Yine kederlerdesin,  neden fırsat veriyorsun , seni kırmalara incitmelere,

Neden akıtıyorsun pınarlarını doymayan çorak topraklara , birgün kuruyacağını bildiğin,

Hüzünleri neden arkadaş edindin kendine, sen onu kucakladıkça , o daha çok kanatacak seni , görmezden geldiğin.

Ağlamaların bile sessiz sessiz ,  sökülüyor kirpiklerden yol alırken , kıvrım misali,

Çığlıklarınsa hep içinde yankılanıyor , aşamadığı ıssız bir vadide.

Sağır bedenlere mi duyurmak istiyorsun öksüz yoksulluğunu , geri dönen her hamlede,

Ruhuna yaptığın işkence yetmedi mi , karanlığın koynunda , acımasız cellat misali,

Renklerin neden hep koyu, beyazı yok sayan hallerde..

Hatıraların mı var , acıtan , kanatan ,  geri gelmeyen kayıplarda..

Kırgınlıkların , yılgınlıkların mı var, zaferlerin  kadar yenilgilerin mi  omuzlarını  düşüren,

Varsın olsun !

Sen herbirinden dersler almadın mı , hayatı öğrenmedin mi , izleri derin olsa da,

Yeter artık bulandığın  kızıllık..

Unut hepsinii, hapset karanlık zindanlara, kimsesizliğini hissettirme  kendine bile.  Bir şans ver kendine geçkalmışlığı yaşamadan , kıvılcımlar ucuşsun etrafında sarı harelerde,

Bütün renkleri al eline,  hayata inat bula bütün bedenine, bir resim çiz rengarenk , en uç hayallerde , sadece mutluluğun resmi olsun ve gökkuşağı esrarında sarsın benliğini  titreterek seni,

Tutsaklığını kurtar artık esaretten , o sana zincirlensede paslı prangalarla,

Duymuyor musun özgürlüğün seni çağıran nefesini  ılık ılık ,  bırak göç etsin  duyguların gitmek istedikleri bilinmezliğe , dudaklarından dillendiremediklerin dökülsün artık bir bir,

Ürkmeden atsın yüreğin yarınlara, özgürlüğü ve adaleti arkadaş kıl düşüncelerine. Seni yaralamalarına fırsat verme ki ne kanasın ne de kabuk tutmasını bekle yüreğinin,

Dokunduğun yürekten yansıyan , onun yüreği olsun senin varlığın değil..

Sahte kızıllıklar aldatmasın seni  , saklı cilveleriyle,

Sen iyi olman gerektiğini zaten biliyorsun , ben söylemesem de,

Ve seslen hayata..

Haykırarak çığlık at bütün gücünle, sağır et kulakları suskunluğun da , zirveleşsin düşüncelerin en  uçlarda ,

Sen...

Hayatın rengisin ve varlığın özü ..Doğan , emekleyen , büyüyen , gülen , ağlayan , paylaşan , seven , sevilen , düşen , kalkan , mutluğunu hakeden ve bir gün ölümün gizemine erecek olan ..

Ve sen teksin bu dünyada, eşi benzeri yaratılmayan,

Özel olduğunu bil artık ...