Gidenler...
26 Haziran 2012, 19.59 A- A+
Hep bir gidenimiz olmuştur hayatımızdan. Acıları, Kederleri belki de sevinçleri bırakarak gitmiştir. Üzülsek mi Sevinsek mi bilemediğimiz zamanlardır. Belki de gitmesine biz sebep olmuşuzdur. Hani gidecek cesareti olmaz ya insanın.
Gitmek, Kelime anlamıyla bir noktadan diğerine ulaşmak olsa gerek. Peki, her gidiş kurtuluş olabilir mi ? Ya Gittiğine pişman olanlara ne demeli ?
Hani yanlış zamandır, hani hayat zordur ya birleştirmez sizi, hani şartlar elverişli değildir ya, gitmek gerekir, üzülsen de gitmek zorundasındır, geriye bakmadan, geriyi düşünmeden, geriye dair herşeyi bir kenara iterek.
Gidenler, Neler bıraktıklarını bilirler mi ? Doğru ya, herşeyi hesaplamışlardır, herşeyi göze almışlardır, son bir kumar oynamaktadır. Gidenin şartları nedir, ne değildir bilmek bazı zamanlar zordur. Anlatmaz kendini, Söylemez sebebini. Anlamayacağından değildir söylemeyişi, Seni üzmek istemediği içindir ama sen anlamazsın değil mi ? Kızgınsındır, kırılmışsındır. Bencilliğin diz boyu olur, gitme sebebi değil gidiyor olması seni kızdırandır, nasıl gider dersin ? nasıl yapar ? An olur dinlersin, sebeplerini sıralar, ne kızgınlık kalır, ne kırgınlık, "sen iyi ol yeter" dersin.
Gitmek bir seçimdir. Kimi zaman kurtuluş, kimi zaman da hazin bir sondur. Sanırım en zoruda Severken Gitmektir. Hani için burkulur, Hani gözlerinden yaşlar süzülür, Hiç gitmek istemessin de yine de gidersin, gidişinin sonucunu göremessin, bilemessin ama hissedersin. Bir de sen giderken, seni yolculayan vardır, hani gülen yüzüyle, hani tebessümüyle, "yolun açık olsun, Allah'a emanet ol" der sana sevimli gülüşüyle. Derler ki "Allah'a emanet ol" dediğin kişiyle ölmeden önce mutlaka canlı bir şekilde görüşmek nasip olurmuş. Belki de bu yüzden, sırf bir kez daha onu görmek için "Allah'a emanet ol" der gidene yolcu eden. Ve Gidersin......
Derin bir sessizlik oluşur, gözlerdeki hazneler genişler, kuytu köşelere çekilirsin, sessizce ağlayabilmek için, hani kimse görmesin istersin. Gizlidir ağlamaların, saklıdır. Az önce gönderirken gideni gülüyor du yüzün, şimdi artık yalnızlığadır hüznün. Gel desen de Gelemez ki, Gitme desen de duyamaz ki. Kalırsın bir başına sessiz çığlığınla.
Seni görürler bu halde, dostların, arkadaşların. Ne si var derler kendi kendilerine. Uzaktan izlerler, korkarlar, yarana tuz basmaktan. Konuşmazlar. Sessizliğine ortak olmak isterler, İsterler de aslında sen sessiz değilsindir ki, bağırıyorsun da kimse duymuyor değil mi ? Hani çığlık atıyorsun, hani isyanların var hayata, zamana, Şartlara........
YORUMLAR
Giden gitmiş gittiği an bitmiştir diyorlarya ben öyle düşünmüyorum. Giden kalanıda yanına almıştır. Belki kaçmış, uzaklaşmış, kurtulmuş ... olmak için gitmiştir ancak aslında o gitmemiştir. Hani unuttum demek hatırlamaktır gibi işte. Unuttum derken neyi unuttuğunu hatırlarsınya öyle bir şey.
Ebediyete gidenler tamamen farklı. Onlarda aslında buradan bir parçayı yanlarına almış gitmişlerdir. Belki gönüllü belki gönülsüz gidişlerin arkasından bakanların en azından gülümsemelerini yanlarına almazlarmı. Ben gözlerimin gülüşünü annemle uğurladım. Eskisi gibi gülemediğimi çok iyi görüyorum. Sanırım kalanların yarısı gidenle gidiyor. Gidenin yarısıda geride kalıyor. Ben böyle hissediyorum.
Ayrılıklardan nefret ederim. Ansızın çekip gitmek var süreci uzun tutmamak için bilmiyorum zor işte her yanı zor. Duygusal ve güzel paylaşım için teşekkürler.
Şimdi ne gidene kal diyorum ne gelene git :)
Her seçim bir vazgeçiş değil mi zaten , gidenlerime güle güle diyor 'sen yeter ki iyi ol ' diyorum...
Yüreğine sağlık Time
evet evet giden gitmiştir gittiği an bitmiştir ... bazıları senle bazıları seninle gider uğrlar olsun yolu açık olsun ....
Bu gün duyduğum bir haber beni çok üzdü , burada paylaşmak istedim kayıplarımızdan bahsederken. Gencecik bir delikanlı yirmiiki yirmiüç yaşlarında , kısa bir süre önce babasını kaybetti kalp krizinden ve dün gece kendi eliyle , kendi silahıyla hayatına son verdi .Babasının ölümünden kendine pay çıkarıyor kendi düşüncesine göre. Şimdi ise arkasından eşinin yasını tutarken , oğlunu kaybetmiş olmaya nasıl dayanacağını düşünemediğim bir anne var , en acı haliyle..
Terketmek yada terkedilmek , her ne nedenle olursa olsun her iki taraftada derin izler bırakır. Bazen canım deriz üzerine titreriz , gözümüzden sakınırız ancak gün gelir ki bi şekilde kaybederiz , isteyerek yada mecburen .En acı kaybedişler ebediyete olanlardır hiç bir şekilde geri dönüşü olmayan.
Sonra tepkiler başlıyor yürekte , bedende , zihinde . sessiz ağlayışlar fark ettirmek istemeden başkalarına . Ateş düştüğü yeri yakarmış o nedenle , kişi en iyi kendi bilir hissettiklerini ifade edemese de..
Giderken ,
sol yanındaki acıma isteğini duymamazlıktan gelmenin hiçbir hükmü yoktur artık..sessiz kalışlar kanıtı değilmidir adım adım uzaklaşmanın . Verilen kararla artık gitmek zamanı sessizce derken , haydi uğurla sevdiğini yalnızlıkları biriktirmek üzere sen...
sevgili TIME, yüreğine sağlık.