Olimpiyat oyunlarında 4.ncu gününe girdik daha bir madalya  bile alınmadı. 114 kişiyle katılım sağlanmış 2-3 altın 3-4 gümüş bir o kadar da bronz alınırsa oh ne ala. İstemeyenin gözü kör olsun. Her gün heyecanla başarı sağlansın diye bekliyoruz.16-17 yaşındaki başka sporcuların başarılarını hayranlıkla izliyoruz. Madalya alabilecek miyiz? Şüpheliyim.  Çünkü sistemi hep kendilerinin kazanmaları üzerine kurulmuş. Ayrıca yüksek teknolojinin bütün nimetlerinden faydalanıyorlar. Türkiye'de hep bunun gerisinde kalıyor. Şimdiye kadar hep ithal sporcuların başarılarına umutlandık. Bu olimpiyatta ise  pek varlık gösteremeden elendiler. Dünya çarpında Süreyya Ayhan yetişti işte bu deyip herkes heyecanlandı. Onu da hocası koca dopingi işleyerek hayatını kararttı. Şimdi ise bütün umutlar güreşe bağlanmış halter zaten eskiyi arıyor. Biz sanırım sporu pek sevmiyoruz.

Naim Süleyman oğlu, Halil mutlu efsanesi çabuk bitti. Yüzmede 6.ncı kez katılan ve her seferinde elemeleri bile geçemeyen bir sporcu ile katılmak zorunda kaldı.

Ekonomik zorlukla göz ardı edilemez. İlgisizilikte eklenince başarılar hep başka bahara kalıyor. Türkiye 2020 yılı olimpiyatlara aday. Tesisten çok bu tür uluslar arası areneda hafizalarda kalacak başarılar elde etmek zorunda. .