Hayaller Ve Zaman
27 Mart 2012, 00.24 A- A+
Belkide bir iç dökme yazısı,pek beceremem yazmayı ama bir şekillde rahatlamak için cümlelerime başlıyorum.
Yaşım 19.Taam da gençlik yaşım diyebileceğim bir yaş.Herşeyin en tatlı yaşandığı zaman diyebilrim.Bana kalırsa hep bu yaşta kalmak isterim.Gelelim anlatmak istediklerime...
Bende sınava hazırlanan, uzun soluk alan ve bir kısmını 1Nisanda bir kısmnıda 19 haziranda verecek olan bir adayım.Elimizden geldikçe Nefesimizi tutmaya çalıştık.Geçen sene sınava girmeme rağmen bu sene daha bir heycanlıyım.Çünkü bu sene bilgime daha çok güvenen,ayağı az da olsa sağlam basabilen olarak görüyorum.Bazen yıkıldığım anlar oldu.Bazen ağladığım anlar bile./erkek olmama rağmen/.Ama içimdeki çocuk hiç bir zaman pes etmedi.İlla birilerini görerek çalışma isteğini gönderdi.Malesef aldığım eğitim sisteminde alt yapım çok bozuk başladım.Anadolu lisesi olmama rağmen ve üstüne 2. sene olmasına rağmen tamda alt yapımı sağlamlaştırdım diyemem.Belli bir hedefde belirleyemenin sıkıntısını yaşıyorum şuan.Çünkü aldığım puanlar pek de istediğim gibi değil.İnanın elimden geleni yaptım.Gerekirse sabahlara kadar gerekirse bir gün uyumadığım zaman oldu.Ama konuları yavaş yavaş öğrenmem konuları tam bitirememe sebep diyebilirm.Ben ölene dek Allah sağlğımı elimden almazsa çalışmanın uşağı olmaya razıyım.Ama ben razıyım.
Evde iki kardeşiz ben ve abim.Abim giresunda fenbilgisi öğretmenliği Alese hazırlanan bir aday.Ve üniye ilk senesinde gitti.Bende ilk senemde gidebilrdim.Abimin gittiği yerlere.Ama benim gözüm daima yükseklerde idi.Çünkü ben kendimi öğretmenlik gibi mesleklerde görmüyorum.Veya görmek istemiyorum.Çünkü her insan kendini bir yerlerde hayal eder.Evet bende başka yerlerde hayal ediyorum kendimi.Ama bakarsak hayal ettiğimiz şeyler için belli şartlar var puanlar var.Geçen sene ayrıca hava harp okulunu kazanabilmeme rağmen gidemedim.Hep pilot olmak isterdim.Ama göz sorunum nedeniyle mülaktlarda elendim.İşte hayelini çocukluktan beri kurduğunuz bir hayal geçen sene bitmişti.Bense elinde balon olan bir çocuğun balonu patlayınca üzüldüğü haline benziyordum.Çünkü benim başka hiç bir balonum yoktu.Onun için bu sene için başka hayallere dalmak istedim.Ama ne kadar zorlsamda hem puanıma yakın hemde hayalimdeki mesleği bulmuş değilim.Ben üniversiteye gidip tekrar dönmek istemiyorum.Mutlu olarak üniversiteyi okuyup vatana millete anama babama layık bir insan olmak istiyorum.Herşeyin sevilerek yapılması daha güzel olmazmı?
Şuan kafamda soru işaretleri çok.Acaba kaç paun alacam?Acaba güzel bir puan alırsam neleri seçebilriim?Yoksa puanım iyi gelmezse bir sene dahamı beklemeliyim?Bir sene beklersem anne babamın bana tutumu nasıl olur?Ben kendimi hiç bir zaman düşünmüyorum.Gerekirse gece akşam çalışırım.Ama Anne babamın düşünceleri benim için çok önemli bana olan güvenlerini sarsmamam gerekiyor.İşte bunların içinde kendimi ayakta tutmam gerekiyor.Ve inanıyorum ki hiç bir zaman bu yürek pes etmiyecek.Gittiğim üniversite beni aldığına pişman olmuyacak.Öyle geniş bir hayal kuruyorimki;elle gösterilen genç insan diye söylenen biri O işte ben yani..Ama bunlar için benim istediğim bir yer olmalı.Bİr rotam olmalı değil mi?Ve buralara gitmem için elimde bir puan belgesi olmalı..
Umarım bu sene aldığım eğitmimle iyi bir yerlere gidip sizlere oradan seslenebilrim.YAzma amacım sadece biraz dolmuştum.Kimle konuşsam beni pek dinlemedi.Dİnlediysede o daha çok konuştu.Ama siz sadece dinlediniz beni.Kusurlarım varsa affınıza sığınarak ve vaktinizi boşuna aldıysam özür diliyerek yazımı sonlandırıyorum.Önerilerinizi saygıyla okuyacağım.Umarım sizdeki yaşam deneyimleri bana da yardımcı olur..
TEŞEKKÜRLER::::::::AHMET:::::::::::
Yaşım 19.Taam da gençlik yaşım diyebileceğim bir yaş.Herşeyin en tatlı yaşandığı zaman diyebilrim.Bana kalırsa hep bu yaşta kalmak isterim.Gelelim anlatmak istediklerime...
Bende sınava hazırlanan, uzun soluk alan ve bir kısmını 1Nisanda bir kısmnıda 19 haziranda verecek olan bir adayım.Elimizden geldikçe Nefesimizi tutmaya çalıştık.Geçen sene sınava girmeme rağmen bu sene daha bir heycanlıyım.Çünkü bu sene bilgime daha çok güvenen,ayağı az da olsa sağlam basabilen olarak görüyorum.Bazen yıkıldığım anlar oldu.Bazen ağladığım anlar bile./erkek olmama rağmen/.Ama içimdeki çocuk hiç bir zaman pes etmedi.İlla birilerini görerek çalışma isteğini gönderdi.Malesef aldığım eğitim sisteminde alt yapım çok bozuk başladım.Anadolu lisesi olmama rağmen ve üstüne 2. sene olmasına rağmen tamda alt yapımı sağlamlaştırdım diyemem.Belli bir hedefde belirleyemenin sıkıntısını yaşıyorum şuan.Çünkü aldığım puanlar pek de istediğim gibi değil.İnanın elimden geleni yaptım.Gerekirse sabahlara kadar gerekirse bir gün uyumadığım zaman oldu.Ama konuları yavaş yavaş öğrenmem konuları tam bitirememe sebep diyebilirm.Ben ölene dek Allah sağlğımı elimden almazsa çalışmanın uşağı olmaya razıyım.Ama ben razıyım.
Evde iki kardeşiz ben ve abim.Abim giresunda fenbilgisi öğretmenliği Alese hazırlanan bir aday.Ve üniye ilk senesinde gitti.Bende ilk senemde gidebilrdim.Abimin gittiği yerlere.Ama benim gözüm daima yükseklerde idi.Çünkü ben kendimi öğretmenlik gibi mesleklerde görmüyorum.Veya görmek istemiyorum.Çünkü her insan kendini bir yerlerde hayal eder.Evet bende başka yerlerde hayal ediyorum kendimi.Ama bakarsak hayal ettiğimiz şeyler için belli şartlar var puanlar var.Geçen sene ayrıca hava harp okulunu kazanabilmeme rağmen gidemedim.Hep pilot olmak isterdim.Ama göz sorunum nedeniyle mülaktlarda elendim.İşte hayelini çocukluktan beri kurduğunuz bir hayal geçen sene bitmişti.Bense elinde balon olan bir çocuğun balonu patlayınca üzüldüğü haline benziyordum.Çünkü benim başka hiç bir balonum yoktu.Onun için bu sene için başka hayallere dalmak istedim.Ama ne kadar zorlsamda hem puanıma yakın hemde hayalimdeki mesleği bulmuş değilim.Ben üniversiteye gidip tekrar dönmek istemiyorum.Mutlu olarak üniversiteyi okuyup vatana millete anama babama layık bir insan olmak istiyorum.Herşeyin sevilerek yapılması daha güzel olmazmı?
Şuan kafamda soru işaretleri çok.Acaba kaç paun alacam?Acaba güzel bir puan alırsam neleri seçebilriim?Yoksa puanım iyi gelmezse bir sene dahamı beklemeliyim?Bir sene beklersem anne babamın bana tutumu nasıl olur?Ben kendimi hiç bir zaman düşünmüyorum.Gerekirse gece akşam çalışırım.Ama Anne babamın düşünceleri benim için çok önemli bana olan güvenlerini sarsmamam gerekiyor.İşte bunların içinde kendimi ayakta tutmam gerekiyor.Ve inanıyorum ki hiç bir zaman bu yürek pes etmiyecek.Gittiğim üniversite beni aldığına pişman olmuyacak.Öyle geniş bir hayal kuruyorimki;elle gösterilen genç insan diye söylenen biri O işte ben yani..Ama bunlar için benim istediğim bir yer olmalı.Bİr rotam olmalı değil mi?Ve buralara gitmem için elimde bir puan belgesi olmalı..
Umarım bu sene aldığım eğitmimle iyi bir yerlere gidip sizlere oradan seslenebilrim.YAzma amacım sadece biraz dolmuştum.Kimle konuşsam beni pek dinlemedi.Dİnlediysede o daha çok konuştu.Ama siz sadece dinlediniz beni.Kusurlarım varsa affınıza sığınarak ve vaktinizi boşuna aldıysam özür diliyerek yazımı sonlandırıyorum.Önerilerinizi saygıyla okuyacağım.Umarım sizdeki yaşam deneyimleri bana da yardımcı olur..
TEŞEKKÜRLER::::::::AHMET:::::::::::
YORUMLAR
Öncelikle Allah pazar günü yardımcın olsun. Bir öğretmen olarak senin gibi yüzlerce öğrencim oldu, satırların öylesine tanıdık ki bana anlatamam.
Geçen sene rahattın Ahmet. O sebeple fazla asılmadın sanırım derslerine, genelde böyle olur zaten. Ama sene biraz daha sıkı çalışmış olduğun yazdıklarından belli, senin yaşlarında bir yıl bile insanı daha olgunlaştırır.
Şimdi üniversiteyi kazanmak kolay, yer mantarı gibi her şehirde var artık. Asıl iyi bir üniversitenin iyi bir bölümünü kazanmak önemli olan. Sırf üniversite kazanmış olmak için gitmek sadece zaman ve para kayıbı olur.
Gidecek olduğun bölümü seçerken dikkat et, iş imkanı olan bir bölüm olsun. Maalesef isteklerimizden daha çok maddi kaygılarımız ön plana çıkıyor Ahmetcim. Hayat bu. ÖZellikle ülkemizde. Bak abim Alese hazırlanıyor diyorsun. Neden hazırlanıyor? Akademisyen olmayı arzuladığı için mi yoksa atanamadığı için mi? Sanırım atanamadığı içindir.
Ailenin maddi imkanları ve genel tutumları beklemeye yönelik ise bir büyüğün olarak tavsiyem istediğin yerlere giremezsen bir yıl daha dişini sıkmandır. Belli ki ileriyi görebilen bir gençsin. Allah gönlüne göre versin. Umarım gelecek yıldan itibaren bize arzuladığın yerlerden bloglar yazarsın.
Oğlum,
Seni başarıların başarısızlıklarınla değil sadece oğlum olduğun için seviyorum , seninle gurur duyuyorum . Ne kadar çalıştığını , amacına ulaşmak için neler yaptığını görüyorum . Sana söylemedim ama , geçen yıl istemediğin bir bölümde okumak istemediğini söylediğinde , hedefin için bir yıl daha beklemeye değer olduğunu söylediğinde seninle gurur duydum ... Bunun için bir yıl daha gerekirse ben daha fazla çalışır yine seni desteklerim ... Geçen yıl gibi bu yıl ailece seni sınav kapısında beklememe kararı aldık . Sen büyümüşsün . Alından öpüyorum . Baban
Canım yavrum , Ahmet 'im , kuzum ,
Yakışıklı oğlum , sen ve abin doğduğunuzdan itibaren bizim gurur kaynağımızsınız . Senin de abin gibi mutlu olacağın bir mesleğin olmasını istiyoruz biz . Çalışmalarının karşılığı bu olmalı . Ne kadar istediğini , çabaladığını görüyorum ve Allah ' a her gün dua ediyorum bunun için . Hem sana söylemedim ama pilot olacaksın diye kalbim küt küt atıyordu . Seni çok seviyorum canım yavrum , öpüp okluyorum . Annen
Sevgili Ahmet ,
Sizi bu denli yıpratan bir sınav ve eğitim sistemi yaşadığın için sizler adına üzülüyorum . Aynı eğitimden geçme şansı yakalayamayan tüm öğrenciler , bu sınavlarla , kendilerinden kaç metre kumaş çıkacak misali alacakları puanlara göre okuyacakları bölümleri belirleyecekler . Unutma , mesleğin değil sen değerlisin .Seni tüm sınava hazırlanan öğrenciler adına öpüyorum , başarılar diliyorum . Bir de dua edeceğimizi bilmeni istiyorum . Ataya
Allah yardımcın olsun.Aslında öğretmenimiz en güzel cevabı vermiş ve bence hayallerin peşinden gitme dönemini geçtik ne yazık ki.İleriyi düşünüyorsan okuduğun bölümün 4 yıl sonunda yapacağın iş alanını düşünmek zorundasın.Her gün değişen bu sistemde aslında bunu düşünmekte çok kolay olmayacak :) Ama bunu yapabilecek güce sahipsin.
Böyle ileriyi düşünmek ve başarmaya çabalamakla aslında işin yarısını geçmişsin.Bu zamanda bu kadar emek veren öğrenciyi bile bulmak imkansız.Başarma hevesini asla kaybetme.Çünkü en önemlisi de bu...
Başarılar...
Merhaba Aykut, duygularını kağıda dökmen, kendi kendini burada dinlemen, bence çok doğru bir tercih...
Ben bir örnek sunmak istiyorum, bizzat yaşadığımız bir süreci aktarmak...
Oğlum, sayısal talebesi ve de okulda dereceye giren biriydi.Tüm öğretmenlerinin ve notlarının yönlendirmeleri ile, lise-2, lise-3 ü sayısal sınıfında okudu. Not ortalaması muhteşemdi. Ama her sene, 'benim idealim bu değil, ben mühendis, doktor v.s olmak istemiyorum , ben sosyal bölümünde olmalıydım, ben sinema-tv istiyorum, şartlar ne olursa olsun,bununla mutlu olurum dedi..Dedi ama, haydi geç dediğimiz halde, cesaret edemedi.İlk 4 yıllıklardandı ve son ,yani lise-4 te, bölüm değiştirme hakkı yoktu.Okulun kapandığı, Lise 3 ün bittiği günün ertesi, okula gittim..Müdür yardımcısının odasında otuturken, bir fax geldi.Gelen faxta 'sadece bu seneye mahsus, son sınıfta bölüm değiştirmek isteyen öğrencilere, sınav hakkı verildi..Okumadığı yıllara ait tam 10 sınava girmesi gerekiyordu.Koştum eve, çabuk kalk ,böyle böyle dedim.İnanmadı, üsteledim.O gün başvuru içinde son günmüş..Müdür dahil ,bu bir intihardır dedi..2 öğretmeni inandı, idealinin peşinden koşmak için son şansın, bu karar senin için çıktı dediler :-) Ve oğlum 10 gün içinde 10 sınava girip, en yüksek puanları alarak, sosyale geçti.Ve öss de Türkiye çapında ilk, 1000 e girdi...Tüm üniversiteler, onun ayağına geldi.Şu an idealini, özel bir üniversitede okuyor, bir de üstüne, maaş alıyor...Ve , yine ilklerde...Yoruluyor, ama öylesine mutlu ki, Mutlu olunca, öylesine başarılı ki...Yaşam, sevdiğin işi yaparken, kolaylaşıyor.Türk arkadaşımız da doğru söylüyor, malesef, ekonomik getirisi fazla meslek seçmek gerekir ama, hangi meslekte de olursan ol, isteyerek, mutlu olarak yaptığın işte, başarı kaçınılmazdır diyorum ben yine de..O zamanda , ekonomik getirisi kendiliğinden, çok olacaktır.Çünkü o işin, en iyisini yapanlardan olacaksındır...Pazar günü, zihninin çok açık, kendine güvenin tam olsun...Başarılar sizlerle olsun..Sevgilerimle
Şimdi hangi okulmuş, iyi meslekmiş,kötü meslekmiş,Ailem ne düşünürmüş, eş dost ne dermiş, falanmış filanmış çıkar kafandan. Bunları sınavdan sonra düşünecek bolca zamanın olacak. Sadece soruları düşün (siyahorkidee haklı) pazar gününe kadar tek hedefin çözebildiğin kadar çok soru çözmek olsun. dikkat edersen sınavdaki hedefin dedim. sakın bu haftayı deli gibi ders çalışarak geçirme hafif tekrarlar falan kafi bence. Tam yılını ve derecesini hatırlamıyorum ama öss 1. ya da 2. siyle röportaj yapıyorlar. Çocuk o kadar rahat ve kendine güveniyor ki "deli gibi çalışmadım gayette rahat girdim sınava" dedi. yani gerginlikten ne kadar uzaksan başarmaya o kadar yakınsın.
Sınavdan sonra tekrar bir blog yaz o zaman ben de sınav sistemi hakkında tüm içimi dökeyim. seninde bildiğin şeyler belki ama yine de kafanı bulandırmamak için açmak istemedim. sana ve diğerlerine başarılar.