çok güzel bir paylaşım eline emegine saglık bayıldım
Çok Doğru Bir Söz Gerçekten.
Hayat ne kadar gariptir ki,çocukken karşıdan karşıya geçerken annemiz,babamız elimizi sımsıkı tutar,araba çarpmasın ya da düşmeyelim diye,onlar yaşlanınca da bizim sımsıkı tutmamız gerekir karşıdan karşıya geçirirken ailemizden yaşlı bir ferdi. Elini ne kadar sıkı tutabiliyorsak,o kadar yanındayızdır,ne kadar sıkı tutuyorsak o kadar seviyoruzdur,ne kadar sıkı tutuyorsak o kadar gurur duyuyoruzdur onlarla.Sizin hikayenizdekiler pek sıkı tutamamışlar babalarının pamuk elini ama çocukları onlara empati kurma olanağını sağlamış...
Çok güzel bir paylaşım... Teşekkürlerr.. Duygulandım ve birkez daha doğru olduğum için Allah şükr ettim....
yıllar önce okumuştum bunu küçüktüm çok etkilenmiş ve çok beğenmiştim.. hatırlattığınız için teşekkrler:)
ALLAH kimseyi elden ayaktanüşürmesin. hepimizin başına gelecek olan bir durum.işte hayat dediğimiz bu ...doğmak, bebeklik ve çocukluk çağını yaşarken anneye ve babaya muhtaç olmak.gençlik çağımızda delidolu yaşamak,olgunluk çağımızda çalışıp çocuklarımızın geleceğini düşünmek,ihtiyarlık çağında da tipki çocukluk çağımızdaki gibi...ama tam tersi bu sefer anne ve babaya muhtaç olarak değilde çocukarına muhtaç olarak yaşamak..
Bir varmış bir yokmuş işte hayat bu..BİR DAHA DÜNYAYA GELMEK İSTESEYDİN NE OLMAK İSTERSİN DESELER;SİZLER NE CEVAP VERİRSİNİZ BİLEMEM AMA BENİM CEVABIM..
Bir daha dünyaya gelmek istesem yine aynı anne ve babanın evladı olarak gelmek isterdim....
5 yaşındaki bir çocuğun minübüste annesine dediği gibidir belkide hayat!..hem vuruyorsun hem de ağlama diyorsun :))) bu hayatın espirili olan kısmıdır :)))
bende çok beğendimd ders çıkarılacak bir yazı bence
Çok etkileyici bir yazı ,eline ve yüregine saglıkk..Hep genç kalmıyacagız tabiki,yaşlılarımıza ona göre davranalım ki onlar bizim yatırımlarımız,bunun örneklerini yakinen tanık oldum......
Bu ve benzeri hikayeleri bir çok kez okumuşuzdur.Paylaşımınızı ilkkez okudum.. Ellerine sağlık..
Bu konuyla ilgili yaşadığım bir olayı aktarmak istiyorum..paylaşımınızın ne kadar masum olduğunu anlamış olursunuz .
Öğrencilik yıllarımdı..Gurbete çıkmış ve hayata ciddi anlamda adım attığım ilk yıllardı.Arkadaşımla birlikte ev bakıyorduk.. bekar evi,öğrenci evimiz olucaktı..Ve camında '' kiralıktır'' yazan bir ilanı görünce de kapıyı çaldık.40 yaşlarında karı-koca kapıyı açtılar.Çift katlı dairenin üst katını kiraya verceklerdi. kendileri alt katta oturuyorlardı.Daireyi görmek istedik ve bize eşlik eden karı-koca ile birlikte üst kata çıktık.
İfade etmekte zorlanıyorum.. bomboş dairenin bir odasında; bir kanepe...kanepede yatan yatalak yaşlı bir dede (evsahibi olucak, insanlıktan nasibini almamış adamın babasıymış)...Utanmadan da babam dedi..Henüz yeni yetme olduğumuz için mi? nedendir bilmiyorum.. bizden utanma gereği bile duymamışlar.. dedenin orda olma sebebini bile tam açılamayıp, çok ses yapıyor gibi pişkin bir cevaba bağlamışlardı.
Daireyi tutmadık.. 155 i arayıp bilgi verdik.. ekipler gelene kadarda uzaktan evi gözlemledik.. sonucunu bilmesemde, o gün gördüklerim hayatımın en acı derslerinden biriydi..
Yüreğine sağlık ....
çok güzel bi yazı olmş tbrkler.
paylaşımın için tşkr ederim.
Kesinlikle ilköğretim yıllarındasın bu yazıyı öğretmenimiz bizlere ilköğretim 3 te okumuştu :)))))
Ne kadar hoş bir paylaşım tüylerim ürperdi.Kendi adıma teşekkür ederim.
tek kelime ile mükemmel yüreğine sağlık
Allah sonumuzu hayretsin (amin).
sakine evet çok doğru bir söz ne ekersen onu biçersin bunun için her zaman büyüklerimize ve yaşlılarımıza saygı ve sevgiyle yaklaşmamız lazım unutmayalım ki bizde bir gün yali olacağız
abi yaslilik kotu sey alla sonumuzu hayir eylesin
Harika bir yazı canım ellerine sağlık...
herkeze yptıkları yorumlar için ayrı ayrı tşk ederim . bncede dikkate alınması gereken bir yazı oldu...
YORUMLAR
çok güzel bir paylaşım eline emegine saglık bayıldım
ALLAH kimseyi elden ayaktanüşürmesin. hepimizin başına gelecek olan bir durum.işte hayat dediğimiz bu ...doğmak, bebeklik ve çocukluk çağını yaşarken anneye ve babaya muhtaç olmak.gençlik çağımızda delidolu yaşamak,olgunluk çağımızda çalışıp çocuklarımızın geleceğini düşünmek,ihtiyarlık çağında da tipki çocukluk çağımızdaki gibi...ama tam tersi bu sefer anne ve babaya muhtaç olarak değilde çocukarına muhtaç olarak yaşamak..
Bir varmış bir yokmuş işte hayat bu..BİR DAHA DÜNYAYA GELMEK İSTESEYDİN NE OLMAK İSTERSİN DESELER;SİZLER NE CEVAP VERİRSİNİZ BİLEMEM AMA BENİM CEVABIM..
Bir daha dünyaya gelmek istesem yine aynı anne ve babanın evladı olarak gelmek isterdim....
5 yaşındaki bir çocuğun minübüste annesine dediği gibidir belkide hayat!..hem vuruyorsun hem de ağlama diyorsun :))) bu hayatın espirili olan kısmıdır :)))
Bu ve benzeri hikayeleri bir çok kez okumuşuzdur.Paylaşımınızı ilkkez okudum.. Ellerine sağlık..
Bu konuyla ilgili yaşadığım bir olayı aktarmak istiyorum..paylaşımınızın ne kadar masum olduğunu anlamış olursunuz .
Öğrencilik yıllarımdı..Gurbete çıkmış ve hayata ciddi anlamda adım attığım ilk yıllardı.Arkadaşımla birlikte ev bakıyorduk.. bekar evi,öğrenci evimiz olucaktı..Ve camında '' kiralıktır'' yazan bir ilanı görünce de kapıyı çaldık.40 yaşlarında karı-koca kapıyı açtılar.Çift katlı dairenin üst katını kiraya verceklerdi. kendileri alt katta oturuyorlardı.Daireyi görmek istedik ve bize eşlik eden karı-koca ile birlikte üst kata çıktık.
İfade etmekte zorlanıyorum.. bomboş dairenin bir odasında; bir kanepe...kanepede yatan yatalak yaşlı bir dede (evsahibi olucak, insanlıktan nasibini almamış adamın babasıymış)...Utanmadan da babam dedi..Henüz yeni yetme olduğumuz için mi? nedendir bilmiyorum.. bizden utanma gereği bile duymamışlar.. dedenin orda olma sebebini bile tam açılamayıp, çok ses yapıyor gibi pişkin bir cevaba bağlamışlardı.
Daireyi tutmadık.. 155 i arayıp bilgi verdik.. ekipler gelene kadarda uzaktan evi gözlemledik.. sonucunu bilmesemde, o gün gördüklerim hayatımın en acı derslerinden biriydi..
Yüreğine sağlık ....
paylaşımın için tşkr ederim.
Kesinlikle ilköğretim yıllarındasın bu yazıyı öğretmenimiz bizlere ilköğretim 3 te okumuştu :)))))
ETME BULMA DÜNYASI
ELİNE SAGLIK