TÖRE

Güçsüz anlayışsız bir toplum vardır. Toplumun bu durumu hiçbir yerde görülmemiştir. Bugün henüz bazı oymaklarda egemen olan en ilkel örgüt, eşit haklara sahip olmayan, töre sisteminin kurallarına bağlıdır. Töre sisteminin kurallarını kutsallaştırarak çağa yanıt vermeye çalışılıyor. Burada tek başına bu işleri yapan birini bulmak mümkün değil. Hemen herkes tarafından benimsenmiş bir töre yaşatmaya çalışılıyor. Kadınların üzerindeki vahşi etkinlikleri hep sürmüştür. Kadınlar ise bütün tehlikelere karşı savaşma gücünü bir türlü kendinden bulamıyorlar. Bir cinayetin birçok şeyi, toplumsal örgütlenmeyi, ahlâk kurallarını ve dini başlatan bu unutulmaz olayın yinelenmesi ve anılması olmuştur. Cinayetin bedelini ne yazık ki gene kadınlar göğüslüyor. Kabul etmeleri gereken bir olay olmazken bunu kabullenmekten başka çareleri kalmamış. Kendi güç ve isteklerin ortaya koyamadıkları için babalarından nefret etmekten başka duygu kalmıyor. Hemen her baba nefrete doymuş başını kaldıracak gerçekliğe kavuşmamış. Görünmeye başlayan bütün pişmanlıklar günah duygusu da eklenince yaşayan bir ölüden başka farkları kalmıyor. Bugün bile bize çok iyi gösterdiği ve "arkadan gelen baş eğme'' adını verdiğimiz ruh durumuyla kendileri yasaklamaktadır. İşledikleri cinayeti babanın yerine konan töreyi öldürmenin yasak olduğunu ilan etmekle onarmakta ve kadınlarının herkese insanların sonunda bunu görürüz. Burada var olan şey; kadının boyun eğmeye mecbur hale getirilmiş olması. Bir kadın nasıl oluyorsa on-on iki yaşındaki kız evladını cinayet bedeli (KAN BEDELİ) olarak feda edebiliyor. Karşı taraf zaten intikam hırsıyla kendini beslerken bütün gerekçelerini bu kızın üzerinden denemekten geri kalmazlar. Böylece kendilerini ‘’günah’’! Ve ‘’intikam’’ alma  duygusundan arındırmış olurlar. Töre her zaman dini arkasına alarak ayrımcılığı sağlamıştır. Birleştirici değil daim olarak ayrıştırıcı olmuştur.