Karınca Tito
24 Temmuz 2011, 01.03 A- A+
Bu duyabileceği en muhteşem sesti. Büyük bir heyecanla yatağından dışarıya fırlayıp bağırmaya başladı: konuştun
Tito sen konuştun. Nihayet konuştun. Günaydın günaydın binlerce günaydın dostum.
İtalyan yazar Lucianno düşünce suçlusuydu. 4m2 lik bir hücreye mahkum oldu hem de tam 17 sene için ! O kahrolası hücreye yerleştiği birinci gün herşey normaldir.Düşünmeye başlar bu 17 yıl nasıl geçer diye.Aradan aylar geçer sanki her geçen gün biraz daha mahkum olur hücreye.Bir sabah bir karıncanın burnunu ısırmasıyla uyandı Lucianno. Onu büyük bir titizlikle parmağının ucuna alıp "acaba" dedi. Acaba bu karıncayı yetiştirip kendime bir dost yapabilir miyim? Dedi. Kaybedecek hiçbir şeyi yoktu ve bunu denemeye değerdi. Karıncayı yanı başında duran küçük sehpaya koydu. Karınca karıncalığını yapıp kaçmaya çalıştıysa da Luci bırakmadı onu. Etrafını çevirerek karıncanın kaçmasına engel oldu. Onunla konuşmaya ve onu eğitmeye kararlıydı. Başarabilse yalnızlığı sona erecekti. Karınca ile tam 3 sene uğraştı. Karşılıksız da olsa konuştu ve dertlerini anlattı ona. Bir de isim taktı karıncaya Tito.Artık bir dostu olur Luciannonun ve bunu kimse bilmez. Tam 17 yıl gecer aradan titoya tüm bildiklerini ögretir.Derken hazırlan yarın cıkıyorsun der gardiyan Titoyla beraber sabaha kadar uyumazlar.Ertesi sabah olur ve cıkarlar.Bir barın önüne gelirler içeri girerler Barmenden 2 bira ister Titoyu bardagın kenarına koyar ve tito dans etmeye baslar masanın üzerinde Özgürlügün bi birinci gününde yıllarca gizli tuttuğu titoyu barmene göstermeye karar verir.Barmen Barmen..!Barmen gelir Şuna baksana barmen şuna bi bak der Barmen sessisce parmağını titonun üzerine götürür Cok affedersiniz beyfendi diyerek ezer karıncayı Lucciano için Tito en büyük dostu 17 yılllık emekti Barmen içinse öylesine bir böcek..
Tito sen konuştun. Nihayet konuştun. Günaydın günaydın binlerce günaydın dostum.İtalyan yazar Lucianno düşünce suçlusuydu. 4m2 lik bir hücreye mahkum oldu
hem de tam 17 sene için ! O kahrolası hücreye yerleştiği birinci gün herşey normaldir.Düşünmeye başlar bu 17 yıl nasıl geçer diye.Aradan aylar geçer sanki her geçen gün biraz daha mahkum olur hücreye.Bir sabah bir karıncanın burnunu ısırmasıyla uyandı Lucianno. Onu büyük bir titizlikle parmağının ucuna alıp "acaba" dedi. Acaba bu karıncayı yetiştirip kendime bir dost yapabilir miyim? Dedi. Kaybedecek hiçbir şeyi yoktu ve bunu denemeye değerdi. Karıncayı yanı başında duran küçük sehpaya koydu. Karınca karıncalığını yapıp kaçmaya çalıştıysa da Luci bırakmadı onu. Etrafını çevirerek karıncanın kaçmasına engel oldu. Onunla konuşmaya ve onu eğitmeye kararlıydı. Başarabilse yalnızlığı sona erecekti. Karınca ile tam 3 sene uğraştı. Karşılıksız da olsa konuştu ve dertlerini anlattı ona. Bir de isim taktı karıncaya Tito.Artık bir dostu olur Luciannonun ve bunu kimse bilmez. Tam 17 yıl gecer aradan titoya tüm bildiklerini ögretir.Derken hazırlan yarın cıkıyorsun der gardiyan Titoyla beraber sabaha kadar uyumazlar.Ertesi sabah olur ve cıkarlar.Bir barın önüne gelirler içeri girerler Barmenden 2 bira ister Titoyu bardagın kenarına koyar ve tito dans etmeye baslar masanın üzerinde Özgürlügün bi birinci gününde yıllarca gizli tuttuğu titoyu barmene göstermeye karar verir.Barmen Barmen..!Barmen gelir Şuna baksana barmen şuna bi bak der Barmen sessisce parmağını titonun üzerine götürür Cok affedersiniz beyfendi diyerek ezer karıncayı Lucciano için Tito en büyük dostu 17 yılllık emekti Barmen içinse öylesine bir böcek..
YORUMLAR
gercekten okumaya deger cok güzel bir parca tsk ederim paylaşım için