Sevgili peyganberimiz (s.a.v) buyuruyor ki.. Ey iman edenler üstünlük takvadadır. Takva bir insanın inanç ve yaşam biçimidir. Allahın huzurunda ırkı, rengi ne olursa olsun eşittir.

         Havaların olumsuzluğu yüzünden şu son günler işe çıkamıyor ekip arkadaşlarımızla ..vakit buldukça sahile iniyor . Çay bahcelerinde zaman geçiriyoruz..İşte o günlerde şahit olduğum bir olayı sizlerle paylaşmayı uygun gördüm. Afrikalı bir  ERKEK öğrenci ve yanında ise beyaz tenli  kız arkadaşıyla birlikte sahil yolunda yürürlerken.. Yan masadan inciten kelimeler sarf edildi. ''Beee mubarek baktıkça siyahlaşıyor tene bakarmısınız??? ardından sırtıp gündüz feneri mubarek''. Bu sözleri duyan kulağımm öfkemi kabarttı ters bir dönüşle göz göze geldik o sözleri söyleyen kişiyle .. Arkadaşlarım sakin olmam yönünde uyarılarda bulundular. Önümüze döndük o gün sohbetimizin mevzusu ''üstünlük'' oldu.

          Arkadaşlarıma sordum şimid bu arkadaş kardeşlerim ..Şu giden Afrikalı kardeşimizin rengine mi beyenmiyor? yoksa onu bu renkte yaratana mı? kendisinde ki farklılık beyazlık onu, bizi, Afrikalı siyah inciden farkıl kılar mı?. Farklılığımız o ten içinde taşıdığımız beni tanımaktan geçmez mi?. İnsan olmanın o onurlu, vakarlı yanını bırakıp dipsiz, yooo yoo irtifasız alaycılığımı toplumda onu üstün kılar? .Hani olaya birde, ''YUNUSCA'' bakmanın tam sırası değil mi?. ''Yaratılmışı  severiz yaradandan ötürü''. Şu cümlenin içeriğindeki kadir şinaslığa, inceliğe, zarafete, nazakete bakarmısınız.  Makamınız, mevkiniz, paranız pulunuz, giyim ve kuşamınız bizleri ,toplumda üstün kılmaz.  Üstünlüğümüzü sağlayan  karizmatik düşünce ufkumuzdaki bakış acısında  saklıdır. Kimsenin akıl edemediği, söylemeye cesaret edemediği, yeri geldiğinde çileye, sıkıntıya eyvallah diyerek  yaşamına monte eden insanlar yalınız üstündür. Artık zaman yazmanın, okumanın, izlemenin ötesinde bir hal, bir eylem zamanıdır. Fakiri seviyorum cümlesini kurmadan, fakirin kapısında eksik giderme vaktidir. Mevkiler konumlar hatta ve hatta beden sağlıklarımız bile geçiçi değil mi? . Kalıcı olan şu yaşadığımız hayat içerisinde. ŞU GÖK KUBBE ALTINDA HOŞ BİR SEDA BIRAKMAK EN ÜSTÜN YANIMIZ OLMASI GEREKMİYOR MU?

         insan karınca bencilliğini bırakıp,  arı olmalı arııı.....

         karıncalar gibi   ayaklar altında ezilme tehlikesi ne ragmen, kanatin ötesinde çabalamak yerine....

        baş üzerinde uçan işi çiçeklerle olan..çiçeğin zehrini yüreğinde bal yapıp kovana geri bırakan arııı üstünlüğünde olmalı insan.

        Unutulmamalı ki viraneler değerler manzumesini bedenlerinde, ruhlarında taşırlar.

       HARABET EHLİNE HOR BAKMA ŞAKİR; DEFİNEYE MALİK VİRANELER VAR!!!