DIGOR.........

Anneler günüyle ilgili bir tv. Reklamı var, ANNEler gününe özel reklam. Küçük bir kız çocuğu elinde telefon, annesinin anneler gününü kutluyor. Tam o anda kızımın başını dizlerinin arasına alarak ayaklarını iyice içe çekerek bulduğu boşlukta derinlere baktığını fark ettim. Sonra sakince derin bir iç çekti. Bir gözüyle bana baktığını fark ettiğimde içimi parçalayan o anı hiçbir zaman unutmayacaktım. Aramızda çok özel bir iletişim var ben olduğum yere uzanır, elimi göğsümün üstüne koyar, parmaklarımı üst üste vurmaya başlarım.  Yerinden kalkarak başı önde yanıma kadar geldi. Yeri hazır bir sevimli kedi uysallığıyla göğsümün üstüne uzandı. O ana kadar kirpiklerinin arasında saklamaya çalıştığı gözyaşları akmaya başladı. Derinden derine gelen hıçkırıklar dertli bir kaval gibi geliyordu kulaklarıma.  Fakat bir sessizlik çöküyor, bu daha korkutucu oluyor. Bu uğursuz sessizlik içinde fazla kalınca, sanki derin bir çığlık kopuyor içinde.

İki dağın arasına gerilmiş gibiydim. Gökyüzünde yıldızların parçalanışını görebiliyordum. Dönen hareket eden takla atan yüreğime bir türlü söz geçiremiyordum. Dipten çağıldıyordu batmış bir gemi gibiydim. Çok ölüm var, çok yıkılış var, aciz çırpınışlar, kafanı bir yerlere vurmanın sana fayda etmeyeceğini biliyordum. Ölüm kalesinin kapılarını hiç kimse parçalayamadı ki. Sürekli hıçkırarak kızımın ağlayışları bazense beni üzmemek için gözyaşlarını kirpiklerinin arasına saklaması. Diz çöküyorum önüne yeni bir dünya yaratmaya çalışıyorum.  Bazı yerde sözlerin anlamı kalmıyor, başını kaldırıyorum, gözleri benimle konuşsun diye. Bin yüzlü bir ayna yakalıyorum bakışlarından ve gözleri benimle konuşuyor.  Dokunduğun zaman durgun olmayan bir ırmak gibi akıyor gözlerinde yaşlar. Karanlık bir oda nemli gözler seni dehşete düşüren yokluk. Hangi duyguya cevap vereceğini bilmiyorsun her şeyi içinde yaratmaya çalışıyorsun. İçinde oluşturduğun Tanrıya yalvarışlarını eksik etmiyorsun. İçinde yararı olacak bir sözcük oluşturmaya çalışıyorsun olmuyor. Yolunu aydınlatacak bir ışık kızım için kutsal bir ruh adına. Kızımın masum bakışları altında öylesine eziliyorum ki, üzüntünü neşeye çevirmek neredeyse imkânsız hale geliyor. Uyuyorsun bir korku ile uyanıyorsun bilmediğin bir dokunuş sana çıkışı hazırlıyor. Bazen bir söz, bir ses pencereden içeri giren ışıktan tutun gücünün yetmediği her şeye feryat ediyorsunuz. Bir söz boğazına kilitleniyor bir türlü çıkmak bilmez. Yorgun kalbine söz geçiremiyorsun ki. Kızıma annesin cennete ki yerini anlatıyorum. Kaldırıyor başını gözyaşları kırılan bir dalga gibi köpürerek hızla akıyor yüreğine doğru.

Evet değişmez, vazgeçilmez bir şey var onun içinde, kayaları parçalayacak bir şey bu ANNE lik istemi. Bunu hiçbir şey değiştirmeyecek, yıllar boyu hep devam edecek. Ama babası onu hep sevecek.

Bu yazı tüm ANNE’siz ve BABA’sız çocuklar için…Tüm çocukların ANNE ler günü kutlu olsun..

Yusuf…