gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

-Selam-

10 Ekim 2011, 12.36
A- A+
 Bugün bende sizlerle bir anımı paylaşmak istiyorum,oldukça etkilendiğim,değişik duygular yaşadığım bir anım.Bu yaz tatil için ailemin yanına izmire gitmiştim.Annemler ßalçova da oturuyor Ata caddesi diye bilinen oldukça geniş kalabalık trafiği yoğun olan bir sokaktır.       Annem ve ablamla o gün dışarı çıkmıştık ata caddesinde yürüyorduk,görme engelli bir beyefendinin karşıya geçmek için kaldırımda tedirgin beklediğini fark ettim,sanki birilerinden yardım bekler gibi bir hali vardı.Annem ve ablama o beyfendiye yardım etmek istediğimi söyledim ve gittim yanına.
         -Karşıya geçmek istiyorsanız size yardım etmek isterim.Dedim.
        -Çok sevinirim.Dedi. 
   Koluna girdim ve trafiğin uygun olması için biraz bekledik.ßirlikte karşıya geçerken biraz da sohbet ettik.Bana ismimi sordu bende söyledim onun adı da Ömer miş.Konuşma tavrı davranışı giyimi kuşamı gayet göze çarpar bir şekilde iyiydi.
  Karşıya geçtikten sonra bana tşkr etti
        -Sizi unutmiycam.Dedi.
O an sadece güldüm,içimden de insanlar neler unutuyor görmediği bir insanı hatırlaması olanaksız dedim...
      -İyi günler.Dedim ve tekrar karşıya annemlerin yanına gittim.Anneme bu beyefendiyi daha önce görüp görmediklerini sordum.ßalçovada oturan doğuştan görme engelli,üni okumuş evli ve çocukları olan,kendi azmiyle sosyal hayatında oldukça başarılı olan bir insan olduğunu anlattılar....Hayatı boyunca hiç bir şeyi görememişti sadece kendi dünyasında kendi hayallerinde yaşattığı şekiller vardı ama hayattan kopmadan ümitle yoluna devam etmesi benim için güzel bir örnek olmuştu....
     Tatilimin bitmesine bi kaç gün kalmıştı o olaydanda 1 aydan fazla bir süre geçmişti...
O gün 2 arkadaşımla buluşup güzel bir gün geçirme planları yaptık.Arkadaşlara önce bana gelmelerini söyledim birer kahve içtik ve dışarı çıktık.Ata caddesinde yürümeye başladık bi yandan konuşuyor bi yandanda boş taksi bakıyorduk.Bi an birinin bana seslendiğini duydum.Döndüm baktım 1 ay önce karşıya geçmesi için yardım ettiğim Ömer bey :)
Yanına gittim oldukça şaşkındım beni tanımasına anlam veremedim....
    -ßeni nasıl tanıdınız.Dedim.
    - ßen size,sizi unutmayacağımı söylemiştim.Dedi.
    -Gözlerim görmüyor olabilir ama duyduğum sesleri asla unutmam,aradan yıllarda geçse bu fark etmez ben insanları hele ki bana yardım eden insanları unutmam.Dedi.
Ömer beye bi kez daha hayran olmuştum.ßi çok insan tanıdım bakıpta görmeyen,görüpte konuşmayan kendilerini dünyanın mükemmeli sanan....O insanları düşündüm ve içimden güldüm aslında MÜKEMMEL İnsan karşımda duran Ömer bey di...
                                                                     Saygılar.......

YORUMLAR

10 Ekim 2011, 19.48
Bu zamana kadar okuduğum en güzel bloglardan bir tanesi daha Tşkler Paylaşım için .. 
10 Ekim 2011, 19.55
J3u çok süper bir yazı.....Süper....J3azı kişiler kendini DÜNYANIN hatta EVRENİN en iyi insanlarından sanıyorlar.....Ama değiller.......Hiç olmadılar ki......
10 Ekim 2011, 19.59
Yaradan gönül gözümüzü kör etmesin.Aksi takdirde 2 saniye sonra ne olacağımız ,nasıl olacağımızı bilemiyoruz.
10 Ekim 2011, 20.49
Yüreğinize sağlık..Çok manidar   anlattıklarınız .. öyleki  her  ortamda  her sohbete   girebilecek bir emsal..Paylaştığınız için teşekkür ederim..
10 Ekim 2011, 21.05
Görmek tabiki çok güzel bi duygu.görme duyumuzu yitirmek bizler için bi kabus ama hiç görmeyen birisinin gözünden dünyaya bakmak çok farklı bi duygu hep düşünmüşümdür hiç görmeyen biri cisimleri, olayları kafasında nasıl şekillendiriyor acaba.bir yandanda görmemek belkide güzel bi duygudur diyorum zira her gün etrafımızda dünyamızda gözümüzün görüpte yüreğimizin kaldıramadığı bi sürü olay yaşıyoruz ve bu gördüklerimiz beynimize kazınıyor ve birdaha silemiyoruz etkisinde kalıyoruz.yada ben öleyim,beş duyu organımızın hepsi çok güzel.ama asıl mesele o duyularımız gerçekten yartılma sebebimiz içinmi kullanıyoruz yoksa farklı amaçlardamı.biz  başkalarında gördüğümüz eksikliklere bi kusur gibi bakarken.ki(bir çok insan öle düşünüyor) ama o eksiklerde yaradan ne sırlar ne yetenekler gizlemiştir onları hiç bilmiyoruz.zira arkadaşımızda bu yeteneklerden birine şahit olmuş ve iyiki bizlerlede  paylaşmış.teşekkürler.paylaşımınız için ve çevrenizdeki olaylara duyarsız  kalmadığızız için,sizi , kutlarım...
10 Ekim 2011, 21.08
paylaştığınız için teşekkürler gerçekten zevkle okudum hepimizin gönül gözü açık olsun
10 Ekim 2011, 21.26
harika bir yazı sıcacık anlatımınız ile   paylaşımınızı okudum  gönül gözümüzün hep açık olması dileğimle..
10 Ekim 2011, 22.21
ipekten diyecek bişi bulamıyorum sen herşeyi çok güzel anlatmışsın anlayana tabi ellerine sağlık harika idi
10 Ekim 2011, 23.07
senii seviyorummm cnmm işte seni neden sevdiğimmm tüm yazdıklarında gizli yüreğine sağlıkkk cnm
11 Ekim 2011, 02.38
Ipek Arkadasim öneclikle seni kutluyorum, bende burada hemen hemen her paylasimini okuyan birisi olarak bukadar güzel bir paylasim okudugumu cok nadir hatirladim..Suskun arkadasim.. evet,sükürler olsunki biz görebiliyoruz ve bes duyumuz saglikli bir sekilde isliyor.. Ama belki bazan görmemek , isitmemek hatta söylememek daha avantajlimidir diye düsünmüyor degilim ))Yüreginize saglik.. tesekkürler
11 Ekim 2011, 11.34
Sizlere ßen tşkr ediyorum yorum yapan,yapmayan ama okuyan bütün duyarlı arkadaşlara kocaman tşkrlr :)...ßazen duymamak,görmemek,konuşmamak iyidir ama bu insanın hayatı boyunca olduğunda yaşamı iki kat daha zorlanıyor....Hani derler yaaa Cennet Annelerin ayağının altındadır diye ßana göre engelli insanlara çoktan Cennetin kapıları sonuna kadar açılmıştır......
                                                      Kendinize cici bakın :)
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın