Konuyla belki alakası yok ama Nikola Tesla tek geçeceğim bir bilim insanıdır.
Aynı şeyleri tekrar tekrar yazıyor gibi olacağım ama madem yine yeri geldi muhtemelen çoğumuz biliyoruzdur bilmeyenler için tekrar yazmakta sakınca görmüyorum.Bir insanın nasıl bir yetişkin olacağını ona 7 yaşına kadar verdiklerinizle belirliyorsunuz.Bu oldukça sabır isteyen bir durumdur çocuğun bilinçaltı doğar doğmaz herşeyi süzgeç gibi emmeye başlar.İşte o emdikleri ilerde ki kişiliğini tercihlerini mesleğini düşüncelerini etkileyen en önemli unsurdur.Yanlış anlaşılmasın çocukların kapasitesini aşırı zorlayan bilgilerle kafasını doldurun demek değil bu.Hatta ona hiç bilgi vermeseniz de olur yeter ki özgüven verin.
Anlamlı bir paylaşım.Ne kadar uzak görünse de imkansız değil, ebeveynlerin yaklaşımı keşke paylaşımdaki gibi olabilse. Sonuna kadar destekliyorum.Öyle ki insan ilişkilerin de altyapının temelini oluşturan aile kurumuna ne denli sorumluluklar düştüğü çok güzel ifade edilmiş.
Köstek olurmuyum paylaşsam bilmiyorum ama okurken geçmişe yolculukta yaptım.Robert'ın Annesi gibi olsaydı annem diye düşündüm !!!
Olsaydı:
6 yaşındaydım. Bahçıvan pantolonumla bahçede oynarken fena halde sıkışıp koşa koşa lavaboya yetişmiştim. Yetişmiştim ama işkence de burda başlamıştı, bahçıvan pantolonumu bir türlü çıkaramıyordum.Her saniye yıl gibi geçiyordu , ben bir türlü hedefime ulaşamamış ve pantolonu çıkarmayı becerememiştim.Zaten bir kaç dakika sonra da iş işten geçmiş, olan olmuştu.Annem de olay yerine gelince beni bir güzel benzetmişti.
Şimdi Robert'ın annesi annem olsaydı: '' Beymen ne kadar güzel bir hata yapmışsın, daha önce hiç böylesini görmemişştim.Evet olan olmuş, Şimdi burayı temizlemeden önce, biraz oynamak istermisin yaptıklarınla. vs vs.'' :)) yok yok devamını getiremicem. Zaten annemde istikbalimle oynamış :):))
Çok güzel bir konuya değinmişsiniz.Geleceğin Anneleri inşallah bunu okurlar.Gerçi şimdiki anne ve babalar eskiye göre çok daha bilinçliler.
Oğlum 8 aylık iken hem yürümeye,hemde konuşmaya başladı.çok meraklı her şeyi öğrenmek isteyen bir yapısı vardı. Bende bıkıp usanmadan onun her sorusunu yanıtlardım. Bir gün kontrol için Dr. götürdüğümde ( 2 yaşında ve 30 cm boy )dr.un yanında konuşmaya başlayınca, dr.Aman Tanrım bu sorular ve düzgün cevapları bu mercimek ağacımı veriyor diyerek bana zamane anneleri çok bilinçli tebrik ederim sizi demişti.
Evet biz annelerimize göre daha bilinçli ,daha verimkar, daha arkadaşça çocuk yetiştirdik.
Paylaşım için Teşekkürler..
ooooofff oofff aklıma yediğim bin ton dayak geldi ..çok yaramazdım sanırım ..belkide bu yüzden bilim adamı olamadım .
beymen de güzel yansıtmış :) sanırım 35 sene önce cocukluk yaşayanların tamamı beymen gibi yaşamıştır :)
ama anlayana güzel paylaşımdı teşekkürler RUHTAN ..
Anlamlı ve güzel bir paylaşım. Umarım uygulamaya geçen anne ve babalar olur. Teşekkürler.Siyahorkide 7 yaş olayına tamamen katılıyorum. Bir insanın karakteri 7 yaşına kadar oluşur. Sonra değişmesi çok zordur. Boşa dememişler "7 sinde neyse 70 inde" odur diye.
Çok güzel ve anlamlı bir paylaşım Ruhtan,
Böyle güzel bir paylaşımdan dolayı,size teşekkür ederiz. Hani derler ya;
"Bir insan, yedisinde ne ise yetmişinde odur" yada "Ağaç, yaşken eğilir" yada... Atalarımızın böyle çok sözleri vardır ya :))
Bir çocuğu 7 yaşına getiren ebeveynleridir. Kişiye ilk adımlarını nasıl atması gerektiğini öğreten ebeveynler, kişinin ileride hayatında büyük rol oynarlar. Hepimiz birer yetişkin olduktan sonra da, adımlarımızı nasıl atmamız gerektiğine bizler karar veririz.
Kısaca ailemizin, yetiştiğimiz çevrenin, sosyal ortamımızın önemi çok büyük.
beymen33 :))
Bu konuda espritüel kişiliğinizi de konuşturmuşsunuz. Bu sefer yorumunuzu çok sevimli bulduğumu söylemek istedim.
bizim Türk annelerimiz cocuklarına kıyamasınlar daha 20 yaşına kadar beslesin büyütsünler .. Otellerde çalışanlar görürler 4-5 yaşındaki turist cocukları annesi bırakır o yemeğini kendi başına yer ama bizde öyle deil ne yazık ki kıyamam edemem oğluma bişi olmasın aman o ne anlar mantığı ile bi yere varılmaz kanımca .. cok güzel bir paylasım eline sağlık
gerçekten de güldüm:):):):)güzel yazılmış
çok etkileyici yazmışsın çok haklısın ve ilgiyle okudum
Beymen çok güldüm, Allah da sizi güldürsün:)
Paylaşımın çok güzel RUHTAN teşekkürler.Ama beymen33 senin yorumuna gülmekten bi hal oldum:)))
Annem:
-Allah seni bildiği gibi çocuk. Çabuk bez getiiirrr:@@
Hepimizin ders alması gereken, anlamlı bir paylaşım. Keşke bu denli bilinçli yaklaşabilsek çocuklarımıza.
Onlara iyi eşlik edebilirsek,hatalarından ders çıkartabilirsek,yıkıcı değil yapıcı yaklaşımlarda bulunabilirsek ve en önemlisi hep yanlarında olduklarını hissettirebilirsek başarılı bir geleceğin temellerini atmış oluruz.
Teşekkürlerr ..!
Bende diyorum neden bilim adamı olamadım,ben yere ne döksem annem kızardı hep azarlardı bak azarlama idi bende bir bilim adamı olabilirdim belki :)
İşin şakası bir yana güzel bir blog olmuş özellikle çocuklara sürekli kızan aile bireylerine ithafen yazılmış bir blog.
Aile büyükleri çocuklarına kızmadan,bağırmadan önce daha fazla düşünmelidir.
Çünkü karşısında ki,henüz savunma mekanizması gelişmemiş bir bireydir bu unutulmamalıdır.
GUZEL BI PAYLASIM ELLERINIZE SAGLIK.
cok begendim ellerinize saglik tskler.
ayrica beymen sendende bu beklenirdi hahahaha.
sadece yorumlarila kalma uzun zamandir bekliyoruz paylasimlarini.
beymen in hikayesi banada başıma geleni hatırlattı,bende 5_6 yaşlarında idim kapmızın önünde oturuyor oynayan çocuklara bakıyordum sanırım,ama az sonra bi şamata koptı sokağın başında elinde tef ile ayı oynatıcısı geliyordu,kocaman bir ayı idi çok korkmuş,o korku ile karyolanın altına saklanmıştım hemen,annem geldi beni çıkardı ve kucağına aldı saçlarımı okşayıp bana korkmamamı söyledi,anneme teşekkür ediyorum şu an ,ya robertin annesi gibi olsaydı ve beni ayı ile karşılıklı oynamaya zorlasaydı :))
Herşeyden önce toplumların insana bakış açısına göre değişiyor.Robert'in annesi Robert'e insan gözüyle bakıyor.Bu olay bizim toplumda olsun annesi çocuğunu terlikle bir güzel haşlardı.Çocukta kendi öz güvenini kaybederdi.
YORUMLAR
Konuyla belki alakası yok ama Nikola Tesla tek geçeceğim bir bilim insanıdır.
Anlamlı bir paylaşım.Ne kadar uzak görünse de imkansız değil, ebeveynlerin yaklaşımı keşke paylaşımdaki gibi olabilse. Sonuna kadar destekliyorum.Öyle ki insan ilişkilerin de altyapının temelini oluşturan aile kurumuna ne denli sorumluluklar düştüğü çok güzel ifade edilmiş.
Köstek olurmuyum paylaşsam bilmiyorum ama okurken geçmişe yolculukta yaptım.Robert'ın Annesi gibi olsaydı annem diye düşündüm !!!
Olsaydı:
6 yaşındaydım. Bahçıvan pantolonumla bahçede oynarken fena halde sıkışıp koşa koşa lavaboya yetişmiştim. Yetişmiştim ama işkence de burda başlamıştı, bahçıvan pantolonumu bir türlü çıkaramıyordum.Her saniye yıl gibi geçiyordu , ben bir türlü hedefime ulaşamamış ve pantolonu çıkarmayı becerememiştim.Zaten bir kaç dakika sonra da iş işten geçmiş, olan olmuştu.Annem de olay yerine gelince beni bir güzel benzetmişti.
Şimdi Robert'ın annesi annem olsaydı: '' Beymen ne kadar güzel bir hata yapmışsın, daha önce hiç böylesini görmemişştim.Evet olan olmuş, Şimdi burayı temizlemeden önce, biraz oynamak istermisin yaptıklarınla. vs vs.'' :)) yok yok devamını getiremicem. Zaten annemde istikbalimle oynamış :):))
Çok güzel bir konuya değinmişsiniz.Geleceğin Anneleri inşallah bunu okurlar.Gerçi şimdiki anne ve babalar eskiye göre çok daha bilinçliler.
Oğlum 8 aylık iken hem yürümeye,hemde konuşmaya başladı.çok meraklı her şeyi öğrenmek isteyen bir yapısı vardı. Bende bıkıp usanmadan onun her sorusunu yanıtlardım. Bir gün kontrol için Dr. götürdüğümde ( 2 yaşında ve 30 cm boy )dr.un yanında konuşmaya başlayınca, dr.Aman Tanrım bu sorular ve düzgün cevapları bu mercimek ağacımı veriyor diyerek bana zamane anneleri çok bilinçli tebrik ederim sizi demişti.
Evet biz annelerimize göre daha bilinçli ,daha verimkar, daha arkadaşça çocuk yetiştirdik.
Paylaşım için Teşekkürler..
beymen de güzel yansıtmış :) sanırım 35 sene önce cocukluk yaşayanların tamamı beymen gibi yaşamıştır :)
ama anlayana güzel paylaşımdı teşekkürler RUHTAN ..
Çok güzel ve anlamlı bir paylaşım Ruhtan,
Böyle güzel bir paylaşımdan dolayı,size teşekkür ederiz. Hani derler ya;
"Bir insan, yedisinde ne ise yetmişinde odur" yada "Ağaç, yaşken eğilir" yada... Atalarımızın böyle çok sözleri vardır ya :))
Bir çocuğu 7 yaşına getiren ebeveynleridir. Kişiye ilk adımlarını nasıl atması gerektiğini öğreten ebeveynler, kişinin ileride hayatında büyük rol oynarlar. Hepimiz birer yetişkin olduktan sonra da, adımlarımızı nasıl atmamız gerektiğine bizler karar veririz.
Kısaca ailemizin, yetiştiğimiz çevrenin, sosyal ortamımızın önemi çok büyük.
beymen33 :))
Bu konuda espritüel kişiliğinizi de konuşturmuşsunuz. Bu sefer yorumunuzu çok sevimli bulduğumu söylemek istedim.
-Allah seni bildiği gibi çocuk. Çabuk bez getiiirrr:@@
Onlara iyi eşlik edebilirsek,hatalarından ders çıkartabilirsek,yıkıcı değil yapıcı yaklaşımlarda bulunabilirsek ve en önemlisi hep yanlarında olduklarını hissettirebilirsek başarılı bir geleceğin temellerini atmış oluruz.
Teşekkürlerr ..!
cok begendim ellerinize saglik tskler.
ayrica beymen sendende bu beklenirdi hahahaha.
sadece yorumlarila kalma uzun zamandir bekliyoruz paylasimlarini.