gamyun.net'i doğru görüntüleyebilmek için tarayıcını güncellemelisin, güncelleyemiyorsan başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsin.

BLOG

NEDEN GELDİN ???

09 Nisan 2012, 13.34
A- A+

Hayatımda toplasam 3 yıl bile etmeyecek kadar küçük bir yerin varken bunca zaman sonra neden geldin?

Küçüklüğümü hatırlıyorum; her istediğimi olmasada çoğunu yapmaya çalışan, benimle oynayan ve gülen o adam...

Sonra yıllar yılı yokluğu ile bizi baş başa bırakan ... Ne oldu, bu kadar uçurumun sebebi neydi? Biz çokmu yük olduk, çokmu beklenti koyduk? Annemin hiç bir zaman yüksek beklenti ve maddi isteklerinin olduğunu görmedim. Çünkü senelerce yokluğu çok iyi gördük ve kimseye yakınmadık istekte bulunmadık...

Hastanenin bahçesinde ağlayarak yalvardığım gün neden yoktun? Neden en çok ihtiyacımız olduğu anlarda yoktun? Bahsettiğin gibi kutsal topraklarda ölmek ve orada toprağa verilmek için yokluğunu bize bıraktıysan; evlatlarına ve eşine karşı görevini yapmadan o topraklarda ölmek veya gömülmekten beklentin nedir?

Sana olan öfkemin, küslüğümün zaman zaman kinimin, yok sayışlarımın ve tarif edemediğim bir çok duygunun kaçını hakediyorsun? Bana bıraktığın iyi deneyim asla güvenmemek...    En kötü olanı ise kaçışlarım ( malesef aynı senin gibi başedemeyince yok olmayı deniyorum ) oldu. Birde anne babası ile beraber gezen, gülen oynayan çocukları kıskanıyorum...

Her çocuk için anne ve babası emsalsizdir. Ölen kardeşlerimin ihtiyacı varken yanlarında olsaydın acaba yine ölürlermiydi? Ölümleri bizleri bu kadar yıkarmıydı? Kardeşlerimin, benim ve annemin onulmaz yaralar almasına sen sebep oldun. Çünkü yokluğun acı verdi. Önceleri bize para kazanmak, çalışmak zorunda olduğun için gittiğini düşünüyordum. Büyüdükçe anladım ki sen asla evlenmeyi ve çocuk sahibi olmayı haketmeyen ve malesef sorumluluklarını düşünmeyen biriydin. Ömrü olan yaşıyor her şeye rağmen yaşıyoruz işte bir çok kayıpla biz üçümüz buradayız. Bir araya gelince bile uzakta bir yerde adını bile anmadığımız bir ... olduğunu paylaşamıyoruz.

Rüyamda bile uzaksın... Eminim konuşmayacağımı düşündün yada biliyorsun. Bir şey getirmişsin ne olduğunu göremiyorum karşı odaya geçtin ve oturdun... Başın önde eğik suskun... GELME RÜYALARIMADA GELME... Sen yaşıyorsun yoksun, annem sayende erkenden dertlere gark oldu ve ebediyen yok... İşte sende YOKSUN benim için ebediyyen YOKSUN ... BEN ANNEMİ İSTİYORUM ONU BİLE ÇOK ZOR GÖRÜYORUM...  Annemi hep hüzünlü görüyorum, konuşuyor sarılıp dertleşiyorum kısa bile olsa hayal bile olsa özlem gideriyorum...

Şimdi yıllar sonra tutup neden geldin, ne işin var benim rüyamda? Gözlerimi kapattığımda yüzünü bile hatırlayamazken, kendini bizden uzak tutmuşken ve tamda yokluğunu kabullenmişken durup durup neden geliyorsun?

Yokluğuna dön ve depreştirme körelmiş yaraları. Orada yokluğunda kal. Şiddetin bir çok türü var sende bize bu şeklini sundun ...

YORUMLAR

09 Nisan 2012, 14.01
İçim acıdı . Vardır bir sebebi dedim dedim ama bulamadım :(( Galiba yok ezelimahirim , galiba yok .
09 Nisan 2012, 14.06
       EzelimAhirim ,bu yazının kurgu olmasını diliyorum ama korkarım ki değil,zor zamanlar yaşamışlar yalnız bırakılanlar ve zamansız gelmiş yalnız bırakan...
09 Nisan 2012, 15.04

Offff,offff  EzelimAhırım...

Biraz önce, facebookta durum güncellemesi yapmıştım...Bu samimi, bu isyan kokan , bu acıtan blogumu okuyacağımı hissetmiştim yoksa??

' GÖRÜLMEYEN AĞLAYIŞLARIM VARDIR BENİM...BİR DE, DUYULMAYAN SUSUŞLARIM! '

...Sevgilerimle

09 Nisan 2012, 18.19
haketmeyen nice insanlar var anneliği yada babalığı neden baştan düşünmezlerki ne isteyip istemediklerini keşke baştan karar verip hic soyunmasalar bölesi kutsal ve güzel bir göreve ama bencillik egoistlik hat safhada ne yazıkki sordunmu da cevapları hazır sen bensizde ayaklarının üzerinde duruyorsun!
09 Nisan 2012, 18.56
söyliyecek bişiy bulamadım...duygu ve özlemlerle yazılmış,gelme derken bile gelsin istenen kişiye..babaların okuması ve dersini çıkarması dileği ile saygılar.
09 Nisan 2012, 19.05
Okurken derin bir hüzne kapıldım, bir çok kez okuduk , paylaştık baba özlemini, baba sevgisini, kimimizin isteyipte yapamadıklarını, kimimizin hayal kırıklıklarını...Ama bu çok farklı, bir çocuğun babaya olan içsel hesaplaşması, kırgınlıkları, öfkesi, geride bıraktıkları, yaşamadıkları belki de hiç yaşayamayacakları..Çok derin bir yara var, üzüldüm...
09 Nisan 2012, 22.34

Çok sitem dolmuş yüreğiniz, bu sitem her cümleye aksetmiş. Özel bir nedeni elbette vardır, özeli size kalsın. 

Babanın evlat üzerinde hakları olduğu kadar evladın da baba üzerinde hakları vardır. Ama yaş küçükte olsa hak için mümkünse büyükleri de affedebilmek gerekir bazen. Tabi ki bu gönlünüze kalmış. Zor görünüyor, rüyalara bile dayanamadığınıza göre. Gönül yangınınız söner inşallah...

Bu arada paylaşım çok akıcı olmuş. Saygılarımla...

09 Nisan 2012, 23.15
Büyük bir güçlük yaşıyorsunuz . Kızgınsınız, kırgınsınız.Ama nefret ve kin insan kalbine yüklenen en büyük yük .Affetmek affedebilmekse daha rahatlatıcı bence. Kendinizi sıkıntılardan kurtarın. Sabır , sükunet, hafiflik diliyorum sizin için. Varsa yüreğinizde yara bırakın aksın içindekiler .İnanın daha çok rahatlıycaksınız.Belki de gerçekten sizi üzeni ciddi olarak umursamıycaksınız.Yaşadıklarım bana bunu öğrettiler.Umarım size de yardımı olur bu önerilerin.
09 Nisan 2012, 23.55
harika bir yazı yüreğinize sağlık
Yorum yapabilmek için ÜYE GİRİŞİ yapmalısın