''Offff yine geç kaldım saate bak kaç olmuş,keşke o son ertele tuşuna basmasaydım'' diye söyleniyordu genç kız,hemen fırladı yatağından,elini yüzünü yıkadı,acele bir makyaj yaptı suratını şekilden şekile sokarak,bir çırpıda giyindi ve hemen mutfağa uğrayıp birşeyler atıştırdı, ayakkabılarını giyip çıktı evden,yolda yürürürken söyleniyordu kendi kendine ''servise yetişemessen yandın kızım o suratsız,kel müdür bu sefer kesin kovacak,off bu topuklularla da nasıl yetişeceksem artık'',aynen kızın dediği gibi olmuştu o topuklularla son yetişme çabası servis aracının tozunu yutmasına yetmişti sadece,cüzdanını çıkarıp ne kadar parasının olduğuna baktı,''yok bu para yetmez taksiye doğru otobüs durağına'' diye söylendi kendi kendine ''ah be kızım 1 dk daha önce çıksaydın evden yetişecektin,vur akılsız kafanı taşlara'' diyordu ve söylenmesi bir türlü bitmiyordu.Otobüs çok kalabalıktı ve orta sıralara doğru zar zor ilerlemişti,içeride dayanılmaz bir rutubet kokusu vardı,tam servise yetişip arka koltukta kestirmenin ne kadar güzel olabileceğini keşkeler arasında düşünürken,insanlardan bir uğultu geldiğini farketti,kalabalıktan birşey göremiyordu, o sırada önlerden bir ses ''sanırım kaza olmuş ileriden dumanlar yükseliyor trafik durdu'' diyordu...

       ''Offff yine geç kaldım saate bak kaç olmuş,keşke o son ertele tuşuna basmasaydım'' diye söyleniyordu genç kız,hemen fırladı yatağından,elini yüzünü yıkadı,acele bir makyaj yaptı suratını şekilden şekile sokarak,bir çırpıda giyindi ve hemen mutfağa uğrayıp birşeyler atıştırdı, ayakkabılarını giyip çıktı evden,yolda yürürürken söyleniyordu kendi kendine ''servise yetişemessen yandın kızım o suratsız,kel müdür bu sefer kesin kovacak,off bu topuklularla da nasıl yetişeceksem artık'',ama genç kız hızlanmasının mükafatını almıştı,soluk soluğa servise yetişmişti hatta sevincinden şöföre espri bile yapıyordu ''ayy Arif abi beni almadan gidiyordun aşk olsun sana'' en arkadaki koltuklara doğru ilerledi ''Nazlı günaydın,zor yetiştim yine ter içinde kaldım baksana'' diyordu,Nazlı pek oralı olmadı sadece hafif tebessümle başını sallıyordu,bizim kız arkadaki 5 li koltuklarda sağdaki cam kenarına gitti,taktı kulaklığını,kapadı gözlerini bir daha açamayacağını bilmeyerek,2 dk sonra büyük bir gürültü her yer duman,çığlıklar,haykırışlar....

       Binlerce yol var önümüzde,ama gittiğimiz yol tek,geride kalan yaşayamadığımız zamanların, gidemediğimiz yolların keşkeleri hep bizimle gelir,cebimizde taşırız sanki onları,hayıflanırız ''acaba nasıl olurdu'' dedirtir kaçırdığımızı düşündüğümüz yollar.Aslında tek bir an önümüzdeki tüm yolları değiştirebiliyor,bambaşka bir hayatın içine atıyor bizi,içinde bulunduğumuz zamanın hakkını vermek gerek,ha yapabiliyor muyum kendi adıma,pek sayılmaz ama servisi kaçırmanın dünyanın sonu olduğunu düşünen genç kızın,aslında servise yetişmenin O'nun için son olacağını bilememesi gibi bizde kaçırdığımız yollarda bizim için hayır mı var yoksa şer mi bilemiyoruz,belki de KADER adını verdiğimiz oldu bu kimbilir...PARALEL EVREN'de ne olabileceğini düşünmeden mevcut yolun hakkını vererek yaşamanız dileğimle Sevgi ve Saygılar...