Hakkari, Şırnak, Van... Neden arkadaşlar neden bunları yaşamak zorundayız.! Neden güzel analarımız ağlamak zorunda.. Neden bu güzel Vatanımız her gün onlarca şehit vermek zorunda..

 Ben 18 yaşındayım.. Kendimi bildim bileli her sabaha her güne şehit haberleriyle uyanıyorum.. Vatan sağ olsun diyoruz.! Elbette sağ olsun ama yanan yüreklerin ateşini kim söndürecek..? Biricik askerlerin o kınalı kuzuların geride bıraktıkları ana babalarını yavrularını kim düşünecek..

Gerçektende sözün bittiği yerdeyiz... Herkes üzgün herkez yasta... Vatan sağ olsun ama bunlar olmasın...!!

Yeter artık bi çare bulunsun..

Herşey bi yana da.. 17 Ağustos yine yeniden akıllara kazındı 12 yıl sonra... Ben depremi hatırlamıyorumm.. 6 yaşındaymışım çünki o zaman... Ama bu günü hiç unutmayacağım.. Çünki yine yeni ve yeniden büyük bi deprem oldu bu günün Türkiyesinde ve 17 Ağustosunda.. Arkadaşlar... Onlara bi Fatiha'yı çok görmeyelim...

Ben Bütün Şehitlerimize Yüce Allah'ımdan gani gani Rahmet diliyorum... Rabbim mekanlarını Cennet eylesin...

                                                                         Sizleri hiç unutmayacağız....                       

                                                                                        17 Ağustos 1999---17 Ağustos 2011