Kış Güneşinin vurduğu penceresinden sokağı izliyor du. Bir insan kalabalığı, koşuşturmaca hakimdi bu kalabalığa. Otobüse Yetişmek isteyenler, El Ele dolaşan sevgililer, Kaçanlar, Kovalayanlar. Belki de araların da saklananlar bile var dı. Bunca kalabalığın arasın da onu fark etmesi hiç de güç olmadı. Pembe bir eteği, Lila rengi kazağı ve topuklu şık bir ayakkabası vardı, saçları lüle lüle, rüzgarın etkisiyle hafifçe dalgalanıyor, omuzun da asılı duran lila rengi çantası neredeyse düşmek üzereydi, sırtında beyaz kalın bir mont ve yüzünde endişe hakimdi. Bir kaç dakika bekledikten sonra karşıdan karşıya geçti ve onun bulunduğu apartmana doğru yöneldi. Bu duruma çok şaşırmış bir o kadar da heyecanlanmıştı. Dış kapıya doğru yaklaştı. Güzel kızın şık ayakkabılarının topuk seslerini duyabiliyor ve topuk sesi her geçen saniye yaklaşıyordu. Nefesini tutmuş ve beklemeye başlamıştı. Sanki merdivenleri ikişer ikişer çıkıyordu, acelesi olan bir kimse gibi. Belki yüzünü daha yakından görebilme umuduyla kapının küçük deliğinden koridora bakmaya başladı. Kız, aniden karşı komşunun kapısının önünde belirmiş, çantasından çıkardığı anahtarla kapıyı açmaya çalışıyordu. Ama elleri titrediğinden anahtarı bir iki defa yere düşürdü. Son bir deneme de kapıyı açar açmaz içeri daldı. O kadar hızlı hareket ediyordu ki bu hengamede kapıyı kapatmayı unutmuştu. Daha 2 dakika geçmeden feryatlar eşliğinde 3 el Silah sesi duyuldu. Her silah sesinde irkilmiş sanki kendisi vuruluyormuş gibi acı çekiyordu. Korku ve endişe dolu bir şekilde kapısını açtı. Tekrar kapattı. Ne yapacağını bilemez bir haldeydi. Büyük bir hayranlıkla izlediği kızın bulunduğu daireden feryatlar ve silah sesleri gelmişti. Korkuyordu, derin bir nefes aldı ve genç kızın kapatmayı unuttuğu kapıdan içeri doğru süzüldü. uzunca bir koridor vardı, yürümeye başladı. Kesik kesik bir ağlama sesi duyuyordu, sesin geldiği yöne doğru sakince ilerlemeye başladı. Bir genç kadın ağlıyordu, kapının ardından duyduğu sese odaklanmaya başladı. Göreceklerinin hoşuna gitmeyeceğini az çok kestirmişti, Belki de yardımına ihtiyaçları vardı. Kapıyı yavaşça araladı Ve o acı tablo karşısındaydı. Bir anda dizlerinin bağı çözüldü. Olduğu yere çöktü kaldı. Dili tutulmuş, elleri titriyordu. Midesi bulanmaya başlamıştı. Gözlerinin önüne bulanık bir perde inmeye başlamıştı. Karşısında ki yatağın üzerinde kanlar içinde çıplak bir erkek cesedi, tek kurşun kalbine isabet etmiş. Hemen solunda lüle lüle saçlarına, lila rengi kazağına kanlar bulaşmış ve şakağına tek kurşun sıkılmış güzel kızın cesedi vardı. Yatağın sağ tarafında, omuzundan yaralanmış ve yataktan yere düştüğü her halinden belli olan, kısık bir sesle ağlayan başka bir kadın. 3 el silah sesi gelmişti, bir tanesi erkeğin kalbine, ikincisi kadının omuzun isabet etmiş. Güzel kız, kadının öldüğünü sanıp kendini de vurmuş diye düşündü. Göz ucuyla genç kızın cansız bedenine bakakaldı. Ne kadar güzeldi, Soylu bir yapısı vardı, ayağa kalktı ve kıza doğru yaklaştı. Gözlerini ilk defa bu kadar yakından görüyordu. Ela rengi gözleri hüzün ve korku doluydu. Gördükleri karşısında çaresiz kalmak canını acıtmaya başlamıştı. Bu denli güzel bir kız, Neden cinayet işler ki ?. Peki bu adam, bu kadın kimin nesiydi ?. Kafası bu gibi sorular ile meşgul olmaya başlamış, bir yandan da cep telefonu ile polisi aramıştı. Ambulans istiyor ve Acil diye bağırıyordu. Sakin olmalıydı. Kontrolünü kaybetmemek için derin derin nefes aldı. Tekrar göz ucuyla odanın

haline baktı, her yer kan ve keder. Korku dolu gözlerle. Bir duvar dibine yığıldı kaldı. Değer miydi ? diye düşünmeye başladı.

Ertesi gün...

Sabah saat 06:58

Gözlerine uyku girmemiş, gece boyunca yaşadığı korku dolu anları düşünüp anlamaya çalışmakla meşgul olmuştu. Karakol da ifade verirken göz yaşlarını tutamamış ve gördüklerini ağlayarak anlatmıştı. Ölen adamın güzel genç kızın kocası olduğunu öğrendiğin de çok şaşırmadı, böylesi bir durum ayrıntı değil aksine cevap olmuştu onun için, Fakat omuzundan yaralanan kadının, güzel genç kızın kız kardeşi olduğunu öğrendiğin de içi sızladı, yüzü ekşidi ve ister istemez nefret ile doldu kalbi. Halbuki olayların gidiş hattını öğrenmeyi çok istiyordu, lakin duydukları onu son derece üzmüştü. Sessizce bilgisayarını açtı ve yazmaya başladı. Yaşadığı dehşet dolu anları değil, Genç güzel kızın mutluluk dolu hikayesini yazmaktı niyeti. Ve satır satır sözcükler dökülmeye başladı....