Sabah saatleri hafta sonları dışında pek de Gamyunda olduğum saatler değildir aslında. Ama küçük bir kaza atlattığım için bir süredir evdeyim ve sabah saatlerinde de giriyorum Gamyun’a. Eh ne de olsa tam 3000 günlük üyeyim ben ve keyif veren her şey gibi Gamyun’da bağımlılık yapıyor.

Bu sabah bir masada oyundayız. “Yazık oldu Yüksek Sadakat”e diye bir laf attım ortaya. Yorumları görmeliydiniz…”İyi olmuş. Onlar da Türkçe söyleselerdi” “İngilizce söylemeleri utanç verici” “ Sertap Erener kazandığında da sevinmedim utanç vericiydi” “Neredeyse çocuklarına da İngilizce isim koyacaklar” “Elendiklerine sevindim”

Oyun esnasında klavyem elverdiğince bilimin evrensel dili olması gerektiği gibi sanatın da evrensel bir dili olması gerektiğini, bunun ulusal bir problem haline getirilmesinin yanlış olduğunu yazmaya çalıştım. Ama yeterince anlatamadığımı düşünüyorum.

Bilim ve sanat insanlığın ortak malıdır. Tarih bir medeniyetten söz ederken,  bilim ve sanat adına verilen eserleri göz önüne alır. Bu nedenle homo sapiens uygarlığından söz edebilmek, bilim ve sanatın tüm insanlara hizmetini sağlayabilmek için bilim ve sanat için ortak diller ortaya çıkmıştır. Örneğin tıp ve sağlık bilimleri için Latince, çok sesli müzik için Latince, Almanca, İtalyanca gibi… Uluslararası bir toplantıya gittiğiniz zaman da toplantı dili çoğunlukla İngilizcedir. Ardından Almanca ve Fransızca gelir. Siz böyle bir toplantıda ulusal dilinizi kullanamazsınız. Çünkü kendinizi onlara anlatamaz, fikirlerinizi paylaşamaz, tartışmalara katılamazsınız.

Uluslar arası her toplantıya bu gözle bakmak gerekir diye düşünüyorum. Kendinizi anlatmak için uluslar arası geçerli bir dil kullanmak kendimizden ödün vermek değil, iyi bir avantajdır. Yoksa sadece kendimiz söyler kendimiz dinler, bunun sonucunda da toplum olarak izole olur kalırız.

Bir de çocuklara konulan İngilizce ya da başka dillerde isimler konusu var tabii. Bunun da savunulacak hiçbir yanı yok elbette. Biz böyleyiz işte ..“VUR DEYİNCE ÖLDÜRÜRÜZ”