2,5-3 yaşlarındaydı oğlum RAM a(rehberlik araştırma merkezi ) götürmem önerildiğinde. Tabiî ki hemen randevu alıp gittim görüşme saati geldiğinde görevli elinde malzemeleriyle geldi oğluma bazı testler yapıcağını söyledi ama başaramadı 5dk sabit sandalyede oturamadı çünki. Sandalyeyi ters çevirdi üstüne çıktı falan :) Görevli- hiperaktivite belirtileri var bir çocuk psiaktristine götürseniz iyi olur. Dediğinde çok üzülmüştüm (diğer oğlumada hiperaktivite teşhisi konulmuştu 5 yaşındayken) Çıkar çıkmaz eşimi aradım durumu anlattım ben salya sümük ağlıyorum o gülüyor --bizim fabrika defolu mal üretiyor galiba hatun  fabrikayı kapatalım biz--   demezmi hem ağlıyor hem gülüyorum. Dr a gittik ve hiperaktivite teşhisi konuldu .

               Oğlum şu anda okula başladı 1. sınıfa . İlk gün okuldan almaya gittiğimde öğretmenine küstüğünü söyledi 2. gün yeter artık hep buraya geliyoruz bir daha gelmeyelim dedi :) 3. gün gittiğimde arkadaşının kolunu ısırdığını öğrendim :(  Öğretmenle konuşuyoruz hergün , önce okul rehberliğine  götürüp bir konuşun dedi ,daha sonraki günlerde özel alt sınıfamı yollasak acaba lafları etmeye başladı .Dün eşim il dışından döndü kendide öğretmen onu yolladım konuşsun diye birbirlerinin dilinden daha iyi anlarlar diye Durum tam bir fiyasko :)  Çocuğu okuldan alıp başka bir yere vermeyi düşünmeye başladı. Benim oğlum o kadar sıcak kanlı ve sevgi doluki sanki bana başka bir çocuğu anlatıyorlar sokakta hiç tanımadığı birisine bile seni çok sevdim deyip sarılıp öpen bir çocuk.Ben ne öğretmeni dinleyip oğlumu özel eğitim sınıfına gönderirim nede eşimin dediğini yapıp okul değiştiririm. Oğlum çok inatçıdır öğretmen ondan daha inatçı ama ben hepsinden inatçıyım Olması gerekeni yapıcağım.Diğer oğlumda bunu başardım şimdi orta birinci sınıfta.Gene başaracağım                          

             AZMİN ELİNDEN BİRŞEY KURTULMAZ..... 

Not: Oğlumla ilgili gelişmeleri sizlerle paylaşmaya devam edicem :)