Yorulursun bazen nefes almaktan dahi! O bile güç gelir hasret bağrındayken... Ve üstelik bütün organlarını lime lime ediyorken. Halbuki bir tek gönlündedir hasret denen görünmez yara ama... Sen oksijensiz kalmışcasına fenalık nöbetlerinden bitap düşersin. Ve 'O' giderken ne kadar "kendine dikkat et" demişse de, özlemin ne yaman olduğunu anlatırcasına bakan gözlerinde gördüğün o hüzün, bir yumruk gibi sol yanında durakalır.

Geleceği bilindiği halde böylesi özleniyorsa insan, ya gelmezse, gelemezse korkularından. Hayat meçhullere gömmüş ya geleceği; ne olup olmayacağı  tam bir muamma. Bilmediklerinden korkar insan zaman zaman. Halbuki birçok şeye başlar bilmeden ...

Mesela aşk bir risk alma mevzusudur. Alnının yazısı kim(?) nerden bileceksin ki...  Ama aşk ateşe verince ortalığını, görmezsin, ertelersin her bir sorunu. Göklerde uçmakla eş değerde olur mutluluğun. Hiç bitmesin istersin rüyaymışcasına. Her gün sil baştan aşık olursun aynı adama aynı gülüşüyle. Dünya daha bir güzelleşir, sanki aynı değilmiş gibi. Rüzgarı, güneşi, yağmuru ve her türlü doğa harikasını daha bi incelikle karşılarsın. Rüzgar, O'nun elleri; güneş, O'nun sıcacık kalbidir artık senin için ve her yerde O vardır artık sende. Güle benzetir serenatlar yaparsın ayın gölgesinde... Bazen de olur; dikenleri sayarsın O'na varmaya mani herşeyi... An gelir "ah" edersin derinlerinden. Ama pişmiş ise yüreğin aşkın çöllerinde, varmaz gönlün diline gelenleri söylemeye. 

İncinmemeyi öğrenirsin kısa zamanda ama incitmemenin çaresini bulmak denk gelir deveye hendek atlatmaya. Yüreğini sararsın yüreğine salt O üşümesin diye... Bilirsin O, ısınırsa, ısıtır seni de içten içe... Yeri gelir yanarsınız bir anda ve işte o andır hayatınızdaki kilit nokta. Ya kayıp gider yüreğinin arasından kocaman bir boşluk bırakarak ardında...  Ya da gevşer, elele devam edersiniz yola uzaklaşmadan aşkın çemberinden.  Giderse bozulur tüm düzeninin. O'nunla aynı kapıdan çıkıp gider bütün sevinçlerin. Matemine eşlik eder gecenin soğuk sessizliği... Ve bir daha hiç kimseyi aynı şevkle sevemezsin... Bıraktığı gibi kalırsın oracıkta her an ıslak yüreğinle. Ama değişirsin bir gün... Oturup kalkışın, yiyip içişin hatta yürüyüşün bile değişir. Adımların bilir nereye gideceğini artık, etrafına bile bakmadan gidersin gideceğin yere. Çarelerin tükenmişse, O hala dönmemişse, başın soluna bükülür kalbini teselli edecek birini aramak yerine... İhtimaller içinde yaşanıp giden üç gün kadar kısa, hiç bitmeyecekmiş gibi de uzun görünen koca koca ömürlerin camekanı hayat da biter elbet bir gün. Ama mutlu, ama mutsuz...

13:44

1111

"YüReĞiMdEn aLıNTı" ;)