Ankara...
04 Temmuz 2012, 18.56 A- A+
10 lu yaşların başında tanıştım Ankara ile.Büyüleyci ve etileyciydi.Korkutucuydu aynı zamanda 10 yaşındaki bir çocuk için.Sırasıyla yükleselen büyük heybetli binalar,takım elbiseli, kravatlı ve göbekli insanlar bunun dışında varoş taşra ama bi okadarda sıcak sevgi dolu hayatın gerçeklerinin insanın yüzüne buz gibi çarptığı gecekondu mahalleleri...
Coğrafi konumu nedeni ile pek çok uygarlığa başkentlik yapmış,karasal iklime sahip,yaklaşık 6 milyon insanın yaşadığı bir şehirdir Ankara. Ve canım TÜRKİYEMİN de başkentidir.
Derken..!
Isınmaya başladık birbirimize.Temizdi insanları buram buram anadolu kokan evleri,sokakları,insanları,rengarenk gözlü beyaz meşhur kedileri,tepelerin yamaçlarında otlayan keçileri,Kızılayı,Ulusu;
Boş yerleri dolduralım diyen diye ısrarla bağıran dolmuş şoförleri(ben o boş yeri hiç görmedim ) Tıklım tıklım dolu ama asla vazgeçilmeyen halk otobüsleri,Seymenler, Ankamallı,gordionu,optimumu yavaş yavaş sevmeye başladık birbirimizi.
Canım sıkılır bazen Olgunlardan yürümeye başlarım bir başıma Konur,Karanfil,kızılırmak derken kızlaydayım.Dumanlıysa kafam sakaryaya inerim bir iki bira yada bir kaç duble rakı canım ne isterse o an.Bırakırım hüzünleri efkarları derdi ve tüm sıkıntıları Ankaranın üstüne.Bazen çayyoluna inerim kömür ateşinde bir fincan Türk kahvesi içmek için.Bu kahvenin tadı yok çünkü başka bir yerde.Arada bir gölbaşına giderim göl manzaları bir bardak çay için.Bayramlarda toplanırız abilerim kuzenler yeğenler gece yarısı basar gideriz incek'e Paintball oynamaya.
17 18 yıllık Ankaralıyım artık.Ve aşığım artık Ankaraya.Türkiyemin yüzde 60 ından fazlasını gezdim.Bir kaçtanede yurt dışı.Ama hiç biri Ankara gibi sarmadı beni Hiç biri sahiplenmedi.Yada ben ısınamadım onlara.Uzun lafın kısası;
SOKAKLARININ SONU DENİZE ÇIKMASADA SEVİYORUM SENİ ANKARA.
Aras_TuqRa
Coğrafi konumu nedeni ile pek çok uygarlığa başkentlik yapmış,karasal iklime sahip,yaklaşık 6 milyon insanın yaşadığı bir şehirdir Ankara. Ve canım TÜRKİYEMİN de başkentidir.
Derken..!
Isınmaya başladık birbirimize.Temizdi insanları buram buram anadolu kokan evleri,sokakları,insanları,rengarenk gözlü beyaz meşhur kedileri,tepelerin yamaçlarında otlayan keçileri,Kızılayı,Ulusu;
Boş yerleri dolduralım diyen diye ısrarla bağıran dolmuş şoförleri(ben o boş yeri hiç görmedim ) Tıklım tıklım dolu ama asla vazgeçilmeyen halk otobüsleri,Seymenler, Ankamallı,gordionu,optimumu yavaş yavaş sevmeye başladık birbirimizi.
) Tıklım tıklım dolu ama asla vazgeçilmeyen halk otobüsleri,Seymenler, Ankamallı,gordionu,optimumu yavaş yavaş sevmeye başladık birbirimizi.Canım sıkılır bazen Olgunlardan yürümeye başlarım bir başıma Konur,Karanfil,kızılırmak derken kızlaydayım.Dumanlıysa kafam sakaryaya inerim bir iki bira yada bir kaç duble rakı canım ne isterse o an.Bırakırım hüzünleri efkarları derdi ve tüm sıkıntıları Ankaranın üstüne.Bazen çayyoluna inerim kömür ateşinde bir fincan Türk kahvesi içmek için.Bu kahvenin tadı yok çünkü başka bir yerde.Arada bir gölbaşına giderim göl manzaları bir bardak çay için.Bayramlarda toplanırız abilerim kuzenler yeğenler gece yarısı basar gideriz incek'e Paintball oynamaya.
17 18 yıllık Ankaralıyım artık.Ve aşığım artık Ankaraya.Türkiyemin yüzde 60 ından fazlasını gezdim.Bir kaçtanede yurt dışı.Ama hiç biri Ankara gibi sarmadı beni Hiç biri sahiplenmedi.Yada ben ısınamadım onlara.Uzun lafın kısası;
SOKAKLARININ SONU DENİZE ÇIKMASADA SEVİYORUM SENİ ANKARA.
Aras_TuqRa
YORUMLAR
Her hafta sonu uzun otobüs yolculuklarını göze alarak ailemin yaşadığı şehre atardım kendimi.
Okulu bile bırakmayı düşünebilecek kadar sevmemiştim Ankara'yı.:)
Sonra alışmaya çalıştım ve öyle bir alıştım ki pek sevdik birbirimizi. Tüm ailem İzmir'de yaşarken ben burayı bırakamadım.:)
Varsın olmasın denizi.:)
Değişik büyüsü olan bir şehirdir Ankara; çaktırmadan sarıp bağlar kendine yavaş yavaş ve bırakmaz.:)
Gri renk pek yakışır sadeliğine.
Sonbaharları bir başka güzeldir; sanırsın bu şehrin mevsimi sonbahar.
Sakinliği ön planda görünse de asidir, eylemcidir Ankara; 10-15 kişilik de olsa, mutlaka Kızılay'da bulunur isteklerini haykıranlar. 10 kişiyi sarmış 100 tane polis görebilirsiniz sık sık.:)
Bahçeli 7. Cadde, Tunalı, Yüksel cd. gençliğin buluşma merkezleridir.
Anıtkabir... Atatürk'ümüzün evi, sığınağıdır adeta Ankaralı'nın, Türkiye'nin. Ziyaretçisi hiç eksik olmaz.
Ne güzel anlatmışsınız Aras, sağolun.
Mutlaka biliyorsunuzdur; kaleyi, Pirinç hanı, antikacıları da unutmayalım dedim. Kafamı dağıtmak için çok sık gittiğim yerdir benim de.
Teşekkürler
(gecekondu)
Bende bi ankaralıyım ve çok seviyorum...
Bir şiir ankaram ile ilgili..
Beni büyüten şehirdir Ankara;m...üzerimde emeği vardır...
Anılarımı saklar sokaklarında ;yıpranmış kaldırım taşlarında..
Ve başka insanların hatıralarınıda.... bıkmadan usanmadan albüm misalidir ankara..
yada zamana direnen bir fotoğraf karesi....
Her daim dumanlıdır başı..efkarlıdıryüreği..tatlı bir melakoni var rüzgarlarında..
Özgürce yürümemninn zevkini yaşamaktır ankarayı sevmek...
ANKARAYI SEVMEK..bunalıpta zaman zaman üçkuruşlık hayattan..ışıklarını yüreğimize yansıtan sokak lambalarına göz kırpıp mutlu olmaktır...
Başbaşa kaldığında anılarınla ..
Yanlızlığını paylaştığın bir şehre sahip olmaktır...
Gerçekte senin olup olmadığını sorgulamadan.
YÜREĞİNİ ANKARAYA SALMAKTIR.....
Bir angaralı olarak yüreğine sağlık teşekkürlerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.........
SAYGILARIMLA.......