Her gün daha zor gecse de unutulmaz oluyor sevgi ve hic anlamlanmıyor bedenimde.İcimdeki derdi anlatmak istesemde olmuyor korkuyorum. Her saat icimdeki dert beni saatler ilerledikce daha kötüye sürüklercesine cabalıyor sölemek  belkide en güzel sey fakat anlatmaktan korkuyorum. Derdimin dermanı olmanı istiyorum bu zor günlerimde ama susuyorum iste. Susan cıglıklarım sana anlatsın icimdeki bütün sevgiyi. Korkuyorum iste ne yapayım. Bana göre az konusmak karsımdakinin sözlerinden kurtulmak gibi geliyor.Az konusursam eger az söz isitirim sanıyorum. En güzeli bu degilmi ? Kafamda binlerce soru isareti var su anda. Sanki konussam yer yerinden oynıcak hic günes dogmıcak sabahlarıma.Sussam beni icimdekilerimle yanlız bırakacaklar. Anlasmanın en güzel yolu bu olmalı konusmak iste kalbimin gercek sesini dinliyorum.Ve konusuyorum. Seni karsıma alıyor sevgi dolu bakıslarımı sözlerime katıp söylüyorum. Tıpkı gözyüzünün sadece bir simsekle yeri titrettigi gibi senin kalbini bu sevgimle titretmek istiyorum. Dilin kemigi yok iste tutamıyor ve söylüyorum; SENİ SEVİYORUM..