Kaygı..
27 Şubat 2012, 23.14 A- A+
İnsan hayatının bazı noktalarında bazı şeylerden kaygılanır olur. Malını , işini , eşini , sevgilisini , sevgisini , sevdiklerini kaybetmekten kaygılandığı gibi. Korkmak değil !Kaygılanmak , yani sende olan ve senden alınması için bir tehdit bulunmadığı halde düşünceye sokan. Bazen bu kaygılarımız öyle ileriye varır ki korkuya , korkularda kaybetmeye mahkum olur. Bu aşamada onların her daim yaşamımızın bir parçası olacağını ,bizi gereksiz korkulardan ,kaybetmekten , yitirmekten alıkoyan ,ölçüyü kaçırmadığın müddetçe, varlıklarımızı sevdiklerimizi koruyan anlamlı bir duygu.Kaygılarımızı gözden geçirmediğimiz onlara önem vermediğimiz takdirde gün gelecek bir şeyleri yitirdiğimizi anlıyacağız.Ama bazen öyle anlar gelir ki anlamak istemeyiz onları , sonrasında gelecek korkuyu hissetmek istemememizden , belki o anlık hazzın tadına varmak ve bu büyüyü kimsenin bozmaması gerektiğini düşünerek..Sanki sıcakta hasta olabileceğini bildiğin halde pencerenin kenarında durmak, dondurma yemek gibi...O hazza yenik düştüğünde seni yakalayacak olan amansızı unutmamamız temennisiyle..
YORUMLAR
İnsanoğlu geleceği görebilseydi eğer kaygı gibi bir duyguya ihtiyaç hissetmeyecekti. AMa bu seferde hayatı yaşamak anlamsız olacaktı. Sıranın kimde olduğunu bilmek ne buhrana sokar insanı.
Kaygı, korku, telaş hepsi lazım. Önemli olan bu duyguları çok yoğun yaşamamak. Bunun da tek yolu bence herşeyi bir düşünenin olduğunu her daim akıldan çıkarmamak.
Kısa, net, anlamlı paylaşım. En güzel yanıda düşündürmesi olmuş. Emeğinize sağlık.