Pencerede sabahlardım küçükken! Onu öyle özlerdimki anlatamam.Döndüğünde o saatte ayakta olduğum için bana kızacağını bile bile beklerdim. Kışları pencere camındaki buğu üzerine resimler çizerdim. İnanırmısınız o günler yüzünden resim yapmaktan hala nefret ediyorum. Benden dört yaş küçük birader üzerini açtığında ayrılırdım sadece pencereden, hızla gider, yorganını düzeltir hemen geri dönerdim. Aslında çoğu zaman dayanamazdım uykusuzluğa, boğazı düğümlenmiş şekilde dönerdim yatağıma sabah gün ağırırken. İtiraf edeyim, yatakta ağlardım da.Yastığım sırıl sıklam olurdu. 

Ama  bizi ihmal ettiği için asla kızmadım Ona.O , dünya görüşüne o kadar bağlıydı ki kızamazdım. Hem Onun için de zordu evden uzakta olmak. Ender olarak evde olduğunda iki yanına alırdı bizi. Yanağımızı okşayıp saçlarımızı okşardı. Ama öpmezdi pek. " Keşke öpseydi". Anamızı üzüp üzmediğimizi, derslerimizi merak ederdi. Bir keresinde " Bana çok kızmayın emi" demişti buğulu gözlerle. " Bende babamdan böyle gördüm, bizim ailenin kaderi böyle, bize durmak yok! Biz çok severiz ama sevgimizi göstermeyiz" dedi. O gün anlamamıştım ne demek istediğini, artık anlıyorum. 

Evet O benim babam. Hayatının büyük kısmını siyasi düşüncesine adamış, bu sebeple evlatlarını küçükken yeterince görememiş bir insan. Hatta sırf bu yüzden canına kast edilmiş, kendisine kurşun sıkılmış, ama yine yolundan dönmemiş olan bir dava adamı.Eşinin ve çocuklarının her türlü maddi ve elinden geldiğincede manevi ihtiyaçlarını karşılamış  ve hatta evlatlarına hala her konuda destek olan bir aile reisi.Koca bir çınar O.  

Ben Ona asla kızmadım ben küçükken evde yoktu diye, bizde babaya kızılmaz. Ama bugün o kızdı bana telefonda, hemde çok kızdı. Arayıp sormuyorsun babanı dedi. 

Halbuki ben ne çok aradım küçükken Onu. Onu bulduğumda burnum sızlayana kadar çektim içime kokusunu çünkü Onun kokusu bile nimetti bana. Eve gelince terliğini getirdiğimde okşardım ayaklarını. O yemek yerken, sohbet ederken ben Onu seyrederdim. Öğretmenlerim neden veli toplantısına gelmediğini sorduğunda yalanlar söylerdim. Rahmetli annem Onun için gece dualar ederken bende elimi açardım ALLAH'ıma.  

Evet baba ben sana hiç kızmadım. Ben kimimde sana kızacağım. ALLAH belamı versin kızmıyorumda. Ama sende bana kızma be babam! Yemin ederim BEN KÜÇÜKKEN ÇOK ARADIM SENİ...