Haberlerin geldiği günden beri içimdeki üzüntü, öfke, umutsuzluk ve karamsarlık dinmedi ve gün geçtikçe büyüyor. Annelerin binbir zorlukla  yetiştirip büyüttüğü bizlerin ölmesi sadece ölen evlatların annelerini değil tüm Türkiye'deki annelerin yüreğini dağladı ve o annelerin birer evladı gibi bizlerin de yüreğinin kanamasına sebeb oldu. Şehit olan askerlerimiz içinde Ben yada bir arkadaşım, bir dostum olabilirdi. Erkek kardeşim olsaydı belikde kardeşim olabilirdi.Önceden olduğu gibi şimdide gencecik yaşta şehit olan askerlerimiz benim birer abim, kardeşim gibi. Keşke elimden gelse de o Annelere sarılabilesem ve acılarına bir nebze de olsa merhem olabilsem. Aynı şekilde babalarına da. Bazılarının tek evladı yada tek erkek evladı. Bazılarının Çocukları olmuş daha bir kaç aylık, bazılarının eşleri hamile, bazılarıda yeni evli yada evlenme hazırlığı içindeydi. Hayatlarının baharında olurmu? Bu kadar genci kara toprak bağrına alırken içi sızlamışken bu gençlerın ölmesine sebeb olanların içi hiçmi sızlamadı? O eşlere o evlatlara  ağlayan analara, babalara, kardeşlere bacılara yüzlerine bakabilecek ve sadece şehit oldu artık cennette diyebilecek yüzümüz kaldımı ? Kaç yıldır süren bu amansız hastalık daha kaç genci hayatının baharından alıp götürecek daha kac Ailenin ocağına ateş düşecek. Bu çekilen çileler, ağıtlar daha kaç yıl sürecek.

     Kendi Topraklarımızda düşmanla savaşıyor gibi sinirlerin gergin ve huzurun olmadığı bir ortamı daha kaç nesil yaşayacak. Şu dünyaya gelirken hiç kimse ailesini, nereli olacağını, hangi milliyetten olacağını seçmedi. Kaderin çizgisinde sunulan yaşamı yaşamak zorunda kaldı. Kimse kimseyi kınamayaz. ters gözlede bakamaz fakat birlikte yaşamak istiyorsak büyük bir millet olmak istiyorsak doğusu ile batısıyla Lazıyla cerkeziyle buna Hepimiz çıkmalı ve demokratik bir biçimde sesimizi duyurmalı. Ben ülkemde Artık genclerimizin abilerimizin kardeşlerimizin ölmesini değil gençlerin başarısının konuşulduğu bir ülke olmasını istiyorum.

       Annelerin evlatlarını askere yollarken acaba geri dönecek mi diye  evladına son kez sarılıyor gibi sarılmasını istemiyorum. Gerçek şu ki Bu kan durmalı bu kanın akmasına her kim sebeb oluyorsa cezasını çekmeli. Eğer bir çözüm varsa ve bu çözüm sadece çıkarlar için engelleniyorsa bununda hesabı sorulmalı. Bir bedelmi Ödenecek o bedelin ödenmesinede  Razıyım yeterki  bizden sonraki nesiller barış, huzurlu ve mutluluk içinde yaşayıp büyüsünler...