Bir Kum Saati gibi yaşamımız dakikalar,saatle, günler,haftalar, aylar,yıllarrrrrr......... O kadar hızlı akıp geçiyor ki aslında anlamadan, farkına varmadan geçip gidiyor.

Bebekliğimiz,çocukluğumuz,ergenliğimiz, gençliğimiz...... dur diyemiyoruz kum saat gibi akıp gidiyor hayatımız.

Zaman böyle akıp giderken eskiyor bitiyor  yaşanmış güzellikleri, hisler, sevgiler, aşklar, eşyalar. yeri geliyor en şikayet ettiğimiz olayları bile özlüyoruz.

Sokak arasında top oynarken ahmet amcanın topumuzu kesmesi, ayşe teyzenin bahçesnden erik toplarken bizi kovalamısını bile özlüyoruz.

Dediğim gibi kum saatini çevirdik mi bir kere engel olamıyoruz kum tanelerin akıp gitmesine ömürümüzün akıp gitmesi gibi,

Genelde yalnız kalınca aklımza geliyor bunlar anlamıyoruz kalabalıkta yaşamımızın nasıl geçtiğini Amaa yalnız kalınca gidiyoruz eskilere güzelliklere, acılarımıza, sevinçlerimize Asklarımıza, sevdiklerimize  ÖZLÜYORUZ O  GÜNLERİ.....

TEKNOLOJİNİN BU KADAR İLERLEDİĞİ ZAMANDA NEDEN BİLİM ADAMLARI YAPAMIYOR BİR ZAMAN MAKİNASI NEDEN GİDEMİYORUZ GEÇMİŞİMİZE YAŞAYAMIYORUZ O ESKİ GÜNLERİ,

ÖZLEDİM SENİ, ÖZLEDİM, YAŞADIKLARIMI,ÖZLEDİMM ÇOCUKLUĞUMU,ÖZLEDİM GENÇLİĞİMİ

ÖZLEDİMM......................

KENDİMİ