Bundan yıllar önce üniversite sınavlarına hazırlanırken,ailem bir dönem yanımda değildi,bende halamlarda kalıyordum,şimdilerde var mı bilmiyorum ama o yıllarda ''hızlandırılmış kurs'' adı verilen koştur koştur bütün konuların 15 güne sıkıştırıldığı kurslar vardı.Bende o kurslara giderken halamlarda idim.Halam otorite bakımından sıkı bir kadındı ve hareket alanım çok dardı.Evleri Maltepe'de (Anadolu Yakası),kurs ise Beşiktaş'ta (Avrupa Yakası) idi.E hal böyle oluncada sabahın köründe kalkıp düşüyordum yollara.Malum havalarda sıcak,derslere konsantre olmak çok kolay değil,başımda esen kavak yelleri (nasıl da başladım bahaneye) vesaire derken bir Çarşamba günü FENERBAHÇE-BEŞİKTAŞ kupa finali var,ben yine sabah düşmüşüm yollara,artık sınava da sayılı günler kalmış,bir yandan da şeytan dürtüyor,maça mutlaka gitmek istiyorum,''eşeğin aklına karpuz kabuğu düşmesi'' diye bir laf vardır ya aynen o misal maç bir kere girdi aklıma,kurtuluş yok gideceğim...

       Yaşı 30'un üzerinde olan ve futbola biraz ilgisi olanlar bilir eskiden Fenerbahçe stadının tamamı kapalı değildi,karpuz kabuğu aklına düşen eşek yani ben:) (estağfurullah demeyin) bu önemli ayrıntıyı unutup biletimi alıp öğlene doğru girdim maça,MARATON ile isimlendirilmiş tribünün bir bölümü BEŞİKTAŞ taraftarlarına yani bize ayrılmıştı:).O yıllarda hangi akla hizmetse maça saatler öncesinden girme modası vardı.Düşünün artık Haziran sıcağı,açık tene sahipsiniz ve stad da kaldığınız yaklaşık 5 saatlik zaman diliminde,halk arasındaki tabirle ''amele yanığı'' durumunu alıp kıpkırmızı bir surata sahip oluyorsunuz farkında olmadan:).Neyse maç biter,mutlu da biter,BEŞİKTAŞ maçı 1-0 kazanır.Fakat yaptığım işin yanlışlığı ve içimin rahat olmaması beni saçma sapan davranışlara iter...

       Maç sonrası ben tekrar Dershane'nin olduğu Beşiktaş'a gittim ve sanırım söyleyeceğim yalanlara önce kendimi inandırmak istedim.Dershane'nin bitiş saati,her zaman bindiğim toplu taşıma aracı,içimi kemiren ''suçluluk psikolojisi'' ve bu psikolojinin eve giderken aldırdığı 2 KİLO şeftali:).Tabi ben bunları yaparken suratımdaki kırmızı rengin tonunun hiç farkında değilim:).Halam akıllı kadındı,ben 2 kilo Şeftali ve solaryumda unutulmuş adam edasında eve gider gitmez durumu çakıyor, kuzenime şüphelendiği konuyu söylüyor,kuzenimde ben koşar adım odama gittikten 2 dk. sonra yanıma gelip ''ya Trapper seni bugün Fenerbahçe stadının önünde gördük,yoksa benzetmiş olabilir miyiz'' diye oltayı atıyor ve tatlı su balığı Trapper hemen oltaya geliyor:).5 saatte kıpkırmızı olmuş bir surat ve ''bayram değil,seyran değil eniştem beni neden öptü'' dercesine alınan 2 kilo şeftali aklına karpuz kabuğu düşen eşeği ele veriyor:)...

        Şimdi O günün sonunda eğer gafil avlanmasaydım ve karşı tarafın hamlesine göre anında bir strateji geliştirebilseydim ''tamam maça gittim yalan yok,ama bir sorun neden gittim'' diyebilirmiydim ya da,''siz benim maça gittiğim için mi şeftali aldığımı düşünüyorsunuz,yoksa şeftali almak için mi maça gittim'' diyerek Onları şaşırtabilir miydim bilinmez ama aradan uzun yıllar da geçse hala bu olayı çok net hatırlayıp sizinle paylaşabiliyorsam beynimde yer edip bir takım dersler verdiği kesin:).Suçluluk psikolojisi kavramını bizzat yaşayıp tecrübe etmek,yapılanları neden-sonuç ilişkisine bağlayıp bahaneler üretmeye çalışmak kendini kandırmaktan öteye gitmiyor.Yani gmsnn ben Doğru Ahmet falan değilim:).Elbet sizinde bu psikolojiyi yaşadığınız sağlam anılarınız vardır.Hodri meydan, anlatında görelim:) Bugün Pazartesi,hiçbiriniz Pazartesi Sendromu'na yenik düşmeyin ve iyi bir hafta geçirin.Sevgi ve Saygılar...