Çin’de devlet çocukları anaokullarından alıyor yeteneklerine göre yetiştiriyorlar. O küçücük bedenleri askıya alıyorlar, bacaklarından ayırıyorlar, ilk bakışta toplu içkence yapılıyor intibası yaratıyor. Ama her sene dünya şampiyonlarında veya olimpiyatlarda diğer devletlerle en çok madalya alma yarışına giriyorlar. Şayet işkence ise bu onların utancıdır

                Özellikle büyük şehirlerde sokaklar ‘’sokak çocukları’’! ile doludur. Kimisi mendil satıyor, kimisi dileniyor, kimisi sakız satıyor, kimisi ayakkabı boyuyor. Biri çıkıp diyecek kardeşim çok fakir aileler var bunlar ailelerine katkıdan bulunuyorlar. Yerden göğe kadar haklıdır. Peki devlet bunları alıp aylık kazançlarını hesaplayıp ailelerine verirse bunları hem okutup hem de spor salonlarında eğitse her yüz çocuktan bir tanesi dünya çapında bir sporcu çıksa kim zararlı çıkacak.  Emin olun bunlara harcanacak para bozuk asfalt döken üç kağıtçı müteahhit’in aldığı para kadar gitmez.

                Çocuk esirgeme kurumları yetim kimsesiz çocuklarla doludur. Bu çocuklarl çalışanlar tarafından horlanıyorlar dövülüyorlar, hatta iğrenç cinsel emellerini tatmini için kullanılıyor. Sizce bu daha çok utanç verici değil mi? 

İşte ne olduğunu hepimiz şahit oluyoruz. Tinerci, esrarcı, kızlarda sapkın ve kötü niyetli insanların emellerine hizmet edecekler.   Organ mafyasını, çocuk tacirlerinin eline düşecekler veya çocuk yaşta ceza ve islah! Evlerini boylayacaklardır. Devletin 2050 yılı için böyle bir planı varmış!!

Marifet yetim ve kimsesiz çocukları götürüp yedirip içirip, büyüttükten sonra 18yaşında sokağa bırakmak değil. Kötü şartlar altında yetiştikleri yurtlarda travmalar la sokağa bırakılmak hiç değildir. 18 yaşından sonra doğal yaşama bırakıldığında kaç tanesi kareta kareta lar gibi denizin serin sularıyla buluşuyor. Oraya kadar varmak için kaç tanesi martılara aç yırtıcılara kötü niyetli insanların ayakları altından eziliyor. Başaranları şanslı sayıyoruz o kadar. Ya o gencecik insanlar.