Hani bir söz vardır "Bir Türk dünyaya bedeldir" diye.  Gördüğüm olaylar bu sözün günümüzde de geçerliliğini koruyup korumadığı konusunda tereddüte düşmeme neden oluyor.
       Yaşadığım sürece gördüğüm şu ki, biz yere düşmüş bir ekmek parçası görsek üstüne asla basmaz, dürtüklemez onu alıp öperek bir kenara koyarız. Ekmek nimettir büyüklerimiz böyle öğretmiştir ve doğru bir öğretidir.
       Anacak, bu hassasiyeti insanlara, hayvanlara, doğaya karşı göstermediğimizi düşünüyorum.
       Neden? sorusu geliyor değilmi aklınıza.
       İki gün önce sabah işe giderken yolun kenarında bir kalabalık gördüm ve durdum. Yerde yatan biri vardı. Orta yaşlı bir adam kaldırımdaki buzlanma nedeniyle düşmüş hareketsiz bir şekilde yatıyor. Adamın başındaki meraklı kalabalık ne onu bir araca bindirip hastaneye götürmeyi ne de ambulans çağırmayı akıl etmişti sadece bakıyorlardı. Neyse birkaç kişinin yardımıyla adamı aracıma koyduk ama bu arada arkamdaki araçlar sürekli korna çalıp kıyamet koparıyorlar. Anlıyacağınız yardım etmek bir yana bir sürü hakaret işittim arkadaki araç sürücülerinden.
       Arkadaşlar ekmeğe saygı gösterme konusunda mutabakata varan halkım, insana karşı neden duyarsız.
          Ekmek nimettir kabul, peki insan nimet değilmi?
       Korkarım "Bir Türk dünyaya bedeldir" deyimi atalarımızla birlikte tarihte kalmış.:((