gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

TEK BİR HAYATINIZ VAR..

27 Kasım 2011, 17.28
A- A+
Bir gün, bir kozada küçük bir delik açıldı ve bir adam bedenini bu küçücük delikten çıkarmaya çalışan kelebeği saatlerce seyretti Sonra, kelebek sanki daha fazla ilerlemek istemiyormuş gibi durdu Sanki, ilerleyebileceği kadar ilerlemişti ve artık daha fazla ilerleyemiyordu Ve adam, kelebeğe yardım etmeye karar verdi Eline bir makas aldı ve kozayı keserek deliği büyüttü Kelebek kolayca dışarı çıktı Fakat bedeni kocaman ve kanatları kuru ve buruşuktu

Adam, kelebeği izlemeye devam etti, çünkü zamanla kanatlarının büyüyüp bedenini taşıyabilecek kadar genişleyebileceğini umut ediyordu Fakat bu olmadı!… Gerçekte, kelebek ömrünün geri kalanını o kocaman bedeni ve kuru, buruşuk kanatları ile etrafta sürünerek geçirdi Uçmayı hiç başaramadı

Adamın bu aceleci iyiliği içinde anlayamadığı, bu kısıtlayıcı kozanın ve kelebeğin o küçücük delikten dışarı çıkmak için verdiği mücadelenin, kelebek için gerekli olduğuydu Çünkü bu, Yaratıcı'nın, yaşam sıvısının kelebeğin bedeninden kanatlarına doğru akmasını sağlamak için bulduğu yoldu, böylece kelebek kozadan kurtulduğu anda uçmaya hazır olabilecekti Bazen mücadeleler, hayatımızda tam olarak gerek duyduğumuz şeylerdir Eğer Yaratıcı, hayatımıza hiçbir engelle karşılaşmadan devam etmemize izin verseydi sakat kalırdık Şimdi ve daha sonra olabileceğimiz kadar güçlü olmazdık Asla uçamazdık.

ALINTI...

YORUMLAR

27 Kasım 2011, 23.02

kelebek düşünemiyor?yardımcı olurmusun düşünmesine?

 

27 Kasım 2011, 23.08
...eger ben o kelebek olmus olsaydim ... eger kanatlarim ucabilmem icin yeterince güclü olsaydi ... eminimki... o zamanda kanatlarimi kiracak birileri mutlaka olurdu ...

Ellerinize saglik...
bu konuyla ilgili üst band gecmistim bugün aslinda ama onaylanmamis .... kanadimi kiran herkese tesekkür ediyorum smile Resmi

27 Kasım 2011, 23.12
güzel bir HİKAYE.. falan filan işte :
28 Kasım 2011, 00.28
Hayatlarımızda ki kelebeklerin(evlatlarımızın) işine karışmayalım...

İlk kez okudum.Teşekkür ederim.


28 Kasım 2011, 00.37
Güzel bir paylaşım ellerinize sağlık...
Tabiki yaradanın izin verdiği ölçüde yaşıyoruz fakat,uçabilmek için aileye çok iş düşüyor bence bi çok ebeveyn kelebeklerini yetiştirirken aşırı hassas, nazlı ve tutucu davranıyor.
Buda kendine güveni yetersiz bireylerin çoğalmasına neden oluyor.Halbuki bıraksalar kelebekler düştüğünde kendi kalkmayı öğrense ,sorunlarla savaşıdığında yok etme gücüne sahip olduğunu bilse eminim uçabildiğini görücektir.
Evet mücadele edebileceğimiz olaylar iyiki var yoksa hayat çekilmez olurdu sanırım.
Ölüm dışında başedilmeyecek hiç bir sorun yoktur.

Hep dile getiriyorum neden yaşamamız gerekiyor ,varoluş sebebimiz nedir bunların bilincinde insanlar yetiştirilmeli.
28 Kasım 2011, 01.05
( benimde  farkli bir bakis acim var  bu konuda ) kozasından çıkamayan ipek böceği gibi kaynar suya atılıp orada mahvolmaya mahkûm olur.

Koza, ipek böceğinin gelişmesi içindir; ebediyyen içinde yaşanmak için değil!. Ancak, gelişen ipek böceği, kozasını delip kendine göre sonsuz göklere uçarsa, hedefine ulaşmış olur. Dünya yaşamı ve biyolojik bedenimiz de bizim kozamızdır; gelişip kendi öz kuvvetlerimizi elde edip yeni bir boyutun yaşam şartlarına ulaşabilmemiz amacıyla oluşturulmuştur

28 Kasım 2011, 01.26
Ben de bazen kozama girmeyi severim. Kimse dokunmasın , bakmasın , hatta konuşmasın günlerim olur. Biri üzer , üzüldüğümü söylersen onu üzerim diye sustuğumda ... Kozasına giren , zamanı geldiğinde , kendini tamir ettiğinde çıkar elbet.  Güzel bir alıntıyı bizimle paylaştığınız için teşekkür ederim . 
28 Kasım 2011, 03.07

Yureginize saglik...

herseyin vakti zamani vardir, biz insan oglu  dogustan sabirsiz  varliklariz:))

Rabbim hepimize sabir, sihhat,guc,kuvvet, en onemliside iman selametligi versin.

28 Kasım 2011, 16.08
  Eline sağlık... Tüm  canlılar  mücadele etmeden dünyaya  geleceğini  bilselerdi, dünyada mücadelesiz  yaşamak içgi in  ellerinde bir  rehberle  gelirlerdi.. O  rehberde günü  birlik  ne  yapacakları  yazılı  olacaktı  ki  yaşamın  bir  anlamı  olmayacaktı... yüce Rabbim biz insanlara her aradığımız güzel  şeyleri  vermiş. Ne  var  ki  biz  insanlar adilce paylaşmayı, mücadelede sabrı çok  azımız   biliyor...  sevgi  ile  kal  arkadaş...
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın