Sevgili arkadaşlar GAMYUN'a geliş maksadımı kısadan anlatacağım sizlere. Sanalda olsa bir insan topluluğu içine katılıyorsunuz ilk bakışta.. Kıymetine değer biçemediğim ..Şimdilerde  yüreğimde derin izler bıraka  x insanın davetiyle ..Gamyun'a üye oldum...Hala o günler akılma geldiğinde duygusalaşıyor burnumun direğinin sızladığını hissederim.. DÜŞÜNSENİZE.

         Henüz hiç tanımadığınız ama tanımak..aralarına girmek istediğiniz bir çevrede size uzanan ilk dost ellerin yüreğinizi ısıtan sıcaklığını ...içinize taşıdığı Güven ve cesaret duygusunu özel anlamıyla hiç düşündünüz mü.

Elbette düşünmüş ve bu eli hep saygıyla ve minnetle anmışsınızdır. Ama ne yazık ki ben bu anlamda pozitif bir düşünce ortaya koyamıyorum.. Dışlandım Sanallığın oysa insanların gerçek yüzlerinin de görüldüğü bir gerçek mekan olduğuna şahitlik ettim.

      Gamyun artık benim için yaşamın öbür parçası olmuştu: Evet ne acı var hayatında insanın. Sanki yaşadığı herşey eninde sonunda acıya çıkıyor. Bazen ''annesi yeni ölmüş gibi ağlamak istiyor'' insan '' Gece yarısı uyanıverdim....uzansam yakalayabilirmişim gibi apaçık hüzün. Nasıl acı çekiyorum şimdi ..Nasıl acı çekmez insan ..Daha küçükken anlıyorsun ki herkes kendi hayatını yaşıyor hayatta ..Bir mahalle kavgasında arkadaşların seni yalınız bırakıp gidiyor. Ama sen bir araba dayak yedikten sonra anlıyorsun herşeyi. O vakit nasıl kendi  yalnızlığına hayran olmaz insan. Ah deriz felan abim olsaydıda görseydiniz.... İşte sevgili arkadaşlar böylesi bir yalınızlığa terk edildim. Kavgalarım oldu serseri  bir mayın gibi masalarda patladım... dolandım durdumm. Tamda ''Gamyun Günlüğüm'' İçim ağrıyor içimde spazm var dar yerlerden sıkılıyorum mutlu değilim geceler uzunu bitmiyor gündüzler ağır ve bahar bir türlü gelmiyor. Nasıl geceler uzun ..gündüzler ağır olmaz. O sıralar bu uyduruk hayat nasıl çekilmez gelmez insana. Çünkü davet edilipte basamak altına bırakılmış olduğunu görürsen. Dahasını söylemeye ne gerek varki. İŞTE BU NOKTADA BİR DOST ELİ UZANI VERDİ.

           Zihinsel bütün imkanlarıyla ..duygularının bütün imkanlarıyla bana yüreğini açtı.. Yol arkadaşım dedi. O insanlıkla kendi toplumsal şartlarıyla  ilişki kurmuş olan ..bu ilişkileri kendi kişiliğinde yaşatan ve yansıtan biri olduğuna kanaat getirdim.. Hiç yüzünü görmediğim bir insanın cümlelerinden çıkan kanı bu yönde oldu.. Ben onu parmak uçlarındaki klavyesinde tanıma şerefine erdim. Yürekten konuşuyor ve yüreğinin sözünü ediyordu..Sade bir o kadar berrak ifadelerini okudukca okuyasınız gelirdi. O bir kez ortaya çıktı mı ..ortada bir kez göründü mü ..bütün sahtelikler silinir .. ölümsüz seslerin ve ışıkların ... renklerini ve ahenklerin silinmez çizgileri çekilirdi  yüreklere ..

       Çünkü o yürekten konuşur ve yüreğinin sesini konuşurdu..

      Ben o yürekli sesi bekliyorumm her gün her gece geleceği günü ..

       GAMYUN GÜNLÜĞÜM O BENİM.

              KILAVUZ___um yol arkadaşım.

                      Sevgiyle kalın ... 1zifiriSes.