Trenin rayları öperken çıkardığı ahenkli sesler,  ninni gibi geliyordu kulaklarına, çaresiz düşüncelerin  yorduğu bir gece geçirmiş olmanın akabinde , gözlerini açmak istemiyordu henüz. Biliyordu kendine geldiği andan itibaren,  hiçbir çözüm bulamadığı düşüncelere tekrar dalacağını..

Güneş,  kıvrıldığı kanepede göz ucuyla onu izliyordu , sıcaklık hissetti bütün bedeninde o kadar ihtiyacı vardı ki bu duyguya kaybolmasını istemediğinden, hiç kıpırdamadı olduğu yerden, hatta gözlerini daha bir sıkı yumdu.

Sabahın bu ilk saatlerinde, tren dağların arasından vadiye doğru salınarak yol alırken, yeni doğan güneşin sıcacık ışınlarının yüzünü yaladığını hissetti.

Dönüşü olacakmıydı acaba bu sürgün günlerin ?   ' anamı , bacılarımı görebilecekmiyim ' diye düşündü , daha şimdiden onların özlemi yüreğini yakmaya başlamıştı bile.  ' onlara kim bakacak , ihtiyaçlarını kim karşılayacak ' diye acı acı düşündü. Babasını daha küçük yaşta almışlardı ondan  , onu tanımaya fırsat bile vermemişlerdi..Yaşarken tanıyamadığı babasıyla, mezarının başında konuşarak büyümüştü..

En kötüsü de gururuna yediremediği bu durumdu, hayatta kalmak  için kaçıyor olmanın benliğinde   yarattığı acı,  öfkeyle yorularak yüreğinde büyüyordu..

Son bir kez bakmak istedi kaçarak  uzaklaştığı topraklarına, kıvrıldığı yerden kalkıp kompartımanın penceresinden gittikçe uzaklaştığı memleketine baktı. Güneş gülümsüyor , bahar uyanıyor canlılar hayat buluyordu. Biliyordu,  bir daha  geri dönemeyecek,  anasına sarılıp onu koklayamayacak , kardeşlerine kol kanat geremiyecekti..                                                                                                                      

                                             --------------------------------------------------------------------

                                 Bundan sonrasına devam etmek istemiyorum , eminim sizde edemiyeceksiniz  , biliyorum ki büyük ihtimalle geri dönüşü olmayacak, bilmediği bir yerde , beklemediği bir anda hayata veda edecek..

Zaman zaman kamuoyunda töre cinayetleriyle ilgili haberleri hep duymuşuzdur.

Her iki aileninde nedenini ve zamanını bilmedikleri bir durumun sonucunda,  atalarının yıllar öncesi, aralarında çıkan bir husumetten dolayı, yıllar boyu her iki taraftan da birbirlerinin canına , insan eliyle son vermeleri ne acıdır.

En fazla akrabalık bağlarının güçlü olduğu toplumlarda görülen kan davaları, karşılıklı cinayetlerle yıllar boyu devam etmektedir.

Bireylerin hak ve adaleti, kendi algıladıkları şekilde uygulama girişimlerinin sonucunda buldukları çözüm ; aynı kanı taşıyan masum insanların insafsızca katledilmesidir. buda bir çeşit terördür , sayılar toplandığında tablo ağırdır.

Pek çok nedeninin olmasının yanında ; bireylere yeterli eğitim verilmeden, sosyo_ekonomik durumların iyileştirilmesi için gerekli alt yapı hazırlanmadan, maddi ve manevi değerler zihinlere işlenmeden, konunun dini boyutu öğretilmeden , bu konudaki geçici adımlar kalıcı çözüm üretmeyecektir.

Kim bir insanı öldürürse bütün insanlığı öldürmüş gibidir.

Ve kim bir hayat kurtarırsa bütün insanlığı kurtarmış gibidir.

                                                      (Kur'an_ı Kerim: Maide Suresi 32 nci Ayet )

Dilerim ki bir gün kangren olmuş bu yaradan toplumca kurtulabiliriz.