'' Hayat  acıdır....Biberde acıdır...  O zaman hayat biberdir''  mi oluyor?  Yada    Cennet  annelerin ayakları altındadır...Dayakta cennetten çıkmaysa ...  eee   tekmele beni anne.. !!    :)))

    Herhalde  geçmişte annesinden dayak yemeyenlerin sayısı  oldukca azdır.Ve eminim ki; gamyun blog okurları da  bu azınlığın içindedirler  :))))  Maalesef ben o azınlıkta olmadığım için,  yaşanmışlığımdan konu ile ilgili bir kaç  kare aktarmak istiyorum sizlere ...

  Annemin bu konudaki  cömertliği doğduğum ilk gün başlamış.Doğduğum an doktorun beni bacaklarımdan tutup, baş aşağı sarkıtıp kaba etlerimi tokatlamasına, mutlu  yüz  ifadesi ile seyirci kalması bunun kanıtıdır! ..:)   O durumda  ağlamamın tek nedeni ise  doktordan gelen tokatlar değil; kıyafetsiz doğduğum için odada bulunan hemşirelerden utanmamdır ...!!  ;))

   Sonraki yıllarda;

 - Hemen hemen her  pazar benim günümdü.Dayak yeme günü.Hafta içi aldığım ikramiyeleride unutmamam lazım.Pazar günleri banyo yapmak zorunda olmam, hele de bu annemin şevkatli-şiddetli kollarındaysa   dayak  temizlenmemin  ödülüydü.:) Banyo da saçlarımı sabunlayıp, her su  dökmesinden sonra rutin bir şekilde boş tası  kafama vurması  temizlenmemin şartıydı sanki.  ''  ANNEEE   SICAKKK''  dedikce de;  kirden arınıyorsun  o yüzden sana öyle geliyor deyip susmam için ''  TAKK''    tas   kafaya ...  !!  bu durum yılllarca devam etmiştir....

 - Kuzenleriminde bizim evde olduğu bir akşam annem;  yakındaki  dayımlara akşam  çayına  giderken, benimde gitme arzumu yine  azarla sonlandırıyor, beni ağlıyor halde evde bırakıyordu.Kısa sürede  kuzenlerimle oyuna dalıyor  unutuyordum herşeyi..  taa ki  annemin gelmesine yakın; kuzenimle itiş-kakış sonucu  canımın yanmasıyla ağlayana kadar ..annemin de tam üstüne gelip; gittiğinden beri ağladığımı düşünerek  '' sen 3 saattir hala gitmek içinmi ağlıyorsun  deyip;   döve döve beni   dayımlara  götürmesi  çöldeki  bedeviyi ne kadar şanslı kılıyor değilmi  .)))

  -Yine  kuzenlerimin de bizde olduğu birgün Annemin; yeni almış olduğu makasın bir bıçağının kırılmış olması; içinde benimde bulunduğum 5 kuzenimle birlikte sorguya alınmamıza  neden olmuştu.Dayımın  eşiyle birlikte bizleri  sıraya dizen annem ısrarla soruyor cevap alamıyordu kimseden. Daha sonra  dayımın eşi; itiraf edene 10 lira vereceğim demesiyle vaade tav olan ben..   suçsuz olduğum halde; Napolyon iştahı;   Doğrucu Davut edasıyla... BEN YAPTIM.. BEN YAPTIM    .. dememle  başıma  gelenleri az çok tahmin etmişsinizdir  :))

  Diş macununu ortasından sıkıyorum diye ...Tv  de  öpüşme sahnelerinde  yüzümde tebessüm oluşuyor diye .. vs . vs   gibi  bir çok  nedenlerden dolayı  defalarca  ödüllendrildim   annem tarafından :))

  - Dayak  yemekten yırttığım anlarda olmuştu.Oynarken  düşüp  çenemde açılan yarayı  anne korkusu yüzünden, saçımdan kestiğim  saç kıllarını,  çeneme yapıştırıp  kamufle etmemin   annemde yarattığı  gülme   krizi   dayağı unutturmuştu :) 7  yaşındaki top sakallı beymen   bu  günlere  göz kırpmış :))

  Şimdi bazen soruyorum anneme; - çok dövüyordun anne.. abartmıyormuydun sence ??  Ses tonundaki pişmanlığı  hissetsemde onun verdiği  cevap ''  ben  öyle yapmasaydım  şimdi bu kadaR aklı başında olmazdın ''  oluyor .. :))))   Ozaman   gerçekten az dövmüşsün be annem  ...   beni yarım bırakmışssın ..  !    :)))))))

  Dayakla başa  geliyorsa akıl

 Demek ki kalbimiz  hala batıl...

  Şiddete  hayır diyorsa mantık

 Demek ki biz gerçekten akıllandık ..

                                      ..  bu da benim özlü sözüm olsun :)))