Yalnızlığım pusu kurmuş beklemekte,

Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette,

Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum,

Hadi gelin üstüme korkmuyorummmmmmmmm diyor da şair,

Ben çok korkuyorum….

Bir gün yapayalnız kalmaktan, duvarlar üstüme üstüme gelirken., çığlıklarımın yankısı duvarlara çarpıp geri bana dönecek diye korkuyorum……..Babamın öldüğü yaşta ölürmüyüm acaba diye düşünmekten korkuyorum…..Uğultuyla gelen , tonlarca demir ve betonun sırtıma yüklendiği bir depremde nefessiz kalarak ölmekten , ya da sevdiklerimi kaybedip; bu koca dünyada  tek başıma kalmaktan korkuyorum…İnsanlardan korkuyorum, en çok da kendimden…Gözlerimin beni ele vermesinden ve yüreğimdeki sevgiden….En güvendiklerimin beni sırtımdan bıçaklamasından korkuyorum, hatta aldatılmaktan korkuyorum en çok….Ve karanlıktan korkuyorum anlatılmaz bir biçimde….Sevdiklerimi görememekten, onların büyüyüp serpildiklerine şahit olamamaktan hem de….

Bir de umulmadık bir yerde ve zamanda ölüp ;mezarsız kalmaktan korkuyorum..........

:(((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((