Türkiye'de 21-28 Nisan, Dünya'da 5 Mayısta kutlanan EBELER GÜNÜ(M)NÜZ KUTLU OLSUN.

12 Mayıs Dünya HEMŞİRELER GÜNÜ(M)NÜZ KUTLU OLSUN.

Ortak kutlama yaptım çünkü;

İlk hastane deneyimimde anneme bakıyordum, küçüktüm ve hasta kavramını ona yardım eden kavramlarını anlamam imkansızdı. Ağrı, acı, rol performans, beslenme, boşaltım yada Maslow'un insan ihtiyaçlarından bi haber normal sıradan yaşıyordum. Annemin astım şikayetleri arttığı için 3 ay oksijen çadırında bakım aldığı dönemde tanıştım Hemşirelerle. Ortak dili konuşmuyorduk. Çünkü dünyanın farklı ülkelerinden gelip bizim gibi başka bir ülkede bulunuyorlardı. Belki onlar belki Annemin duaları ile mesleğimin ilk tohumları atıldı bende.

Yıllar sonra Türkiye'ye geldiğimde amacım sadece bir meslek edinmekti. Yine tesadüfen sınava gireceğim okulu ararken Sağlık Meslek Lisesine gitmem gerekti. Büyülü bir kapıdan geçtim sanki. Annem bana sonradan o anı (tek dileğim senin o okulda okuyup özellikle kadınlara yardım etmendi) diye anlattı. Ben okulu kazandığım gün bile rüyadaydım. Çünkü kazandığımı çok önceden rüyamda görmüştüm. EBELİK MESLEĞİMLE  en güzel tanışmam bir anneye yardım ettiğim ve onun kucağına meşakkatli süreçte yavrusunu verdiğim andı. O zaman annemin duasını anladım, o zaman ben Ebe olduğumu anladım.

Yine yıllar sonra üniversitede bu sefer Hemşirelik Yüksek Okulunda okuyordum. İlk göz ağrım ve insanlık tarihi kadar geçmişi olan Ebelik mesleğimi halen çok sevmekle birlikte. Hemşirelik mesleğimide onun kadar çok sevdim. Farklı hastalarla farklı acıları, sevinçleri, iyileştiklerini yada hastalıklarının ilerlediğini birlikte paylaştım. Ölen bir annenin karnında canlı bir bebeğin ölümüne, dağ gibi bir adamın kısa zamanda çöküşüne, kimsesiz bir kadının soğuktan üşümüş bedeninin hastanede hayata son verdiğine ve mucizelere... hastalar, Ebe ve Hemşire arkadaşlarım, Hekimler ve diğer çalışanlarla tanık oldum. Malesef şiddetede maruz kaldım(k).

Şu an bilgilerimizi daha iyi bir gelecek için hazırladığımız öğrencilerimizle paylaşıyoruz; Geçmişi, günü ve geleceği. Biz bu haftayı birleştirdik Ebe ve Hemşire öğrencilerimize mesleklerini tanıtmak ve kutlamak adına. Çalışan Ebe ve Hemşirelerle, emekli olanlarla, diğer sağlık personelleri, bizler ve yeni mesleki adaylarımızla paylaştık.

Biz melek, kelebek, papatya yada doğa üstü bir canlı değiliz mucizeler yapamayız. Sadece bilgi ve becerilerimizle insanların daha iyi koşullarda iyileşmesine yardım edebiliriz. Yaşam kalitelerine destek olabiliriz. İnsan için insan olarak varız ve çalışmaktayız.

Tüm dünyada ve Türkiye'de daha iyi şartlarda Ebelik ve Hemşirelik mesleklerinin devam etmesini temenni ediyorum. MESLEKTAŞLARIMIN GÜNLERİNİ KUTLUYORUM.