gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

Babalar çocuklarını etkiler....

07 Nisan 2012, 02.19
A- A+
Çocukluk arkadaşım Burcuya babası karne hediyesi çok güzel kırmızı bir bisiklet almıştı , o kadar özenmiştim ki tabiki benim talebimde bu yönde olmuştu zaten Burcu napacaksa ben de ondan yapmalıydım nayırr geri kalamazdım kardeşimin ismini bile aynı koydurmuştum Burak:)
Ne güzeldi o İstanbul günlerim , o güzel mahallem ,o güzel sahiller,1+1 minik evimiz ,yandaki çingen ailesi durmadan balkondan kaçıp onlara giderdim sonuçç bitlenmek de olsa :))) öte yanda ki kuru temizlemeci Ahmet amca ve kızı biricik arkadaşım Burcu hala orda mısınız acaba ?

Çocukluğumla ilgili zaten babamın aldığı 2 şeyden biri o aptal pinokyo marka 2.el bisikletti ötekiside zoraki aldığı bir bebek idi.
Babam razı olmuştu bana yarın biisklet alacaktı heyecanla bekliyorum allahım sabah olmak bilmiyor ,sabah oldu getirdi pinokyoyu arkadasında da 2 küçük teker.Offf çizdirdik karizmayı baba naptın sen diyemiyorum tabi dneilir mi hiç bir kaşını kaldırır alimallah bisiklet kafama geçer :) herkes coktan öğrenmiş bisiklete binmeyi bir ben kalmışım sanki mahalle bebeleri tuhaf tuhaf bakıyor bense küçük tekerler çıksada karizmayı düzeltsek derdindeyim tabe :(

O gün babam benimle sadece 15 dakika uğraşıp bıraktı onun ardından hemencik atıverdim küçük tekerleri heyttt kim tutar beniiiiiiiii , kim tutacak yer tutar akşama kadar uğraştım kendi başıma düşe kalka öğrenmek için 1-2 gün sonunda öğrendim mi öğrendim yaaa ohhh var mı bisiklete binmekten daha güzeli :) bir sonraki yaz kardeşime geldi sıra amaaa o erkek cocugu ona sıfır bmx alınmalı ! alındı da off günlerce konusmadım kimseyle ,işte o yaşlarda başlamıyor mu ayrımcılık taaa ailede :S O kadar içerlemiş olacağım ki bisikleti 1 yaz süremedi kardeşim , çalındı evin önünden ! haksızlığa da uğrasam çözülüyor bir şekil işte :))
Hep bir babama iyi görünme beğeni toplama çabası vardı ben de sanırdım ki beni sevmez , belki sevdiği birşeyi başarsam sever beni ( tabi insan bu yaşında anca anlıyor babalar sever ama herzaman gösteremezmiş ) .
Saz çalacağım dedim gönderin kursa bir de saz edindim en afillisinden amaa çalabilen kimmmm allahım benim bu nazik küçük ellerime saz hiç yakışmıyor ,hem sevmedim de beceremiyorum işte ben istemedim ki babam sever sazı kendi çalsın o zaman ! bıraktım tabiki kısa süre sonra.

Halbuki resim çizmek isterdim ben çizimlerim çok güzeldi severdim resim yapmayı o zamanlar ,şuan çöp adam çizecek sabra sahip değilim orası ayrı :)
Hep babamın özendiklerini dediklerini yapma çabası vardı ben de halbuki son derece despot bencil biriydi babam ama ben de yarattığı etki öyleydi işte hep yanlış tercihler yapmaya itti beni , yanlış meslek , yanlış okul , yanlış seçimler yanlış yanlış yanlış....
şimdi anlıyorum ki ben ona çok benzedim ,benzemişim istemeden , onda sevmediğim ne özellik varsa ben de toplanmış babamın dik kafalı kızı olmuşum...
Babama dair ne kadar olumsuz anı varsa annemle de o kadar güzel anım var ki , omzumda duran meleğim canım annem başka kim var yanımda kimse yok ki...
Seni sorgulamadan sevebilmeyi çok geç öğrendim ben baba ama öğrendim işte :)


zgta.

YORUMLAR

07 Nisan 2012, 11.04
Babam benimle uğraşmadı söylenecek fazla söz yok gerekte yok:(
07 Nisan 2012, 11.21

Çocuk gönlü çabuk kırılır ve çabuk onarılır. Ama gönülde ki kırıklıklar zamanın da onarılmadığı zaman bu tür bloglara sebep olur. Kalp kırıklığı her cümleye yansımış sanki...

Hele son cümle herşeyi öyle açık ortaya koyuyor ki. Sorgulamadan sevebilmek...Artık değiştirmeye çalışmamak ya da değişeceğine inanmamak, olduğu gibi kabul etmek hatta belki de yok saymak...Maalesef benim de öyle büyüklerim olduğu için bu sessiz kabullenişi anlayabiliyorum...

Aileler de erkeklere önem daha fazladır, çoğunda diyelim aslında. Bizde ise durum tam tersidir, kızlar daha değerlidir. Çünkü kız evlat az bizde,...Az olanın kıymeti daha çok biliniyor hayatta maalesef...

Son sözüm, eminim siz de öyle düşünüyorsunuzdur ( veya umudum bu yöndedir) , her ne kadar kalbiniz kırıkta olsa evlat olduğunuzu unutmayınız.

Bugün güzel bloglar yazılmış hakikaten..Saygılarımla...


07 Nisan 2012, 11.26

       ''Bana bir Masal anlat Baba,içinde bütün oyunlarım,kurtla kuzu olsun şekerle bal,Bana bir Masal anlat Baba,içinde denizle balıklar,yağmurla kar olsun güneşle ay,anlatırken tut elimi uykuya dalıp gitsem bile,bırakıp gitme sakın beni''

       Harika yazmışsınız,duygulandırdınız...sorgularınızı,sorularınızı,isyanınızı ve hatta sevginizi o kadar içten anlatmışsınızki,yazı bittiğinde yutkundum...Çok şey yazmak istedim ama bu kadar yeterli sanırım.Ellerinize sağlık...

07 Nisan 2012, 11.48

Ayrılığın Vakti miydi Baba

Söyle 
Üşüyor musun baba 
Kar düşerken üstüne 
Yüreğin de ıslanıyor mu baba 

Gitme 
Bırakıp gitme demiştim baba 
Gittin; ... 
Yüreğime bir kara diken ekledin 
Korkuyorum baba 
Ya yağmur yağarsa 
Ya silinirse semaya düşen silüetin 
Sabahlara nasıl kavuşurum baba 

Unutma 
Karanlıklar basarsa dünyamıızı baba 
Bıyık altından bir ince tebessüm at 
Belki gökkuşağı oluşur, 
Aydınlığa kavuşuruz 
Unutmadan baba: 
Özlemlerin karışırsa mehtaba, 
Göz kırp yıldızlara 
Ceylanlarının suretlerini getiririm sana baba 

Dön 
Tâ içre her lahza tutuşuyor bedenim 
Desem ki; hafakanlardayım 
Gelmez misin baba 
........... 
Varlığına tam da bu kadar muhtaçken 
Şimdi ayrılığın vakti miydi baba 

(Kerem Bozkuş)



(Baba yerine koyduğum sevgili adam, özledim seni... Oysa; senin gibi baba koksun istemiştim sevdiğim adam. Olmuyor baba, senin gibi kokmuyor, tutamıyor yerini.. Mekanın cennet olsun BABAM...)


07 Nisan 2012, 12.54

Ah baba!

Ben; 6, sen ise; bir dev kadar büyük ...

Senin kocaman adımların var, arkandan yetişmeye çalışan benim ise, minik...

Yetişemedim sana , yanında yürümeyi beceremedim...Benim adımlarım küçüktü baba...

Ama şimdi, senin adımların bile yok baba ve ben hep senin yanında ,yürümeden nöbetlerdeyim baba!

Sevsenya; Hikayeler aynı,yaralar aynı, özlemler aynı, sonunda öğrendiklerimiz aynı...

Sevgiler senden yana, dostluklarla kalın...

07 Nisan 2012, 13.09
İnsanız...Kimi yaşadıklarından şikayet eder, kimi yaşayamadıklarından üzüntü duyar.Keşkelerimiz hiç bitmez bizim hayatta, bir çoğumuzun hikaseyidir bunlar, özlemler, sevgiler, hüzünler, geçmişe dair pişmanlıklar, hatalar...Baba, baba, baba.. Bu sözcüğü hala kullanabildiğiniz kişi varsa hayatta şükredin...
07 Nisan 2012, 14.20
saclarım uzundu 5 yada 6 yaşlarındayken.. belki biraz omuzlarımdan aşagı ..aşkım babam ,idolüm, herşeyim..bana okumayı sevdiren kişi.. tarayamazdım saclarımı kücücük ellrimle ..yoluk yoluk olurdu yorulurdum sanki.birgün bakmış bana ugraşıyorum geldi yanıma dedi ki:kızım nana (ogün sinir oldugum bu ismi bugün duymak icin ölüyorum)gel otur.oturdum babamın önüne.bak dedi salarını tararken yukardan başlama aşagıda düğümlenir açamassın..ucundan başlaki çözümü kolay olsun..ne zaman saclarımı tarasam hep babam gelir aklıma..tüm erkeklere duyrulur..cocuklarınızla ne yaşarsanız onlarda o kadar varsınız.
07 Nisan 2012, 14.48
hep bana annenin babanın kıymetini bil derdi büyüklerim, kaybettikten sonra anlarsın kıymetini derlerdi, pek kulak asmazdım o zamanlar söylenenlere nedeni annemle babamı sevmiyor olmam değil her insan annesini babasını sever ama sağken hiç yanından ayrılmayacaklarmış gibi gelir insana yaşım 38 yanımda ne annem nede babam var mekanları cennet olsun inşallah. şimdi ben çocuklarıma ve annnesi babası sağ olan sizlere söylüyorum annenizin babanızın kıymetini bilin
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın