Bir Toplu Taşıma Hikayesi...
25 Aralık 2011, 13.50 A- A+
Yelovenin ''Toplu Eziyet Araçları'' Bloğundan ilham alınarak yazılmıştır :)
Kişiler;
Bu filmdeki karekterler gerçek hayattan alınmış olup güvenlik maksadı ile gerçek kimlikleri gizlenmiştir.Gerçek kişi ve kurumlar ile alakası yoktur diyemiyorum çünkü vardır.
X-Siyah gözlüklü,siyah takım elbise giymiş,siyah ayakkabılı(ayakkabılar boyasız adeta tozdan beyaza bürünmüş),beyaz çorap,mevsim kış ise uzun paltolu abimiz bu filmde X karekteri olarak,topluma kendini gösterme bir nevi hava atmayı amaçlayan herkes tarafından adama bak helal olsun düşüncesini oluşturmaya çaba gösteren bir anadolu delikanlısını canlandırıyor.
Y-Burada ki y karekterimiz yaşlı teyzemizi oluşturuyor.Gözlüklü eşarbını yarı bağlamış saçının yarısı eşarbın arasında gözüken ellerinde poşet bulunan ve yürümekte dahi zorluk çeken teyzemiz,bu filmimizde bir dünyaya yetecek kadar elmayı soyup torununa hazırlayabilen bir anneanneyi canlandırıyor.
Z-Bu kareketerimiz toplu taşıma araçlarında cam kenarında oturarak uyanıklık yapıp ''cam kenarında olursam benim yanımda ki yerini verir ben yine yerimde kalırım,ihihihihihi'' düşüncesini benimseyip ve o iğrenç gülüşünü sergilemektedir.Bu karekterimiz biraz emocu,biraz apaçi,biraz da soytarı görünümlü karma bir kişiyi canlandırmaktadır.Facebookta kendi yaptığı yorumu beğenen,Cebinde ki son parası ile toplu taşıma aracına binmiş ve yahud aracın yoğunluğundan dolayı yolcuların akbillerini ön kapıdan bastıktan sonra orta kapıdan binmeleri esnasında malum kalabalıktan yararlanıp otobüse akbil basmadan binmenin verdiği o nam-ı değer takdire şayan bir mutluluğun doruklarında bulunmaktadır.Babasını harçlık olarak verdiği para ile 1 paket prestij sigara alan eve gidecek parası bile kalmayan bu emocu karekterimiz bu filmde temamızı oluşturmaktadır.
Otübüs gelir herkes birbirini ite kalka otobüse hücum eder.Bu hücum esnasında 1.75 boyunda kırmızı ojeli kahverengi çantalı elinde ıphone bulunan bayan arkadaşımıza malum tacizler başlar kalabalık arasında kahraman malkoçoğulu görünümlü arkadaşımız olan X karekterimiz hemen burda baş gösterir.
Yavaş olsana kardeşim görmüyor musun bayan var.Alla alla ya hiç kimsede saygı kalmamış.Hayret bişey ne günlere kaldık be arkadaş.
Diyerek hikayeye ilk adımını atar otobüsün içine girer arkaya doğru yanaşır herkes yerlerini alır ve otobüs hareket eder.1 sonra ki durakta Y karekterimiz otobüse binmek için elinde ki poşetler ile durakta beklemektedir otobüs geldiğinde önce elinde ki poşetleri otobüsün en önünde bulunan
(''ben kesin önde durup durakta bulunan yolculara yer yok arkada ki otobüsü bekle yada akbilinizi verin basayım ortadan binin'')
kelimelerini sarf etmek bekleyen karekterimize poşetlerini verir ve daha sonra yaklaşık 1.5 dakikada 2 basamağı çıkarak arkaya doğru ilerlemeye başlar.
Hikaye bu ya yaşlı olan teyzemiz ayakta 1.85 boyuyla duran X karekterimiz ile cam kenarında oturan apaçhi emocu karışımı melez arkadaşın bulunduğu yerde kendini bulur.Otobüs ilerledikçe aynen şu diyaloglar baş gösterir,
X- ( Z karekteri ithafen) : Delikanlı (neresi delikanlıysa) kalksana bak teyze ayakta gidiyor ne biçim adamsın sen !
(Tabi Z karekterimiz bu esnada yaşlı teyzeyi görmemezlikten gelmek için camdan dışarı bakıyor aynı zamanda 2 de 1 telofununu çıkarıp mesaj yazmış gibi yapıp aslında tuş kilidini açıp kapatmak ile meşguldür.
Z-Ne bağırıyorsun abi görmedik görsek yerimizi verirdik alla alla şhuna baq yhaa.
X-Olum ne diyon l*n sen kalksana soytarı ! Teyze ayakta bekliyor yerini versene !
Y-(yaşlı teyzemiz) Tamam evladım önemli değil zaten şuracıkta inecem ne lüzum var böyle şeylere tartışmayın benim için.
X-Ana olur mu öyle şey sen yaşlısın oturman gerek.Amaa nerde memlekette adam kalmamış ki baksana zamani gençliğine kendini bile vurmuyor soytarı..
Z-bhEN sOYTarı degilm tamam mı
Derken otobüs baya ilerlemiş olup teyzenin ineceği durağa gelmiştir ve teyze yine kalabalığı yara yara 1 eli ile poşetlerini tutarken diğer eliyle otobüs demirlerini tutarak yavaşca inmeye başlar.Yine bir yaşlı yer verilmesi gereken kişi ayakta kalmış eziyet çekerek yolcuğunu tamamlamıştır.Hayatın gerçekleri olan ve bir o kadar da hayatı yaşanmaz hale dönüştüren emocu gençlik 1 kez daha galip çıkmış ve amacına kavuşmuştur.Gözlüklü takım elbiseli beyaz çoraplı anadolu delikanlı ise bir nevi kendini göstermiş ama emocu genci yerinden kaldıramamanın hüznü ile ''şuna bak l*n beni takmadı karizmayı çizdirdik,ama olsun iyi posta koydum'' düşüncesine kapılmış ve oda gideceği yere gelindiğinde usulca otobüsten inmiştir.Emocu genç ise çaktırmadan otobüsten inmeden 1 sefer daha gezmenin yollarını ararken halen telefonun tuş kilidini açıp kapatmakla meşguldür.
Bir hikayemizde böylece son bulur haftaya daha yeni heyecanlı sürekleyici ve bir o kadar da aksiyon dolu hikayemizle görüşmek üzere sayın seyirciler yayında ve yapımda emeği geçen herkese teşekkürler diyerek yayınımıza burada son noktayı koyuyoruz Nokta
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış :( Yazık ama blog sahibi senin yorumunu bekliyor olabilir