Bizim evde salatayı babam yapar. Annem yemeği hazırlar, sonra mutfaktan seslenir, ‘Fikreet, salatayı yapsana.’ Hasta da olsa, kendi yemeyecek bile olsa, gecenin bir yarısı bile olsa babam kalkar, o salatayı yapar.

Nedir efendim babamın salatasını özel ve meşhur yapan, bir düşünelim. Öncelikle bu bir çoban salatasıdır. Domatesler kabukları soyulmadan, ne çok büyük, ne çok küçük olarak doğranır. Salatalık, sivri biber ve en önemlisi kışın kuru, yazın yeşil soğan da salatada yerini alır. En son da ne oranlarda olduğunu kimsenin bilmediği miktarlarda yağ, sirke ve tuz koyulur. İşin püf noktalarından biri, salatanın kaç kişi yiyecek olursa olsun, çok miktarda yapılmasıdır. ‘Baba kim yiyecek bu kadar salatayı?’ derim her seferinde. ‘Yenir, yenir’ der babam ve yenir. Salata bitip de suyuna ekmek banarken her seferinde utanırız. ‘Yendi bak’ der babam.

Babamın salatasının sırrını bunca yıldır çözemedik. Belki de sırrı sadece ‘babamın salatası’ olmaktır :)