Yalnızsın....
21 Temmuz 2011, 18.52 A- A+Yalnızsın, Sessizlik hakim hayatına, Dinlemek bir meslek olmuş senin için, Komşunu,
arkadaşlarını, Aileni dinlemek, Anlattıklarına yorum yapmanı isterler, çoğu zaman çare olmanı beklerler, seni severler, iyi bir dinleyici olduğunu söylerler, seninle sohbet etmenin keyifli olduğunu söylerler, kalabalıktır etrafın hiç yalnız kalmaya fırsatın yoktur aslında.. Bu karakter kimi zaman bir anne, baba, ev hanımı, işçi veya bir genel müdür olabilir.. Peki tüm bunlara rağmen neden yalnızsın ?.. İyi bir mesleğin,güzel bir hayatın ve seni sevenlerin var.. Ve hala yalnızsın !! Neden ?!! Beğenilen bir insansın,herkes peşinde koşuyor, seninle birlikte olmak için yanıp tutuşuyorlar, Kimsenin mutluluğunu, varlığını, aşklarını, heyecanlarını kıskanmassın.. Herkesin herzaman mutlu olmasını istersin, bütün olumsuzluklara rağmen pozitifsin ve yaşamayı çok seversin.. herkesin derdine çare olurken bir kendi derdine çare olamassın.. Her ortamda sevilirsin, parmakla gösterilen kişisindir, telefonun hiç susmaz, hep aranılan ve özlenen insansındır ama 5 dakika vakit ayırabilsen kendine isyanların boğacak seni, özlemlerin saracak bedenini, en kötüsüde kalabalıklar içinde yalnız olmaktır dersin çoğu zaman....
Bir an herkes sussa ve seni dinlese, sadece anlattıklarına odaklansalar, ve içini dökmeye başlasan NE ANLATIRSIN ?
YORUMLAR
sonra; ıslanmış yanaklarımda güneşler gömdüğümden biraz,Sonra; yıkıldığımdan yalancı fecirlerin derinliğinde biraz...
Sonra hep üşürken, üşümelerimin bana şiir yazdırmasından.. bahsederdim..Ve noktasız ve virgülsüz durgunluklarımdan... Ve satıraralarının uçurumlarından..
Ve suskunluğumdan..