gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

Elbette

15 Kasım 2011, 16.08
A- A+
 Elbetteki armağandır hayat çiçek gibi yeşeren de insan, peşinde sürükleyen de. Kimi zaman şekeri alınmış çocukçasına  burkulan da dudak, şen kahkahalarla çınlatan da! İki ayrı ucunda duygunun dudağa kahpe diyen şaire kızmak ne mümkün... İnsan hep bir şey bekler gülünce güneşe benzeyen bir yar belki, belki hayattan çalınmış üş-beş saat hesapsız. Herkes bir şarkı söyler dönünce geriye, geride bıraktıklarına ithafen, ben susuyorum! Çocukluğuma bakıyorum; büyürken yıkılan dağlarıma, heba emeklerime, kaybettiğim yaşlarıma, boş kalan ellerime, sırtımı bir türlü yaslayamadığım o duvara bakıyorum uzun ve sessiz...
    Bir yanlış olmalı elbette! Dokunduklarımın yıkılmasının tek sebebi ben olamam yada kayboluvermesinin güvendiklerimin hiç olmamışcasına. Bir türlü sevemedim Alış-Veriş hesaplarını, beceremedim de hiç ya fazla verdim yada almayı bilemedim. Almayı hayal ederek vermemiştim aslında, sevgi alışverişle alakası olmayacak kadar saftı benim için. Kendimden başlamıştım insanları sevmeye beklentisiz, hesapsız. Kimi büyüyüp dağ oluverdi, kimi gözümde yaş, kimi sızı derinimde... Şair Sevgili'yi "almadan veren, çağırmadan gelen"  diye anlatmıştı oysa...
 İnanmıştım...
Şairin kabahati yoktu aslında, ben " vedasız giden"  kısmını atlamıştım. Şimdi neye yarar ki emeklerim? Herkes bir şarkı söyler dönünce geriye, ben susuyorum...

YORUMLAR


Henüz yorum yapılmamış :( Yazık ama blog sahibi senin yorumunu bekliyor olabilir

Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın