Sayın dinleyici,sizinle daha önce yatmış mıydık ? repliği ile  başlıyor film,90 yılların efsane radyo programı KAYBEDENLER KULUBÜ’nün sinema uyarlaması…filmin yönetmeni Tolga Örnek (devrim arabalarının da yönetmeniydi ) Film o kadar sıra dışı ki ,ve öyle felsefik ki,koltukta kıpırdamadan ,hiçbir şey atlamamaya çalışarak pür dikkat izledim ..

Biraz kadın,bolca yalnızlık,biraz içki sofrası her şey vardı kısaca.Filmin müzikleri muhteşem di..blues,chansons,country,pop,caz,arabesk tüm bunlar inanılmaz bir ahenkle birleştirilmişti..İnsana YALNIZLIĞI sorgulatıyor zorla..

aklımda kalan bazı replikleri daha doğrusu aklıma takılan bazı replikleri sizinle paylaşmak istiyorum..zincirlerimizden başka kaybedecek bir şeyimiz yok diyordu ana karakterlerden biri

,bazen büyük farklılıklar insanları birbirine daha çok yakınlaştırır ..Gerçekten farklı olduğumuz kişilerle daha mı mutluyuz? Puzzle kimlikler,serseri ve sorumsuz insanlar bizi çeker mi? İllaki acı mı çekmeliyiz mutluluğa ve aşka giden yolda?.Filmde de denildiği gibi,ÖLÜMÜN OLDUĞU YERDE DAHA CİDDİ NE OLABİLİR Kİ ? mi dir hayat ? Her şeyi ve herkesi umursamadan mı yaşamalıyız bize bahşedilen hayatı ? Etrafı kırıp dökerek,gemileri yakarak,köprüleri yıkarak mı daha keyifli yaşam ?

Akşamları Gözlerimizi kapayıp ta tüm günün muhasebesini yaptığımızda dudağımızın  kenarındaki alaycı gülümsememi olmalı hayatımızın önsözü ?Hayatı iplemiyorken kendimize olan güvenimizi ve saygımızı nereye saklıyoruz ? Eski filmlerden birinde de şöyle deniyordu;

“KAYBETMEYİ ÖĞREN YOKSA KAZANMAYI ÇOK CİDDİYE ALIRSIN “

Galiba,yukarı çıkmak için dibi görmeliyiz bazen  .. Filmin müziklerinden biri olan Mirkelamın şarkısıyla bitirmek istiyorum yazımı..

zor zor işlermiş
zar bir bir gelmiş
tan ağarırken ten ister seni

biz gelince hep burdayız
adı kaybedenler kulübü
tıklım tıklım ağzına kadar
dolu kaybedenler kulubü
dur dedi bekçi baba
benim bu aldığınız hava
adem döndü sonra havva'ya
''hımmmm.. ne güzelmiş bu elma'adem bir müddet düşündü sonra
elma değil bu yediğimiz galiba...
ayvaaa

ey aşk nerdesin?
güzel yerdesin...
sen heryerdesin...
tamam da nerdesin?

Sevgiyle..