Bu sefer olabilir.. Bak bir sürü neden var ortada.."
"ESKİDENDE VARDI!!"
Olduğu yere çöktü eli karnında.. Gözleri dolmuştu.. "Lüt... fen.." Hıçkırıyordu.. Nedenleri sıraladı teker teker.. Sahne çok tanıdıktı..
"Olan gene bana olacak!" "Ne hissettiğimden haberin bile yok!!"
Bu sefer tam böğrüne ikiside geldi.. Umut dolu gözlerle tekrar kaldırdı kafasını.. "Bu kez.. " dedi " Bu kez.. .. .. " ve olduğu yere yığıldı.. "Bu kez" neydi acaba.. Bayılmıştı.. Yanına gittim, yüzüne baktım sinirli bir şekilde.. Son kez açtım ağzımı ama kıyamadım..Öldüremedim.. Şuan her zamanki yerinde, kilitli.. Yaralarını sardım ve üstünü örttüm.. İçimdeki, hala bir parça savaşma gücü olan deliyi öldürmeye teşebbüs ettim bugün..!
Gecenin karanlığı içime doluyor sanki.. Ne kombinin ne de güneşin ısıtamadığı, annemin dahi dokumadığı bir yer yanım var.. Sadece ellerim değil buz kesen.. Fakir bir çocuğun vitrindeki hiç sahip olamayacağı bir çift ayakkabıya bakar gibi baktığım yüzler.. "Bu kez.." düşüncesi.. Her gülen yüzden bir şeyler beklemem bu yüzden belki de.. Palyaçolardan korkar oldum bu yaşta..
Sönücekse vaad ettiğin güneş, Sabah ayazında ellerimi gene nefesim ısıtacaksa, İçimdeki deli gene haksız çıkacaksa; gelme! Kalbimde değil aklımda kalacaksa gülüşün; gülme istemem!!
Daha fazla palyaço istemiyorum.. Bulduğun gibi kaybet beni hemen! Ne eksik ne fazla.. Hiç olmazsa böyle bir şekilde yaşıyorum, yaşatıyorum..
Mert Gacal Aydemir 01.11.2010
"DUR!!"
İlk mermi tam bacağına girdi.. Bacağındaki acıdan değil yenilmenin verdiği üzüntüden basamadı yere.. Sendeledi..
"Gene mi?"
İkinci mermiyle beraber oluk oluk ümit süzülüyordu ayaklarına.. Durdu, güç bela bana döndü.. Evet, işte yalvarma faslı başlıyordu..
"Yapma!" dedi.. Bacakları silinmeye başlamıştı çoktan.. "Bu sefer olabilir.. Bak bir sürü neden var ortada.."
"ESKİDENDE VARDI!!"
Olduğu yere çöktü eli karnında.. Gözleri dolmuştu.. "Lüt... fen.." Hıçkırıyordu.. Nedenleri sıraladı teker teker.. Sahne çok tanıdıktı..
"Olan gene bana olacak!" "Ne hissettiğimden haberin bile yok!!"
Bu sefer tam böğrüne ikiside geldi.. Umut dolu gözlerle tekrar kaldırdı kafasını.. "Bu kez.. " dedi " Bu kez.. .. .. " ve olduğu yere yığıldı.. "Bu kez" neydi acaba.. Bayılmıştı.. Yanına gittim, yüzüne baktım sinirli bir şekilde.. Son kez açtım ağzımı ama kıyamadım..Öldüremedim.. Şuan her zamanki yerinde, kilitli.. Yaralarını sardım ve üstünü örttüm.. İçimdeki, hala bir parça savaşma gücü olan deliyi öldürmeye teşebbüs ettim bugün..!
Gecenin karanlığı içime doluyor sanki.. Ne kombinin ne de güneşin ısıtamadığı, annemin dahi dokumadığı bir yer yanım var.. Sadece ellerim değil buz kesen.. Fakir bir çocuğun vitrindeki hiç sahip olamayacağı bir çift ayakkabıya bakar gibi baktığım yüzler.. "Bu kez.." düşüncesi.. Her gülen yüzden bir şeyler beklemem bu yüzden belki de.. Palyaçolardan korkar oldum bu yaşta..
Sönücekse vaad ettiğin güneş, Sabah ayazında ellerimi gene nefesim ısıtacaksa, İçimdeki deli gene haksız çıkacaksa; gelme! Kalbimde değil aklımda kalacaksa gülüşün; gülme istemem!!
Daha fazla palyaço istemiyorum.. Bulduğun gibi kaybet beni hemen! Ne eksik ne fazla.. Hiç olmazsa böyle bir şekilde yaşıyorum, yaşatıyorum..
Mert Gacal Aydemir 01.11.2010
YORUMLAR