Yıllar yılları kovaladı,artık haberleri çok seyrek geliyordu, ben her bu mevsimde O'nu hatırlayıp kar yağışını izlesemde,Kar'ın rengi eskisi kadar beyaz değildi sanki,kapatmış yüreğini diye duydum,oysa O'nun yüreği bir çırpıda kapanacak yüreklerden değildi ki,nasıl olurdu,hayata küsmek bu kadar kolay olabilir miydi? Bir tür isyandır,geçer diye düşündüm ama gizli gizli haberdar oldum her hareketinden,endişeleniyordum sonrası için açıkçası.İnsan bildiklerini unutmaz,bisiklete biner,yüzmeyi öğrenir,araba kullanır,bir süre ara versede unutmaz bunları,pratik yapar tekrar eski formuna ulaşır.Sevmek de böyle değilmiydi,unutulur muydu? ,kalbine kilit vurabilir miydi insan,ama O vurdum diyormuş,uzak kalıyormuş Sevda'dan,kafasına göre amaçsızca yaşıyormuş,duydum üzüldüm...

        Derken bir gün test sürüşlerine başlamış yüreği tekrar:),bakmış yüreği tam gaz gidebiliyor sol şeritte,kapamış gözünü basmış iyice gaza,yine kar mevsimi gelmiş,havalar soğumuş ama O'nun içi sıcacık,alev alev,ama içinde bir korku,mevsimin getirdiği bir korku,yazdığı yeni Sevda Öykü'sü nün biteceğinden korkmuş.Kaybetme korkusuyla geçer mi insanın her dakikası,bu korkuyu yaşarken nasıl iyi bir hayat sürer,O'da sürememiş zaten,yine sevmiş ve yine kışa teslim etmiş sevdiğini,bunları duymak kahretti beni,yanına gideyim istedim,en azından sevecen yüzünü göreyim dedim,gittim de,hava çok soğuk,kar da vardı,yine hüzün kokuyordu kısaca hava.Bir kulübe vardı,orada yaşarmış,tarif ettiler,tam yaklaştım dedikleri kulübeye,son seste müzik geliyordu içeriden ve şarkı şöyle diyordu.

           Sebepsiz yere gitmedinki sen,boşluğa beni koydun bilmeden

           Yüzüme vuran boğaz rüzgarı,hiç soğuk değil sensizliğinden

           Kendini görmek ne acı,yok olmuş hayallerin çıkmazı

           Anlamak çok zor değil,farkı yok aslında sonların

           Bana bana hep bana,ayrılıklar hep bana

           Gidenlerin ardından bakakalmak hep bana,bakakalmak hep bana

           Korkumdan değil güçsüzlüğümden,kaçtım her zaman geri dönmekten

           Kısacık yolun ne kadar uzun,dalgalarla ben şimdi sarhoşum

           Kaybeden bir tek ben miyim,yok olan inancımı neyleyim

           Son bir kez ağla bana gözyaşın sulara karışsın

           Bana bana hep bana,ayrılıklar hep bana

           Gidenlerin ardından bakakalmak hep bana,bakakalmak hep bana...

       Bu şarkıyı duyduktan sonra içimden gelmedi kulübeye girmek,araladım gözlerimi hak vermeye çalıştım,bu isyanı anlamak istedim.Doğru muydu isyan etmek,tekrar kabuğuna çekilmek.Her insan yaşamıyor muydu kendine göre acılar,ayrılıklar,Yüce Mevlam taşıyamayacağı yük vermezdi ki kullarına,şükretmek gerekirdi her ne olursa olsun,bunları söylemek istedim O'na,ben O'nu anlamaya çalışırken,O'nun da benim sesime kulak vermesini istedim şarkının sesine kulak verdiği gibi...Bir Mevsim'de O'da gidecekti birilerini geride bırakarak,yani kısaca arkadaşım HEP SANA ya da HEP BANA değil inan bana, BAKAKALMAK HEPİMİZE...

       NOT:Hikaye tamamen hayal ürünüdür, kişiler gerçek değildir:)..DILEMMA grubunun HEP BANA isimli şarkısının sözleri ise ALINTI'dır,dinlemeniz şiddetle tavsiye edilir...Sevgi ve Saygılar...