Yeni tanıştığım  bu üye ile yukarda bahsettiğim uzun sohbetler neticesinde ilginç tesadüfler çıktı ortaya . ''Neredesin ? '' ile başlayan  sohbetin son durağı 
benim  oturduğum sitenin yan blogunda bitti.Oldukça şaşırmama rağmen renk vermeyip, komşu olduğumuzu söylemedim.Önceliğim elbette ki;  çok iyi  tanımam gerektiğiydi. Ben onun  nerede oturduğunu biliyordum ama o,  benim onun  yan bloğunda oturduğumu bilmiyordu.Oyun esnasında  sigara molası vereceğini söylediğinde, balkona çıkıp onu görmem artık rutin bir hal  almıştı.Hatta  geceleri balkona çıkıp o balkondayken  sigaramı sağa sola sallayıp ,sigaramın ateşi ile dikkatini  çekmeye çalıştığım anlar bile oldu.:) Dikkatini  çekmeyi becerebilsem;  netten de  beymen kimliğimle ona yazıp,  akıl verip,  balkondaki hayranıyla arasını  yapma şeytanlığı düşünüyordum.Sonuçta her yol bana çıkacaktı :))
   Sigara içmeye balkona çıkan güzelin, netteki  sohbet ettiğim kişi  olduğuna    dair  endişem  yoktu ama , yine de bir  ikinci ihtimal riski de vardı.   Ya!  o  değilse.  Oysa  gözlemlerim  birebir uyuşuyordu.Ne zaman nette iken sigara içip geliyorum  dese,  yan blogdaki güzel balkona çıkıyordu.  Ee zaten kaçıncı katta oturduğuna kadar  netten de yazışmıştık.Kısmen de olsa  emindim, 0'ydu. Yüzde yüz emin olmadan birşey söylemekte istemiyordum, sabretmem  ve tanımam gerekiyordu.Ve de  emin olmam.

      Kimse  sabrımı test etmesin. Bu konuda küçük bir  hikaye, daha doğrusu yaşanmışlığımla  sabır  testini,  nazarınızda geçip;  paylaşımıma  öyle devam etmek istiyorum.:))
  Hayatımın her döneminde,  birilerine  özel olarak açılmanın zorluğunu birçoğunuz  gibi bende yaşamışşımdır.Kimbilir belki de kızkardeşim olmadığı için,  bu zorluk benim kaderim olarak  yapıştı kaldı.
     5-6 yıl  önce  gittiğim  yaz tatilinde  yazlıkçı  komşularım vardı.Bir komşumun oldukça çekici kızlarının varlığı,  kısa tatilimde o  aileyle kaynaşmama engel olmuştu:) Bir yolunu bulup  mutlaka açılmalıydım o güzele .Sık sık göz göze geliyor olsakta   gözlerimizi kaçırmakla sonlanıyordu o saniyelere sığan yıllar .Kararımı vermiştim, açılacaktım. Ama nasıl?  Gece  boyu düşündüm  ve  bir kağıda telefon  numaramı yazıp, müstakil yazlıklarının bahçesinde sürekli  oturduğu yere ,  numaramı  bir kağıt parcasına yazdıktan sonra  bırakacaktım.  Sabahı bekleyemedim, yazdım numaramı  bir kağıda  ve  girdim gecenin karanlığında bahçelerine.  Ama bir türlü nereye koyacağıma karar veremiyordum.  '' Ya ailesi bulursa kağıdı  '' diye endişeleniyordum. Bir kaç denemeden sonra, tedirgin, telaşlı ve heyecanım  yüzünden;  kararlılığımdan da  geri adım atmak istemediğim için, kağıdı bahçelerindeki çiçek saksılarından birinin içine muska  gibi  gömüp telaşla kaçtım. Sonuç mu?   aylarca  telefon bekledim. Ve asla   aramadı.Ama yine de  sabırla bekledim aylarca ..   tatil dönüşü ve sonraki yıllarda bile :)) Muhtemelen  telefon  numaram hala o saksıda  saklı:)

    Asıl konuya  gelince;

      Gamyun  güzeli  sık sık balkona sigara içmeye çıkıyordu.  Kararımı vermiştim, açıklayacaktım komşu olduğumuzu.Açıklamalıydım çünkü kalbim artık ona doğru atmaya başlamıştı ve  yıllarca  bekleme  saflığında  bulunmak istemiyordum saksı misali. Geçen gün hoş  sohbetimiz  dakikalarca  sürmüş,  ''bip'' li fıkralarla da iyice  kaynaşmıştık.Bir süre sonra sigara içeceğini söyleyip  balkona çıkınca, bende  fırladım balkona.Beyaz kıyafetiyle çıktı balkona.Adete bulunduğu  balkonu aydınlatıyordu üzerindeki  beyaz  kıyafetiyle.Sigarasını bitirip balkondan içeri girince; bende acele  ile   geçtim bilgisayarın  başına  ve    ''O''   olduğuna emin olmak için heyecanla  yazdım:  - Şu an üstünde ne var ..?  !!!!   

   Fıkraların içeriğinden olsa gerek,  kısık bir  ses  tonuyla  yazdığımı düşünmüş  olmalı ki;  kullandığı çok ağır  sözden sonra  gözardı etti beni.  Ben  onun için  sadece  bir  sapığım  artık!!   :)

   Benden özür  dileyeceği  paylaşımda görüşmek umuduyla..!!   :))

 Not:Bu paylaşım  yorumlara açık,   DİPNOT '  lara  kapalıdır. :))