Sıcakta üşür mü insan?...
08 Şubat 2012, 04.49 A- A+
Belki...Belki de bu yazıya göz gezdirme zahmetine katlanacak pek insan olmaz.. Ancak ben üşüyorum kardeşim..Hem de; sıcacık ve terleten bir ortamda...Gökyüzünde yıldızlara bakıyorum.. Dışarıda belli ki rüzgar var... Elektrik telleri sallanıyor... Ben terlemişim sıcaktan ve üşüyorum..Tezatların gelgitlerinde salınıp duruyor benliğim..Elektrik tellerine nazire edercesine...Berrak bir gecenin sessizliğinde hüzünler damlıyor, soğuk kar tanesi gibi yanaklarıma... Yerde kar yığınları, kar yağışı durmuş ve gökyüzünde tek bulut yok; karanlığı benden gizleyecek... Gökyüzünde parıldayan yıldızların gülücüklerini seyrediyorum bütün berraklığıyla... Üşüyorum evet...Yerde henüz çiğnenmemiş bembeyaz kar üzerinde ayak izlerini düşleyince dedemin... İşte geliyor yine diye heveslendim umarsızca... Ayıktım birden... Ve yanağıma düşen üç-beş damla özlem yaşının soğuğuyla yarıldı yanaklarım... Üşüdüm... Çünkü...Çünkü; aniden göçüp ebediyete intikal eden dede özleminin altında üşüdüm...Halbuki; sıcacık sobada çatırdayarak yanan odun ateşi terletiyordu beni...Üşüdüm...Yıldızlara bakarken; yeryüzünü beyaza kaplayan ve henüz çiğnenmemiş kar üzerinde dedemin ayak izlerinde maziyi hatırladım... Yapacak tek şey vardı şimdi ısıtmak için ruhumu..Bende onu yaptım..Fatiha gönderdim özlemi altında hayallerini yerdeki kar üzerine düşürdüğüm ayak izlerinde yaşattığım dedemin ve tüm ebediyete intikal edenlerin ruhuna...Isındım şimdi...Buruk bir gülümseme yayılırken dudaklarıma belirsizce; kime ne dedim benim yanağımı bir buz gibi yarıp inen sıcacık gözyaşımdan...Paylaştım işte...Minik bir zaman diliminde yaşadığım üşümenin nedenini..Affınıza sığınarak arkadaşlar...
Sevgilerimle...
Sevgilerimle...
YORUMLAR
Siz üşüdünüz beni de üşüttünüz ve kaybettiklerime götürdünüz. Duanız kabul olur umarım.
Allah sabır versin.