Zihinde tasarlanan canlandırılan ve gerçekleşmesi özlenen şey'e hayal denildiği hepimizce malum. Bende bugün bu halet_i ruhiye içinde özlenen o güzel insana rastlama ümidiyle pazar yerine gittim. Elbise ayakkabı çanta tezgahlarının önünde dolaştım durdum saatlerce.

          Senin dışında tanıdık yüzlerle rastlaştık selamlaştık bir sen yoksun hüznüme öfke karıştı. Yıkık yılgın yorgun adımlarımı sürükledim durdum. Her tezgah önünde ve hüsranda olan bir adamın potresiyle öylece kala kaldım pazar yerinde.

         Ey güzelim şimdi ben hüsranın alışverişte kazanacağı yerde zarar etmesi aldanması yönüyle değil de. Bir şeyi eksiltmek tarafını yaşadım. Bu eksiklikten kurtulmak için uzaklara dikilen gözlerimin gözbebekleri büyüdü büyüdü durdu. İşte o an senin benim ve Ülkemin insanlarının sevdiği Ahmet KAYA geldi aklıma. Vatana hasretle geçirdiği son günlerini yaşayan bu güzel insan Bir Uzak Diyardayım şarkısına yıllar önce bugünleri düşlemişcesine talip olmuştu. O günlerde Ahmet KAYA'ya yanındakiler sormuşlar Ülkenin neyini özlediniz. Ahmet KAYA cevaben der ki. BİR İSTANBULU BİRDE PAZARYERLERİNDE ÜLKEMİN İNSANINI ALIŞVERİŞ ESNASINDAKİ HALLERİNİ. Ruhunuz şad olsun sevgili Ahmet KAYA.

          Bugün bu pazar yeri çığlık çığlık satıcıların sesleriyle inlemekte .Gelll gelll seçççç seçç ayırma bakmaaa karıştırrrr ablaaa sesleri birbirine karışıyor.

            Öyle ağırım ki kendime

            Sen benden gittin gideli.

der gibi satıcılar alıcılar sevgili Ahmet KAYA seni anıyorum sinem buruk bir ezgi ve tekme sallıyorum boşşş. Duygularım karmakarışık soluksuzcasına pazar yerini terk etmek istiyorum. Meyve ve sebze tezgahlarının önünden gecerken. Mevsimi olmamasına ragmen ''ÇİLEK' lerin tezgahın üzerinde iğri iğri duruşu karşısında mıh gibi olduğum yerde çakılı kalıyorum. Senin en sevdiğin bu meyveleri görünce eksilen yanımı tamamlıyorum seni görmüşcesine.

         Süt rengi düşlerim  yerini  çelişkilere bırakırken şu şiirin mısraları döküldü dilmden.

              Gölgeler gizledi güneşi bazen

             Kuşlukta karanlık yaktı mumları

             Yıllarca boşluğun üstünde gezen

            Bir boşluk tüketti bütün demleri

            Sonunda boynuma astım sebebi

            Sorular usandı sonu araken

            Sarıldım koynuma bastım sebebi

            Gerçeğin saçını gönlüm tararken.

                                  Sevgilerimle.