Size bugün, küçük ama gerçek bir öykü anlatmak istiyorum.

        Zamanın  birinde  İstanbul’un Fatih ilçesinde bir adam cami yaptırmak istemiş. Ancak parası cami yaptırmaya yetecek kadar yokmuş. Ne yaparım nasıl yaparım diye düşünürken canı simit istemiş. Tam simit alacakken  aslında karnının hiç de aç olmadığını sadece canı istediği için gereksiz yere simit alacağını düşünüp bu fikrinden vazgeçmiş. Simite vereceği parayı sanki yedim deyip bir kenara saklamış

        İlerleyen zamanlarda canı ne yemek istese sanki yedim diyerek o paraları biriktirmeye devam etmiş. Bir gün gelmiş adamcağız bir  bakmış ki cami yaptıracak kadar  parası olmuş. O istediği camiyi yaptırmış ve  adını da SANKİ YEDİM cami koymuş.

     Bu  hikayeyi ben çok küçükken annem anlatmıştı kıssadan hisse çıkartmam için.Küçük bir de atasözü eklemişti annem bu hikayenin sonuna ..İşten artmaz dişten artar.Ancak şu an öyle bir durumdayız ki bazılarımız dişten bile artıracak durumda değiller.Günü zor kurtaran hatta kurtaramayan insanlarımız öyle çok ki. Lütfen etrafımıza bir bakalım kendi tokken komşusu aç olanlardan olmayalım..