Öncelikle merhaba diyor Ve sonuna kadar okuyacagınız umuyorum :))

ASkerde Arkadaşlıklar - Dostluklar Ayrı oluyor.. :) (erkekler Bilir  Tabi) .. :))
Bir Dostum vardıı Van'lı kendisii Şeker Gibi Adam Dı . Hatta adamın HASI idi..
21.Temmuz 2010  tarihi Hiç unutmadıgım gunlerden biri :)
Günlerden Yine Sıradan Bir Gün Gibi BaşlaDı Günüm . VAn'lı arkadaşım  sevgilisini Aramış açmamış kız telefonu.Aralarında Ayrılık ruzgarları estiğinden.
Belki müsait Değildir diyorum sakinleştirim diyorum yok Banamısın Demiyor illa Gidip bir yerleri Dağıtcak kendine GElmek için.
(Herkesin rahatlama terapisi Farklı tabi. :)) Bu konu nereye bağlancak diye merak edenler var şimdi sabredin geliyor hemen.. :))
Dedim KArdeşim GEl SEn Bir yerleri Dagıtmak yerıne beraber Bi şiir yazalım senle . Yok dedi rahatlamam Gerek. Dedim ben yazınca rahatlıyorum . Gel Deneyelim. Yok Nuh Diyo Peygamber Demiyor gibisin .
Dedim hadi kaRdeşim.. :)) Benim Hiçmi hatırım yok . Tamam  dedii Zor Bela :)) Getirdim hemen defteriii .. (Şanlıurfa/merkez)  Çok güzel yerdi. :))) arada soylım nerde yaptıgımı merak edenler olmasın.. :)
Dışarda akşam serinliği denen bir şey yok yanıyoruz cayır cayır :)) Ağaç gölgesinde oturduk Van'lı Kardeşimle. Ve başladık Bi cümle o Bir cümle Ben Şiir Yazmaya.
Maksadımız Şiir Yazıp Her Şeyi Şiire Döküp Aklımızdan Çıkarmak bi defter Sayfasınada olsa .:) Çıkarmı DerSiniz AkılDan ? Bakacagız . :))
Ve Başladık;

Hayatım Bir Defter Yaprağı Gibi,
Tertemizdi Bir Zamanlar.
Kalemimi Sen Tutar beni yönlendirir,
Silgi sen Tutar Hatalarmı silerdin.
Şimdi Ne oldu Bize.?
İki yabancı Misali ,Ayrı Düştük.
Yarım Kalmış bir Cümle Gibi,
Sonu olmayan Bir roman Gibi,  Bitti.
Oysa Hayat Defterime Yazdıkların Hala Duruyor.
Bir Neşter Yarası Gibi.
Kapanmıyor, Gitmiyor Aklımdan.
Gidişin Geldi Aklıma Hiç Çıkmamış Gibi.
Gidişini Görüyordu Gözlerim,
Ama Kalmak İMKANSIZ olmuştu.
Dizlerim Tutmuyor,
Beynim ise; uzaklaştıgın Her Adımda,
Çökertiyordu Bu Asi Yüreği.
ArdınDan Gelemedim,
Yıkılmış Dört Yandan Yara  Almış Gibiydim.
Çöktüğüm yere SensizLikten Akan GözYaşlarımla;
Seni Seviyorum Yazdım.
Ama güneş Çıkınca kuruyacagını Hesap etmeden,
Görmeni Bekledim.
Şimdi Senle Dolan Hayat Defterimi Kapatıyorum.
Ve timsah göz Yaşınla Seni Yalnız Bırakıyorum.
işte BuGün Seni Unutuyorum.
Hoşça Kal .!
(Emin Bingöl/Van - Fırat Akbay/ İstanbul)

bunu nedenn yazdım dersiniz ? Aklınıza ne Geldi bilmiyorum ama benim anlatmak istediğim Bir yerleri dagıtarak kendınızı koy verip Hayatın Sizin Karşınıza Çıkardığı şeyleri yenemezsiniz..
Birşeyler yazın Dağıtmak yerine hem bıryerleri hem kendinizi Daha baska seyler bulun hayata geri dönmek için o Gitti öldüm Değil o Gitti Yaşama Döndüm diyebilin Diye sadece Bi öneride Bulunuyorum.
Van'lı Emin unuttumu sizce onu bi kaç dize yazarak unutmadıı ama yıkılmadıı Ayağa kalktı Bu şiirLe Devam etti bitirip de Askerliği karşısına Çıkmak için Şeri'Nin ( Şeri Kızın ismi.)  o yüzden Ne olursanız olun Kendiniz olun kendinizden Geçmeyin Der Ve iyi Bir Gün iyi Bir Hayat Yaşamanız dilei ile Noktalıyorum Yazımı Saygılar.. ;)