Ben kendimi unutmaya
başladım biliyormusun ? Yemek yemeyi, gezmeyi, eğlenmeyi unuttum… Kısacası
hayatı… Diyeceksin nasıl yaşıyorsun? Yaşıyorum bunu hissedebiliyorum. Ama
kendimi değil seni kendim de yaşıyorum. Sessiz, içten, kahreden bir ızdırap ile
seni yaşıyorum. Gözlerinde kurduğum dünyanın içinde kendimi unutmuş senli
hayallerin içinde seni yaşıyorum. Aldığım nefeste, içtiğim su da… Hatta bazen
karıştırıyorum hayalmi yoksa gerçekmi ayırt edemiyorum. Ama bir anda sol yanıma
bakıyorum. Sen yoksun… İşte diyorum yine gerçeklerin dünyasına gelmişim. Bir
anda umutsuzluk kaplıyor içimi sigara yetmiyor içtiğim içki yetmiyor.
Özlüyorum… Seni ! Seni anlatacak herşeyi. Ama senin bende bir şeyin yok ki. Ama
benim sana bağladığım senin uğrunda feda ettiğim gözden çıkardığım o kada çok
şey varki.Bunlardan birkaçı gittiğin yerlerde sağa sola çarparak peşinde gezen
yüreğim. 23’ünde solmuş hayatım. Ve biliyorum daha nice 23’leri senin yolunda
harcayacağım. Ama olsun… Sen gelmeyeceksin ! Bunu da biliyorum. Bunu bile bile
ne senden vazgeçiyorum ne de senin peşinden gelmeyi bırakıyorum. İnadına sana
koşuyor tam tutacağım derken birden duruyorum. Ya da durduruluyorum. Seni
istiyorum. Ama alamıyorum. Beni durduran ne mi ? Beni durduran senin gözlerin !
Hani varya baktığında hayatı unutturan,dünyayı durduran, yer çekimini ortadan
kaldıran. Anlasana be işte çölde susuz kalmışken o güzel gözlerine baktığım da
kendimi vaha da buluyorum. Cenneti gözlerinde görüyorum. Ben senin sadece
gözlerin de bunu görüp yaşayabiliyorum. Ya sen ? Sen beni gördüğünde ne oluyor
? Dur ! Söyleme ! Sen bırak benim gözlerimi görmeyi beni bile göremiyorsun.
Kalmış ki gözlerimde ne göreceksin? Benim dünyam senden ibaret iken varlığımın
sebebi sen iken bütün bunlara rağmen sen beni görmüyorsun bile. Olsun güzel kız
sen beni görme sakın benim seni gördüğüm gibi sende beni görme. Hayat bu sende
beni benim seni gördüğüm gibi görmeye başladığın anda ayrı düşeriz. İstemem
üzülmeni istemem ben gibi olmanı. Sen de bana dönersen ne hükmü kalır ? Seni
özlemenin seni düşünmenin senli hayaller kurmanın ? Ben alıştım. Seni özlemeye
alıştım. Sensiz senli günlere uyanmaya alıştım. Sensiz rüyaların için de seni
yaşamaya alıştım. Anla işte alıştım ben senli dünyama.

                Şimdi sen gelsen senli
dünyama ya hayallerimdeki sen ile gerçek olan sen  farklı iseniz ne olacak? Kimi seçecek
yüreğim? Hanginizden vazgeçecek? İşte bu yüzden güzel kız ben seni hayallerim
de yaşamaya devan edeceğim. Sen ise yine beni görmeyeceksin. Özleyeceğim,
seveceğim. Kurup kurup kağıttan gemilerle suya bıraktığım hayallerime
yenilerini ekleyeceğim. Ben kendimden vazgeçip senin hayallerin ile doludünyam
da sensiz günlere sen ile uyanacak sensiz günlerin gecelerinde gözlerini
düşüneceğim. Odamın her köşesine senli 
hayallerimden oluşan düşlerimi astım.Güzel kız mutlu olasın ömür boyu.
Gülmeni istiyorum. Hani rüzgarın bile durup izlediği dinlediği hani karıncanın
bile dinlediği gülüşlerin işte hep öyle gül. Ve gülüşünden bir demet yap getir
bana. Umutsuz günlerimin gülüşlerin ile güzelleşmesi için. Hadi güzel kız
ayrılık vakti…

                Bir demet gülümseme
istiyorum senden. Not  da koy bu demetin
içine. Kalemi kahkahaların olsun yazısı gözlerin. Bu demeti ellerinden almak
isterim. Unutma  olurmu. Yarın gece bana
getir saat 4 de bakleyeceğim. Sen yukarıdan bakacaksın bana ben ise yerin
altından. Mezar demeyin sakın kaldığım yere !!! Orası benim dünyam artık.
Sensizliğin içinde kurduğum senli dünyam.

Yazıldığı Tarih : 1512 saat 04.00