Yemek tadında düşünceler^-v-^-v-^-v-^v------ -- - - - ^.x.^
26 Mayıs 2011, 18.51 A- A+
Hep mi hamurdu düşünceler tam kıvamında sunsan da yamağın eline , nadide bir çiçek gibi
Ya usta olup en güzel masaya servis edecekti .Yada bunuda yüzüne gözüne bulaştırıp kurda kuşa yem edecekti...
Baştan anlatayım bari , ortadan girmeden konuya
Gururumuzu "un" ufak edip,hayatımızın tadı "tuz"u olan değer yargılarını ekliyoruz,mantık süzgecinden geçirerek eliyoruz
///(mantık süzgeci olmayan çiftlerimize tavsiyem, en azından önyargısız ince delikli bir elekten geçirerek de süzebilirler )///
En iyi kabaran "maya" olan Onuru, (gurur değil attention please) kararlılıkla arınmış bir suyun içine bırakıyoruz.
/// (böylece mütevazı ve ağırbaşlılıkla kabarmış oluyor mayamız) ///
Hayat mutfağımızda bulunan malzemelerimizi bir araya getirelim /// (elimizde olan malzemelerimiz gerçekten değerliyse korkacak birşey yok demektir.) ///
Şimdi hamurun kıvamına geldiiik
İlk başlarda parmaklarımızı ağrıtsada sabırla ,özenle yoğurmak gerekiyor ///(Nekadar kusursuz olmasını isterseniz okadar özen gösteriniz)///
Sonra kapasite kabımızın hacmince ,nispeten temiz bir kaşık yardımı ile katkısız margarin ekliyoruz //(sütten çıkmış ak kaşığı beklemek biraz ütopik olur denemeyiz ) bknz "akıntıya karşı kürek çekmek "
Kıvamına gelen hamurumuzu Fermante olmaya bırakıyoruz.///(bu aşamada ufak miktar tuz ve suyu ekleminizi tavsiye ederim bir kaç damla göz yaşı kıvamı kafidir fazlası hem sizi hemde hamuru yıpratacaktır.)///
Daha sonra tamamen demlenmeye bırakıyoruz.///(Mümkünse üzerini temiz bir sayfa kıvamında örtüyle kapatıyoruz).///
Hamurumuz kafi miktarda kabarmış olarak geri döndüyse eğer, sizindir son formu verebilirsiniz...
Görüntüsü kadar içeriğide damak tadınıza hitap ediyorsa, fırına verebiliriz demektir hamurumuzu. //(mercimek eşliğinde tavsiye edilir ///)
Bekleme süremiz "keşke boş yere bukadar beklemeseydim !" den az
"ya biraz aceleci mi davrandım acaba ?" dan çok olmalıdır.
Son bir bakış atalım, hayat mutfağımızın spesyali olmuş mu bakalım.
Yemek sizin için hazır mı siz yemek için hazır mısınız ?
Eğer bu paradokstan çıkamıyorsak hala, tavsiyem fastfood ilişkilere devam etmenizdir.
Şimdiden afiyet olsun ...
Ya usta olup en güzel masaya servis edecekti .Yada bunuda yüzüne gözüne bulaştırıp kurda kuşa yem edecekti...
Baştan anlatayım bari , ortadan girmeden konuya
Gururumuzu "un" ufak edip,hayatımızın tadı "tuz"u olan değer yargılarını ekliyoruz,mantık süzgecinden geçirerek eliyoruz
///(mantık süzgeci olmayan çiftlerimize tavsiyem, en azından önyargısız ince delikli bir elekten geçirerek de süzebilirler )///
En iyi kabaran "maya" olan Onuru, (gurur değil attention please) kararlılıkla arınmış bir suyun içine bırakıyoruz.
/// (böylece mütevazı ve ağırbaşlılıkla kabarmış oluyor mayamız) ///
Hayat mutfağımızda bulunan malzemelerimizi bir araya getirelim /// (elimizde olan malzemelerimiz gerçekten değerliyse korkacak birşey yok demektir.) ///
Şimdi hamurun kıvamına geldiiik
İlk başlarda parmaklarımızı ağrıtsada sabırla ,özenle yoğurmak gerekiyor ///(Nekadar kusursuz olmasını isterseniz okadar özen gösteriniz)///
Sonra kapasite kabımızın hacmince ,nispeten temiz bir kaşık yardımı ile katkısız margarin ekliyoruz //(sütten çıkmış ak kaşığı beklemek biraz ütopik olur denemeyiz ) bknz "akıntıya karşı kürek çekmek "
Kıvamına gelen hamurumuzu Fermante olmaya bırakıyoruz.///(bu aşamada ufak miktar tuz ve suyu ekleminizi tavsiye ederim bir kaç damla göz yaşı kıvamı kafidir fazlası hem sizi hemde hamuru yıpratacaktır.)///
Daha sonra tamamen demlenmeye bırakıyoruz.///(Mümkünse üzerini temiz bir sayfa kıvamında örtüyle kapatıyoruz).///
Hamurumuz kafi miktarda kabarmış olarak geri döndüyse eğer, sizindir son formu verebilirsiniz...
Görüntüsü kadar içeriğide damak tadınıza hitap ediyorsa, fırına verebiliriz demektir hamurumuzu. //(mercimek eşliğinde tavsiye edilir ///)
Bekleme süremiz "keşke boş yere bukadar beklemeseydim !" den az
"ya biraz aceleci mi davrandım acaba ?" dan çok olmalıdır.
Son bir bakış atalım, hayat mutfağımızın spesyali olmuş mu bakalım.
Yemek sizin için hazır mı siz yemek için hazır mısınız ?
Eğer bu paradokstan çıkamıyorsak hala, tavsiyem fastfood ilişkilere devam etmenizdir.
Şimdiden afiyet olsun ...
YORUMLAR