Kayıplarımız var,gidenerimiz,gittiklerinde bize ağıtlar yaktıran sevenlerimiz,''ateş düştüğü yeri yakar'' sözünü gerçek kılan,ateşin düştüğü yerin merkezine bizi oturtan ''O olmazsa yaşayamam'' dediklerimiz.Bir de hepimizi sarsan,derinden etkileyen kaybettiklerimiz var.Tıpkı aşağıdaki isimler gibi...

       ADİLE NAŞİT (11.ARALIK.1987): Uykudan Önce programımız vardı bizim,tonton ADİLE teyzemiz vardı kuzucuklarım diyen,13 yaşındaydım öldü dediklerinde,tuhaf hissetmiştim kendimi,çünkü ailemden biriydi sanki,içimizden biriydi...

       BAHRİYE ÜÇOK (6.EKİM.1990): Bir dönem, faili meçhul cinayetlerin kol gezdiği dönem yitirdiğimiz çağdaş,aydın Türk Kadını'nın simgesi.Evine gönderilen kitap paketini açmaya çalışırken,yerleştirilem bomba sonucu katledildi...

       UĞUR MUMCU (24.OCAK.1993): Herşeyi biliyordu,cesaretliydi,gözükaraydı,halkını haberdar ediyordu,karlı bir Ankara sabahında kontağı çevirdi ve kar kıpkırmızı oldu.Hala eksikliğin hissediliyor...

       UZAY HEPARI (31.MAYIS.1994): 25 yaşında bir kaza sonucu aramızdan ayrıldı,yaşasaydı belkide alanında rakipsiz olacaktı.Sezen Aksu,Sertab Erener,Levent Yüksel gibi isimlerle çalışıp iz bırakan eserlere imza attı...

       SADRİ ALIŞIK (18.MART.1995): Ünlü komedyen Cem YILMAZ O'nun için ''eğer aynı jenerasyonda olsaydık aç kalırdık'' demiştir.Hala filmlerine denk gelindiğinde izleten Türk Sineması'nın en önemli karakterlerinden...

       AZİZ NESİN (6.TEMMUZ.1995): Çok tartışılan,üstüne toplumun kutuplaştığı büyük insan,öldükten sonra nasıl bir yardımsever olduğu görüldü.Yaşarken kimselerin bilmediği bir vakıf kurdu ve o vakıfda çocukları en iyi şartlarda geleceğe hazırladı...

       TANJU OKAN (23.MAYIS.1996): Urla aşığı,romantik şarkıların kadife sesli yorumcusu.Öyle Sarhoş Olsam ki,Deniz ve Mehtap,Kadınım bir çırpıda aklıma gelen şarkıları...

       ZEKİ MÜREN (24.EYLÜL.1996): Sanat Güneşi'miz.Şimdiler de bile şarkılarını dinlerken ''varmı üzerine ses'' diye bizi düşündüren kişi.En bunalımlı anlarımda şarkılarından medet umarım hala Paşa'm...

       KERİM TEKİN (27.HAZİRAN.1998): ''Karbeyazdır ölüm ellerinden gülüm'' şarkısını nasıl da kazımıştı beynimize.Çok genç yaşta trafik canavarına kurban verdik.Hala dinlediğimizde dalar gideriz...

        BARIŞ MANÇO (1.ŞUBAT.1999): Barış Abi seni nasıl anlatsam bilmem ki,öldüğünde ağlamıştım,sende ailemden biriydin sanki,kısaca ''Gözlerimde yaş,kalbimde sızı unutmadım seni''...

       CAN YÜCEL (12.AĞUSTOS.1999): Ben şiiri seninle sevdim,senin şiirlerinle anlam yükledim bazen hayata,çıkarımlar yaptım kendimce.''Bunca zaman anlatmaya çalıştığını kendimi bulduğumda anladım'' kısaca büyük üstad...

       KEMAL SUNAL (3.TEMMUZ.2000): İtiraf etmeliyim ki ölümüne inanmadım hala da ölmüşsün gibi gelmiyor.T.V.'ler de defalarca dönen ve her seferinde aynı heyecanla izlediğim filmlerin seni hala yaşatıyor sanki...

       CENK KORAY (23.TEMMUZ.2000): Bir zamanlar, Varmısın Yokmusun'ların olmadığı zamanlar TELE-KUTU'muz vardı bizim,tek kanallı dönemin en büyük sunucularından biriydi CENK Abi'miz...

       CEM KARACA (8.ŞUBAT.2004): Müzik kariyerini anlatmaya kalksam kitap yazarım,''sende başını alıp gitme ne olur,ne olur tut ellerimi'' dedin ama gittin.Hala şarkıların dillerde...

        KAZIM KOYUNCU (25.HAZİRAN.2005): Karadeniz'in hırçın çocuğu,illet bir hastalığa teslim ettik seni,ha bir de yaşarken çok değerini bilemedik,öldükten sonra herkes sahiplendi seni ''koyverdun gittin bizi''...

        DUYGU ASENA (30.TEMMUZ.2006): Türk Kadını'nın uyanışının simgesi olmuştur kanımca.Feminist diye ötekileştirdik,çok haksızlık yaptık,eğer daha fazla anlamaya çalışsaydık herşey farklı olabilirdi ''Kadının Adı Yok'' dedi ve kanayan yaramızı deşti...

       BARIŞ AKARSU (4.TEMMUZ.2007): Gülen yüzü,insanlara heyecan veren sesi,çok kısa zamanda ailemizden biri oluvermişti ama O'nu da genç yaşında trafik canavarına teslim ettik,''Ne olur ıslak ıslak bakma öyle be Barış'ım''...

       MEHMET IŞIKLAR-OPTİK BAŞKAN (25.TEMMUZ.2007): Beşiktaş tribünlerinin efsanesi.Bir Beşiktaş-Fenerbahçe maçı,aynı gün üniversite sınavı,stadın etrafında sabahlıyor,1 saatliğine sınava girip çıkıyor ve öğretmen oluyor,bir o kadar da zeki yani..

       GAZANFER ÖZCAN (17.ŞUBAT.2009): Bana Tiyatro'yu sevdiren insan.Defalarca canlı izleme şansı bulduğum için şanslıyım.O'da ailemizden biriydi sanki dimi?.Babacan tavrı,mütevazi hayatı,müthiş bir insandı müthiş...

       ASLI NEMUTLU (12.OCAK.2012): En son acılarımızdan,ihmale kurban giden 17 yaşındaki milli kayakçımız.Günlerdir O'nun la ilgili haberleri takip ediyorum ve kahroluyorum.Kader dedikleri bu olsa gerek...

       ŞEHİTLERİMİZ (1984-2012): 1984'den bu yana ciğerimizi yakan kaç haber dinledik,izledik,kaç kez gözyaşlarımızı tutamadık.Vatan toprağını canlarını hiçe sayarak koruyup canlarını veren Şehitlerimize ne kadar minnet duysak,dua etsek az...

        Dedim ya yazının başında ''ateş düştüğü yeri yakar'' diye,bazen de ateş daha geniş bir alana düşüyor.Bir çırpıda aklıma gelen benim için önemli,yakın tarihde kaybettiğimiz bazı isimleri anmak istedim. İsimleri kronolojik sıraya göre yazdım.Bu isimlerle ilgili, ya da sizin aklınıza gelen benim atladığım başka kaybettiklerimizle ilgili yorumlarınızı mutlaka bekliyorum.UNUTMAMALI,SEVGİ VE DUA İLE ANMALI...Nur içinde yatsınlar...Sevgi ve Saygılarımla...