ELİF ŞAFAK'ın bi romanında okudugum bir paragrafı arkadaşlarla paylaşmak istiyorum.....

  ANARŞİST AŞKLAR.....

Adamve kadın ,uzun senelerdir evliler.Seviyorlar birbirlerini, orası kesin.Ama eskisi gibi değil.Zaten nicedir hiçbir şey eskisi gibi değil.Eskidensevdalar dahamı tutkuluydu,hasretler dahamı derin?Sevgilinin saçının bir telinene şiirler yazılırdı hani.Bir kez görmekle ne kadar sevilirdi insan.Kapı aralıgındanuzanan bir baş,perde arkasında bir kadıngölgesi,belli belirsiz bir tebessüm,gözbebeklerinde saklı ateşve har.Uzaktan da sevilirdi yar.Mümkündü.Hem mümkün hem imkansızdı aşk.Hayatın bir parçasıydı dokunmadan sevmek.Yaklaşmadan.Aşk bugün var,yarın kaçtı kaçacak bir ada tavşanıydı sanki.Öylesine ürkek. Kimse yüzde yüz emin olamazdı aşka'' sahip'' oldugundan.Mülkü yok,tapusu yoktu.DAHAMI ANARŞİSTTİ ESKİDEN AŞKLAR????der ve devam eder ...........